සම්පත්ගෙ වැඩ - Wal Katha, Sinhala Wal katha

“සම්පත් ! සම්පත් !!”

“මොකද අප්පේ මේ බෙරිහන් දෙන්නෙ පණ යන්න එනව වගේ ?” අසමින් සම්පත් සාලයට පිසිවියේය. “මොකො පොඩ්ඩක් පේන්න හිටියෙ නැතිනම් තනිකම් දෝසෙද?

“නෑ මෝඩයෝ !” ඔහුට රවමින් බිරිඳ පිලිතුරු දුන්නාය. “මං හිතුවේ ඔයා තාම ටොයිලට් එකේ කියලා. ගියාම පැලවෙනවානෙ ඉතිං. අන්න නංගිව කොළඹ කැම්පස් එකට සිලෙක්ට් වෙලා”

“අපේ නංගිව?”

“නැතිව මෝඩයෝ ?” එරන්දි අමනාප ස්වරූපයෙන් කිව්වාය. “මට නංගිලා ඉන්නවද ?”

“කෝ, තාම ෆෝන් එකේද?”

“නෑ!” ඇය සොපාහසයෙන් කිව්වාය. “ගෑණි ඔයා ටොයිලට් කිව්ව ගමන් එහෙනම් අවුරුද්දකට එන්නෑ එළියට කියලා, ආවම එයාට ගන්න කියන්න කියලා තිබ්බා.”

“ඔයාට ඉරිසියයි නේද” සම්පත් බිරිඳව ඇවිස්සුවේය.

“බූරුවෝ !” ඔහුට රවාගෙන ඈ තරහෙන් පැවසුවාය. “එයාට ඕන කරන පොත්, මාකින් ස්කිම්ස්, නෝට්ස් අරව මෙව්ව ඔක්කොම මෙහෙන් හොයා හොයා ඇරියේ ඔයාද එතකොට?”

“මං දන්නවා පැටියෝ” ඇයව වැලදගෙන සිඹින ගමන් ඔහු පැවසීය. “මටත් වඩා ඔයා තමා වැඩියෙන් සතුටු වෙන්නෙ කියලා මං දන්නවා”

“මගෙන් බැණුම් අහගත්තෙ නැත්තම් ලෙඩක් ද කොහෙද?” ඈ ඔහුගේ කණ මිරිකුවාය.

“නැතුව?” යලිත් කම්මුල සිපගත් ඔහු ඈ ව තදින් මිරිකුවේය. “ආසයි ඔයාගෙ වචන සෙට් එක අහගන්න”

“හා ඇති ඇති !!” කාමුක ආලිංගනය උත්සන්න වෙද්දී ඈ ඔහුව තල්ලු කර දැම්මේය. “ලව් කරන්න කලින් නංගිට කෝල් කරලා ඉන්නකො”

“ආ ….!” සරදම් සිනාවක් පාමින් සම්පත් පැවසීය “ඒ කියන්නෙ පස්සෙ ලව් කරමු කියලනෙ”

සම්පත් තම නැගණියට කතාකරමින් විස්තර ඇසුවේය. ඒ අතරතුරදි ඔහුට තුරුලු වී සිටි එරන්දි මදවෙලාවකට පසු කාමුක අයුරින් ඔහුව අතගාමින් තම ලැම ඔහුගේ නිරුවත් පිටෙහි අතුල්ලන්නට වූවාය. සම්පත් වරින් වර රවා බැලුවේය. ඒ සෑම වාරයකදීම ඇගේ ඇවිස්සීමේ ක්‍රියාවලිය තවතවත් දරූණු අතට හැරවින. අවසානයේ ඔහුගේ සරම අස්සට අත දමාගත් ඈ ප්‍රාණවත් වෙමින් තිබුණ ලිංගය අල්ලා අත ගාන්නට වූවාය.

“මොනවා කරනවද මංදා?” සද්දෙන් ඔහුට කියැවිනි.

“ඇයි අයියා?” අනික් පසින් නැගණිය විමසූ හඬ සම්පත්ගේ බෙල්ලට නිකට තබා අතුල්ලමින් සිටි එරන්දිගේ ද සවනත වැටිනි.

“නෑ නංගී මේ…” සම්පත් මදක් තතැනුවේය. “.. ඔයැයිගෙ නෑණන්ඩිගෙ වැඩ”

අනිත් පසින් හිකි හිකියකි.

“මොකෝ ඔයැයිට වද දෙනවද?”

“හ්ම්ම්ම්..”

මේ අතර ශබ්ධ නැගෙන්නම එරන්දි ඔහුගේ බෙල්ල සිපගත්තාය.

“ඔය..!” මෙවර රිසීවරය අතින් වසාගත් සම්පත් පැවසුවේය. “නංගිටත් ඇහෙනවා”

“ඉතිං ඇහුනම මොකෝ? පොඩි එකෙක්යැ. දැං කැම්පස් කෙල්ලෙක් නේ”

“එයා පොඩි එකියෙක් වගේ තමයි”

“හැබෑට?”

සම්පත් යලිත් නැගණිය හා දුරකතන සංවාදයේ යෙදී සිටින අතර තුර ඔහුව වඩ වඩා අපහසුතාවයට පත් කරමින් ඈ තව තවත් ඔහුව ඇවිස්සුවේය. නංගි හට දුරකතනයෙන් ඇසෙන සේ තව දෙතුන් වරක්ම ඈ කාමුක ශබ්ධ ඇති කලාය. කාමුක ඇවිස්සීම් අතරේ ඔහුගේ ඇතැම් වැකි කෙඳිරිලි ස්වරූපයෙන් පිටවුනේය.

පසුව අමතන්නම් කියා ඉක්මණින්ම දුරකතන සංවාදය අවසන් කල සම්පත් බිරිඳ දෙස බැලීය. කතාකිරීම නැවත්වීම නිසා බලාපොරොත්තු සුන්වී ගිය ඇගේ ක්‍රියාකාරකම් හිටි අඩියේම නැවතිනි.

ඇයව දෑතින් ඔසවා ගත් ඔහු නිදන කාමරය දෙසට පිය නැගීය.

“නංගිලාට කැම්පස් පටන් ගන්නත් ලඟයි නේද” ඉරිදා දිනයක සවස විවේකී සුවයෙන් දෙදෙනාම ඇඳෙහි දිගාවී වැඩකට නැති රූපවාහිණි වැඩසටහනක් දෙස ඔහේ බලාසිටිමින් සිටින අතරතුර සම්පත් එරන්දිගෙන් විමසීය.

“ඔව් තව සති දෙකයි” සම්පත්හට තුරුලුව තොඳොල් වෙමින් සිටි එරන්දි පැවසුවාය

“නංගි හොස්ටල් ඉල්ලුවා කියලා මට කිව්වා” සම්පත් මෙතෙක් දිනක් එරන්දි හට පැවසීමට නොහැකිව, සිත සිතා ලතවුණ කරුණක් ගැන කතිකාවකට මුලපිරුවේ එය ලත් තැනම ලොප් වේදැයි සැකයෙනි.

“හ්ම්ම්” ඒ ගැන නොතකන අයුරින් එරන්දි පිලිතුරු ලෙසින් හඬනැගුවාය.

සිතූ සේම කතාව දුරදිග ගෙනයන්නට නොහැකි වූ තැන සම්පත් යලි නීරස වැඩසටහනට ඇස් යොමුකලේය.

“ඔයාලගෙ නංගිට නම් තනියෙන් තමන්ගෙ වැඩකරගන්න දන්න නිසා හොස්ටල් වල ඉන්න අමාරු වෙන එකක් නෑ” සැමියාගේ සියලු බලාපොරොත්තු සුනුවිසුනු කරමින් බිරිඳ කියාගෙන ගියාය.

“නැතත් ඉතිං පුරුදු වෙන්න එපායැ බොඩිමක හිටියත්” තම නැගණිය නේවාසිකාගාරයක සිටීම ගැන කැමැත්තක් නැති වුවත් සොයුරා ඒ ගැන නොහැඟෙව්වේය.

“අපිට නම් ඉතිං බඳිනකම්ම අම්මා තේ එක හිටං ලඟට ගෙනත් දුන්නනේ”

“ඔය දැං අපූරුවට ගෙදරකම වැඩ කරගෙන ඉන්නෙ” බිරිඳ ගැන පිරෙන සෙනෙහසින් ඇයව අතගාමින් සම්පත් පිලිතුරු දුන්නේය.

“ඔව් ඉතිං, මුලින් මුලින් මං උයන කන්න බැරි එව්ව හිටන් තරහ නොගෙන හොඳයි හොඳයි කියා කියා කෑව හස්බන්ඩෙක් හිටිය හින්දා හොඳා” ඇය තමන්හට හැම අතින්ම සහයෝගය දෙමින් වැඩකල ආදරණිය සැමියාගේ කම්මුලක් සිපගත්තාය. පිලිතුර නලල මතට පතිතවූ හාදුවකි.

“ඒත් ඔය හොස්ටල් වල වෙන වෙන ප්‍රශ්ණ තියෙනවා නේද?” සැමියාට නොහැඟෙව්වාට නෑණාගේ නවාතැන ගැන වැඩිදුර සිතමින් සිටි ඈ යලි පිලිවිසුවාය.

“මොනවද? කෙල්ලො ආප්ප ගහන එව්වද” විහිලුවෙන් පැවසුවත් ලද අවස්ථාව ගිලිහීයාමට ඉඩ නොදී ඔහු තවත් කියාගෙන ගියේය. “රැග් එක එහෙම නම් වැඩියි ලූ ගොඩක්”

“ආප්ප නම් ඉතිං මොනවද” ඇගේ ආකල්පය ඔහුගේ මවිතයට හේතුවිය. “පව් කෙල්ල. මහ ජරා රැග් දෙනවා කියල යාලුවෙක් කිව්වා”

“එයත් ආප්පයක් ද?” නැගණියගේ ප්‍රශ්ණය මෙන්ම තමා තුල නැග එන ලිංගික හැඟීම් වලටද ඉඩ දෙමින් සම්පත් පැවසීය. “කුණු රැග් කියලා මාත් අහලා තියෙනවා”

“ඉන්නකො මං අනිත් දවසෙ ටෙස්ට් කරලා බලලම කියන්නම්කො ආප්පයක් ද කියලා” බිරිඳ සරදම් කලාය.

“හප්පා මෙයාටත් හොඳ එක්‍ස්පිරියන්ස් තියෙනවා වගේ”

“එහෙම නම් නෑ! ඉස්කෝලෙ යන කාලේනම් ඉතිං ඔය කුච් කුච් හෝතාහේ තමා”

ඒ ගැන විස්තර දැනගැනීම පිනිස ඇතුවූ මහත් කුතුහලය මැඩගත් සම්පත් මේ මොහොතේ වඩා වැදගත් කාරණයට සංවාද යොමු කරන්නට සිතුවේය.

“මේ එව්වා වැඩක් නෑ” ඇස් ලොකු කරගෙන තමා දෙස බලාසිටින ඔහුට පෙර ඈ යලි පැවසුවාය. “රැග් නම් ටික දවසයිනෙ. ගම් වලින් එක කොල්ලො කෙල්ලො හරියට පොලිටිකල් වැඩ වලටත් අහු වෙනවා කියලා කිව්වා යාලුවා. හොස්ටල් වල අයට ඉතිං එවාට යන්නම වෙනවලු”

“ඒක නම් මාත් අහලා තියෙනවා”

මදවෙලාවක් කල්පනාවේ නිරතවුණ එරන්දි ප්‍රශ්ණාර්ථාකාරි මුහුණකින් ඔහුදෙස බැලුවාය.

“බස් එකේ ට්‍රැවල් කරන්න කරදර නැත්තම් නංගිට මෙහෙ ඉන්න කියමුද?”

මෙතෙක් අහන්නට බැරුව සිටි පැණයට පිලිතුරම ලැබීමෙන් යටිසිතෙන් උද්දාමයට පත් වුවත් සම්පත් ඒ බව නොපෙන්වීය.

“බැඳලා තනියෙන් ඉන්න ඕන කියලානෙ ගෙයක් අරං ආවෙ ඔයාලගෙ ගෙදරත් ඉන්නෙ නැතුව. කමක් නැද්ද ඒකට?”

“හැමදාම ඉන්නවයැ බබෝ. අවුරුදු තුනනේ. අනික එයා ඉතිං තරුණ කෙල්ලෙක් නෙ. වාතයක් වෙන එකක් නෑ”

“මේ වගේ නම් ඉතිං ඊට පස්සෙ ඉන්න අමාරු වෙයි” ඒ වනවිට ඇය හැඳසිටි බ්ලව්ස් එක ඔසවා නිරුවත් පයෝධර අතගාමින් සිටි හේ පැවසීය.

“එයාට උඩ රූම් එක දෙමු. අනික ඔය පොඩ්ඩක් දැක්කට මක් වෙනවද?”

“පොඩ්ඩට වැඩිය දැක්කොත්?” මෙතෙක් බිරිඳගේ නොදුටු පැත්තක් දකිමින් ඔහු ඇසුවේය.

“නංගිලා නෑනල එක්ක ජෙල ඒක වෙන්න ඇති නේද?”

“අපෝ ඔන්න කෙහෙවලු පටල ගන්න නම් එපා. මට ඔව්ව බේරුම් කරන්න බෑ!”

“ඔයාලගෙ නංගිගෙන් එහෙම කරදර වෙන්නෙ නෑ. එයාලා දන්නවා එකට ජීවත් වෙන්න”

“මෙයා දන්න දේවල්” යයි පවසිමින් සම්පත් ඈව තමා මතට ඇදගත්තේය.

“මං ඔයාලගෙ නංගිව මෙහෙ තියාගන්න ඔයාගෙන් අහන්න බයේ හිටියෙ. දෙන්නම කතාවෙලා සෙපරේට් ගෙයක් ගත්ත නිසා ඔයා අකමැතිවෙයි කියලා ඇත්තටම”

“ආ…!”

හැඳ සිටි ඇදුම් සී සී කඩ විසි වෙන්නට වූවේය. දනිස් දෙපසට දමමින් සම්පත් කලවා මත වාඩි වූ එරන්දිගේ යෝනි තොල් ඔහුගේ ලිංගය වැලඳ ගත්තේය.

“මෙයාගෙ නංගියවනෙ ඇවිස්සිලා තියෙන්නෙ..” හේ නැගුණ දැඩි අශාවෙන් යුක්තව රති ඔච්චමක් කලේය.

“නංගියාව නරක් කලානම් බලාගන්න එකයි ඇත්තේ”

“මේ කට ඇද වල් නංගි තමයි මගේ මල්ලිවත් නරක් කලේ”

“වැඩේමයි” සැමියාගේ දෑතින් පොඩිවෙන දෙතන තවත් ඔහු දෙසට නැඹුරු කරමින් ඈ වාද කලාය.

“මේ එකැස් මොට්ටයා ගෙ තව මොනා නරක් කරන්නද?” පෘෂ්ඨිමත් මොට්ට ඔලුව, කෙල වෑහෙන දික් කටේ තොල් අතරින් අතින් අල්ලා රුවා ගනිමින් ඈ කිව්වාය.

අනතුරුව නිරර්ථක රූපවාහීණි හඬ පරයා සුසුම්, කෙඳිරිලි, ඉරීම්, මිමිණුම් යනාදියේ නාදයන් ගුවනට මුසුවෙන්නට විය.

සම්පත් කොටුව බස් නැවතුම්පල හාත්පස සිසාරා සොයුරිය සිටීදැයි බැලුවේය. මාර්ග තදබදය නිසා ඈ ඔහුට කොටුවට පැමිණි බව කීමට කතා කරද්දිත්, ඔහු පැමිණි බස් රථය කොටුවට යාන්තමට ඇතුල් වී තිබුණා පමණි. තම නැගණියගේ උසින් යුතු කෙල්ලන් දෙස ඕනෑකමින් බලමින් ඔහු ඈව සෙව්වේය. වේගයෙන් බැලුවත්, සෙව්වේ සොයුරිය වුවත්, අනෙකුත් නොයෙක් තරුණියන්ගේ රූව වින්දනය කිරීමත් ඊට වඩා වේගයෙන් නිරායාසයෙන්ම සිදුවිය.

සෙවීමෙන් තරමක් වෙහෙසට පත් ඔහු මදක් නැවතී ජංගම දුරකථනය ගෙන ඈ හට ඇමතුමක් ගැනීමට සැරසුනේය. ඩයල් කරන අතරම බිත්තියක් අසල සිටගෙන දුරකතනයක් කනේ ගසාගෙන සිටින නාගරික පන්නයට හැඳපැලඳගත් යුවතියක් ඔහුගේ නෙත ගැටිනි. තම උසට සමාන, පිරිපුන් අඟපසඟින් යුතු තරුණියට වම් පසින් අඩි කීපයක් ඈතින් සිටි ඔහු, හිස මදක් දකුණටත්, පහලටත් හරවා ගෙන දුරකතන ඇමතුමෙහි ඇලී සිටී ඈ හට ඔහුව නොපෙනෙන හෙයින් ඇඳුම් තුලින් මතුවී පෙනෙනෙ ඇගේ රු සපුව රිසිසේ නැරඹුවේය. යෞවනියගේ පුන් සිරුරටත් වඩා, ඇගේ සුවිසල් පයෝධරයෙන් ඔහුගේ දෑස මුදවාගැනීමට අපහසු විය. වමත දුරකතනය කණ තබාගෙන සිටිමට එසවී තිබූ බැවින් ඇගේ ඉණ, කලව, තට්ටම් හා පියයුරු වල නාරී ලාලිත්‍යය, සිරුරට කැපෙන ඇදුමෙහි විලාසිතාව නිසා මනාව දර්ශණය විය.

නැගණියගේ දුරකථනය කාර්යබහුල බව ප්‍රකාශ වුනෙන් සම්පත් යලිත් ඈ සම්බන්ධකරගැනීමට උත්සහා කලේය. එසේ සිදුවීම ගැන ඔහු යටි සිතෙන් සතුටු වූයේ තම දෑස් ඇද බැඳ තබාගත් රුව තවත් මොහොතක් හෝ වැඩියෙන් විඳගැනීමට ඉඩකඩ ලැබෙන හෙයිනි. ඇයට හසුවුනත් කමක් නැත යන අදහසින් ඔහු රිසිසේ නෙතට රසඳුනක් බඳුවූ ඇගේ දෙතන නැරඹුවේය. යුවතිය දුරකතනය කනෙන් ඉවත් කොට, ඒ දෙස හොඳින් බලා යලි වටපිට බැලුවේය. එකවරම ඔහු සිටි දෙස බැලූ ඈගේ බැල්ම ඔහුගේ මුහුණ මත නතරවිය.

“බඩු මාට්ටු” ඔහුට සිතිනි.

“අයියා!” ඒ සමගම නැගණියගේ කට හඬ තමා අමතනු ඇසීමෙන් ඔහු තිගැස්සිනි.

අනතුරුව ඔහුගේ දෙපා පණ නැතුව යාමට පටන්ගත්තේ, තමාගේ නෙතට මෙතෙක් සුන්දර කාමුක වස්තුව වූයේ තමාගේම නැගණිය බව අවබෝධවීමත් සමගමය.

“මං මේ ඔයාට කෝල් ගන්න ට්‍රයි කරනවා”

“මාත් ඔයාට ගන්න ට්‍රයි කර කර හිටියෙ” ඇගේ වදනින් යන්තම් සිහිඑලවාගත් සම්පත් පිලිතුරු දිනි. “බිසි කියලා ආවෙ ඒක තමයි”

“හම්මේ ඔයා උස ගිහින් තවත් ලස්සන වෙලා. අඳුනගන්නත් අමාරුයි නේ” ලැජ්ජාව වසා ගනිමින් ඈහට පැවසු ඔහු ඈ දෙසට ඇදුනේය.

“ඉතිං අයියා මාව දැක්කේ අන්තිමට ඕ ලෙවල් ඉවරවෙච්ච අලුතනේ. ඊට පස්සෙ ගමේ ආවෙම නෑනෙ.” සොයුරාගේ පැසසුමෙන් මද ලැජ්ජවට පත් ඈ මදක් නෙත් පහලට යොමාගෙන පැවසුවාය.

“ගිය අවුරුද්දෙ නම් එන්න තිබ්බා. දවස් දෙක තුනක් නැවතිලා යන්න එන්න හැදුවෙ. අක්ක එපා කිව්වා”

“අර මොකෝ?”

“ඔයා අපි එක්ක දැවටෙන්න ගත්තම ඔයාගෙ පාඩමට බාධාවෙයි කියලා. එයා තමා අපේ අම්මටයි තාත්තටයි උපදෙස් දුන්නෙත් කෝල් කර කර. ඔයාව සැරයක් මලගෙදරක නයිට් ගහන්න එක්ක ගියා කියලා අම්මට අවවාද කලා හරියට.”

“ඔව්, අක්කා හින්දා තමා මං පාස් වුනේ. අම්මනම් ඉන් පස්සෙ කොහෙවත් එක්ක ගියේ නෑ. මං පාඩම් කරන හින්දා කියලා නෙමෙයි. ලේලිගෙන් බැනුම් අහගන්න බෑ කියලා” සිනාසෙමින් රුචිරා පැවසුවාය.

“අම්මත් එහෙනම් බයයි අපෙ උන්දැට”

“බයක් නෙමෙයි අයියා, මට කොච්චරත් කෑ ගහනවා නිදා ගන්නවා කියලා. උඹ ඕන මගුලක් කරගත්තට මට කමක් නෑ. අච්චර කරන අර කෙල්ලගේ හිත රිදවන්න නම් එපා කිය කිය”

“ආ..!”

“මොකෑ..? අයියත් බයද අක්කට?”

“නෑ! නෑ!! මගෙත් ගෞරවය තමා ඉතින් ….” අමුතුම සිනාවක් පාමින් සම්පත් පිලිතුරු දුන්නේය.

“මෙච්චරද ඔක්කොම බෑග්?” තරමක් විශාල ගමන් මල්ලත් හා කරේ එල්ලන් යන බෑගයත් අතට ගනිමින් ඔහු ඇසීය. “අපරාදේ මට බයික් එකේ එන්නත් තිබ්බා”

“ඔව් අයියා, තව තියෙන එවා, තාත්තා එනකොට ගෙන්න ගන්න පුලුවන්.”

“ඇදුම්වත් එච්චර නෑ වගේ දවස ගානේ කැම්පස් අඳින්න?” අනතුරුව සොයුරා තමාව නොමගට යවනු ලැබූ අනෙක් කරුණ වන, නැගනිය සාමාන්‍යයෙන් නොහඳින ඇදුම ගැන විමසුවේය. “ඕක කොහෙන්ද ගත්තේ? එහෙන්ද?”

“නෑ අයියා. මේක මට අක්කා එව්වෙ තාත්තා අත ගියසැරේ මෙහෙ ආපු වෙලාවේ. තව ඇඳුම් තියෙනව ගෙදර. අක්කා කිව්වා අලුත්ම වගේ එව්ව ඇරෙන්න කිසි දෙයක් ගේන්න එපා කියලා. මෙහෙන් ඔක්කොම අලුතෙන් අරං දෙන්නම් කියලා. මං ඒත් කිව්වා එපාම කියලා. එතකොට කියනවා මට පුලුවන් තරම් අඩුවක් නොකර සලකන මිනිහගෙ නංගිට මං සලකන්න ඕන නේද කියලා”

“මගෙ මොනවා හරි වාසනාවකට හම්බවෙච්ච කෙල්ලෙක් නංගි”

“ඔයැයිගෙ විතරක් නෙමෙයි, මගෙත් වාසනාව අයියා”

ඔවුන් තවත් කොතරම් වාසනාවන්තදැයි ඔවුන් නොදැන සිටියෝය.

පසුදා සම්පත්, එරන්දි. රුචිරා තිදෙනාම දැවන්ත ඇඟලුම් වෙලඳ සැල පුරා ඇවිදිමින් රුචිරාහට අවශ්‍යය ඇඳුම් පැලැඳුම් තේරුවෝය. තොරාගත් ඇඳුම් කීපයක් රැගෙන ඔවුන් ෆිට් ඕන් කුටි අසල, ඉන් එකක් හිස් වනතුරු රැඳී සිටියහ. ඒ අතරතුර එරන්දි සැමියාගෙන් වඩා සුදුසු කොයි එවාදැයි විමසුවාය.

“ඔයාලා කැමති එකක් අරගන්න”

“මොකද්ද හලෝ, කියනවකො. කැමති නැද්ද නංගි ස්ටයිල් එකට ඇඳලා යනවට”

“මට ඕවා තෝරන්න තේරෙන්නෙ නෑ”

“තෝරන්න එපා මෝඩයෝ. ඔයා ආස එක කියනවා. පිරිමි අය බලන්න කැමති එවා දැනගන්නයි ඕන”

“ඔයාලා අඳින්නෙ විලි වහගන්නද? පිරිමින්ට පේන්නද?”

“දෙකටම සහ වෙන ගෑණුන්ටත් පේන්න”

“පිරිමි නම් කැමති විලි වැහෙන්නෙ නැති එවා අඳිනවට”

“හා! අද ඉඳන් මං එහෙම අඳින්නම්කො. දැං නංගි අඳිනවට කැමති එක කියන්න” පැවසූ එරන්දි අනතුරුව පහත් හඬින් “මේ මිනිහා නම් නංගි වුනත් එහෙම අඳිනවානම් කැමති ඇති” යනුවෙන් මිමිණුවාය.

චකිතයට පත් ඔහු වහා රුචිරාට එය ඇසුනිදැයි බැලීය. ඇය හට එය ඇසුන බවක් පල නොවිනි. කුටියක් හිස්වුන වහාම එය අල්ලගත් කාන්තාවෝ දෙපල එකින් එක මාරු කරමින් දොර ඇර ඇර ඔහුට පෙන්වූහ. බිරිඳගේ වදනින් යලිත් පත්තු වූ සම්පත්ගේ හැඟීම් නැගණිය ඇඳුම් මාරු කරමින් පෙන්වීම නිසා ඇවිලි ගියේය. කැරකි පෙන්වන සෑම වාරයම ඇගේ සුවිසල් පයෝධර යුවල දෙසද, මනාව හැඩවැටුණ නිතඹ දෙසද නොබලා සිටීමට ඔහු අසමත් විය. ඇඳුම් තේරීම පිනිස බලන නිසා බිරිඳ හා නැගණිය තුල ඒ ගැන සැකයක් ඇතිනොවෙන බව නිසැක වූ සම්පත් රිසි සේ නැරඹුවේය.

යලිත් වටයක් ගොස් තවත් ඇඳුම් කට්ටලයක හැඩ බැලූ ඔවුන් තෙවන වටයත් ගොස් තවත් ඇඳුම් ගොන්නක් රැගෙන පැමිණියෝය.

“අනේ මට නම් හරි මහන්සියි හලෝ. ඔයාම ඇතුලට ගිහින් පොඩ්ඩක් බලනවකො. දොර ඇර ඇර ඉන්නත් ඕන නෑනේ” කුටිය අසල කිසිවෙක් නොවූයෙන් එරන්දි අනෙක් දෙදෙනාට පමණක් ඇසෙන සේ කිව්වාය.

“ඔයාට පිස්සුද? නංගි ඇඳුම් මාරු කරද්දී මං ඇතුලෙ ඉන්නෙ කොහොමද?”

“ඔයා හිතුවද ඔක්කොම ගලවනවා කියලා. ආස ඇති එහෙනම්. නංගි යටට හොඳට ඇඳලා ඉන්නෙ. යට ගවුම තියෙනවා.”

රුචිරා ලැජ්ජාවෙන් රතුවූවාය. සම්පත් බිරිඳට රැව්වේය. ඔහුගේ කලවට අතින් අනිමින් එරන්දි තරහෙන් මෙන් රුචිරා ඇදගෙන කුටියට රිංගුවාය.

අවසානයේ නැගණිය හට ඔහු ඉදිරියේම බිරිඳ බෙසියර් හා පෑන්ටි තෝරද්දී ඔහුග් දෙකන් රතුවුනේය. වරෙක ඈ රුචිරාගේ විශාල දෙතනට ගැලපෙන බ්‍රා එකක් නැගණියගේ පපුවට අල්ලා ඔහුහට හැඩ පෙන්වමින් “කොහොමද මේක?” ඇසීය. ලැජ්ජාවටපත් රුචිරා හිකි හිකි ගාමින් ඇකිලි දෙකට නැමුනාය. කිසිවක් කරකියාගත නොහැකි වු සම්පත් ඔලුව කැසුවේය.

මේ සියල්ලෙහි වන්දිය අවසානයෙදි එදා රාත්‍රී ගෙවන්නට වුයේ එරන්දිගේ අසරණ නංගියාටය.

දිනෙ දින දවස් ගෙවෙද්දී සොයුරාගේ රහස් බැල්ම හෙලීම් වැඩිවිය. බිරිඳට හොරෙන් සම්පත් හැකි සෑම වෙලාවකදීම නංගිට අසුනොවන සේ ඇගේ අඟපසඟ දෙස කාමුක අයුරින් බැලුවේය. දුටුවනින් ඕනෑම පිරිමියෙකුගේ කාමය අවුලන ඇගේ සුන්දර සුවිසල් පයෝධර යුවල ඔහුගේ මනස අවුල් කල ප්‍රධානම අංගය විය. කොතෙක් හිතුවත් ඔහුට එය වලකා ගත නොහැකි විය. වලකාගැනීමට උත්සහ කරද්දී වැඩි වැඩියෙන් බැලුනේය. රාත්‍රී නයිටිය පිටින් සිටිද්දි හා උදෑසන ඒ පිටින් තම බිරිඳට කුස්සිය් වැඩ වලට උදව් කරද්දී, ඔහුගේ ඇස් රුචිරා වෙත නිරන්තරයෙන් ඇදී ගියේය. උගුරට හොරා බෙහෙත් කන්නට තනන්නාක් මෙන් ඔහු වෙනදාට වඩා උදෙන් නැගිට කුස්සියට යෑමට පෙලඹුනේය. තමා අවසාන වතාවට දුටු උස නැති ලාබාල කෙල්ලට වඩා පහුගිය අවුරුදු තුනට නැගණිය පිරිපුන් යුවතියක්ව වැඩි සිටියාය. කෙසේ වෙතත් තම බිරිඳට අසුවේදෝ යැයි බියෙන් ඔහු නිතරම පසු වුනේය. එසේ වූ බවට බිරිඳගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නොවූයෙන් හෙතෙම අස්වැසුනේය.

රුචිරාගේ පැමිණිමත් සමගම යටපත් වි තිබූන ඇතැම් ප්‍රේමාලිංගනද, ඇයට හොරෙන් අඹු සැමි යුවලගේ කාමරයෙන් පිටත සිදුවූ ඇතැම් එවාද, දිනෙන් දින යලි සුපුරුදු ලෙසින් ඈ ඉදිරියේම වුවත් සිදුකරන්නට නාගරික ජිවිතයක් හිමි එරන්දි නොපැකිලුනාය. ඈ තම එක කුස උපන් නැගණිය වීමත්, ගමෙහි ජීවන පිලිවෙලත් නිසා සම්පත් තවමත් එයට පැකිලුනේය. රාත්‍රියෙ තිදෙනාම එකට රූපවාහිනිය නරඹන අවස්ථාවලදී, ඇතැම් දිනවල දිග සෝපානයේ සම්පත් හා එරන්දි අසුන්ගෙන සිටියදී නැගණියට තනි සෝපානය යන අතර ඇතම් දිනවල එරන්දි, රුචිරාවත් දිග සෝපානයට කැඳවාගෙන තමාගෙ පසෙකින් හෝ සැමියාගෙ පසෙකින් වාඩි කරවා ගනී. එහිදි එරන්දි සුපුරුදු ලෙසින් සැමියා තුරුලු කරගැනීමට හා ඔහුගේ කකුලක් මතින් කකුලක් දමාගැනීම වැනි දේ කිරීමට නොපැකිලුනත් සම්පත් එය සීමාවට වඩා එහාට යාමට ඉඩ නොදුන්නේය.

දිනක් එලෙස තිදෙනාම එකම අසුනේ ගැහැණුන් දෙදෙනා දෙපැත්තේ සිටිද්දි, එරන්දි සැමියාගෙ කලව මතින් කකුල දමා, බෙල්ලෙ එල්ලි, නිකට සිඹිමින්, ඔහුගේ අත ගෙන ඇගේ කලවා මතට ගත්තේය. සම්පත් වහා අත ඉවතට ඇද ගත්තේය.

“මොනවා කරනවද මංදා. නංගිත් ඉන්නවා ලඟ” සම්පත් තරහෙන් මෙන් කීවේය.

‘ඉතිං මොකෝ?”

සිදුවීමෙන් මද වෙලාවක් ගත වෙද්දී නැගනිය අසුනෙන් නැගිට්ටාය.

“මං කාමරේට යනවා අක්කා.”

ඇය තමාව පසුකරමින් යන්නට හදනවිටම නැගනියගේ අතින් අල්ලගත් එරන්දි ඇයව නවත්තා ගත්තාය.

“මොකෝ? ලැජ්ජා හිතුනද?”

“නෑ අක්කා. මං ඉන්නකොට ඔයාලගෙ නිදහසට බාධාවක් නේ”

“මට නම් නෑ. ඔයලාගෙ අයියට තමයි ඉතිං”

“ඔව් අක්කා ඒකතමයි, මං ආස නෑ ඔයාලා ඉස්සර හිටිය විදියට ඉන්නෙ නැතිවෙනවට මං හින්දා.”

එරන්දි සැමියාගෙ මුහුණ දෙස බැලුවාය.

“ඉඳගන්න නංගි, ඔයා ආසාවෙන් බල බල හිටිය එක නේ දාල යන්න හදන්නේ” සම්පත් නංගිගේ අතින් ඇද පැවසීය

“ඒ වුණාට… ” ඇය මදක් පැකිලුනාය.

“හරි හරි අපි නිදහසේ ඉන්නම්කො. ඔයා ටීවී එක බලන්න. මේ පැත්ත එහෙම බලන්න එපා හැබැයි” ඇයව ඇද යලි වාඩි කරවාගනිමින් සොයුරා පැවසීය.

“හොරෙන් බැලුවට කමක් නෑ ටිකක් ලයිව් ශෝ එකත්” එරන්දි නැගණියට ඇසක් ගසමින් කිව්වාය.

එකෙනෙකාට තුරුලුවෙමින්, පිරිමැද ගනිමින්, ඉඹ ගනිමින් සොයුරා හා නෑනා ආලිංගනයේ යෙදෙන අයුරු අනෙක් පසට හේත්තු වි රුපවාහිනිය නරඹන අතරතුර නැගණිය ඇස් කොනෙන් ඈ දුටුවාය.

වැඩසටහනේ අවසාන භාගය වන විට ඇයද නොදැනීම තම සොයුරාගෙ උරහිසට හේත්තූ වී සිටියාය. මද වෙලාවකින් ඔහුද ඈගේ ඉණ වටා අතක් යවා ඇයව තමා දෙසට තරමක් ඇද ගත්තේය.

එදිනට පසු සම්පත් හා බිරිඳ අතර පෙර සිදුවුනු පෙම් කෙළි බොහොමයක් නැගණිය ලඟපාත සිටියදි හෝ පේනමානයේ සිටියදී යලි සිදුවුනේය. සෙමෙන් සෙමෙන් එම අවස්ථා සාමාන්‍යය දේවල් බවට හැරුණි. එනමුත් අයියා තම නැගණිය දෙස හොරෙන් බැලීම්, යම් පමණකට ප්‍රමාණය ඉක්මවූ සාමාන්‍යය සොයුරු සොයුරියන් අතර සිදුවන ආලිංගන යනාදීයෙහි යෙදීම ආදිය සම්පත් රහසේම දිගටම කරගෙන ගියේය. නැගණිය කෙරෙහි ඔහුගේ කාමුක හැසිරීම් හා බැලීම් කතුන් දෙදෙනාගෙන් කිසිවෙක් දැනගත් බවට හෝ තේරුණ බවට කිසිම ඉඟියක් නොවීය.

එරන්දි කිසිවිටෙක ඔවුන්ගේ නිදන කාමරය වසා තබන්නට උත්සහ නොකලාය. ඔවුන්ගේ රතිකෙලි හඬ ඉහලට ඇසුණත්, ඒ ගැන දෙදෙනාම තැකීමක් නොකලහ. සැබැවින්ම ඔවුන් දෙදෙනාම පෙරටත් වඩා ශබ්ධ නැගෙන පරිදි හැසුරුණු බව කිසිවෙක් මුලසිට නිරීක්ෂණය කලා නම් පැහැදිලිව පෙනෙන්නට තිබිණ. සම්පත් උවමනාවෙන්ම නැගණියට ඇසෙන්නට ශබ්ධ ඇති කිරීම මගින් අමතර වින්දනයක් ලැබුවේය.

දිනක් රාත්‍රියේ එරන්දි සැමියා මත නැග රමණයේ යෙදෙන අවස්ථාවක දොර රෙද්දට එපිටින් කිසියම් ඡායාවක් තිබෙන්නා සේ දුටුවාය. උවමනාවෙන් ඒ දෙස නොබලා හොරැහින් බලමින්, නරඹන්නෙක් සිටීයානම් වඩ වඩා රති කුපිත කරවන අයුරින් ඈ හැසිරුණාය. එහෙත් දොර අසල කිසිවෙක් සැබැවින්ම සිටියේදැයි ඈ හට නිශ්චිතවම නිගමනය කරගත නොහැකිවිය. රති කෙළියේ අවසානය වෙද්දී කිසිවෙකු සිටියානම් එයාට දකිනු පිනිසද, එසේ නැතහොත් සැබැවින්මද කියා සිතගත නොහැකි තරම් වියරුවෙන් එරන්දි සැමියා හා රමණය කලාය.

“අක්කා …!” ඉරිදාවක රුචිරාගේ හඬ ගේ පුරා විහිදී ගියේය.

“ඇයි නංගී…..!?” කුස්සියේ යමක් කරමින් සිටිය එරන්දි ඇසුවාය.

“අනේ අක්කා. මට තුවාය ගන්න අමතක වෙලා. වැලේ දාලා ඇති. ගෙනත් දෙනවදෝ?”

“ඉන්න නංගි, ගේන්නම්”

ඉහල මාලයේ නිදන කාමරයක් තිබුනද, ගෙදර නාන කාමර තිබුනේ එකක් පමණි. සම්පත්ලා මිලදී ගත්තේ අර්ධ වශයෙන් නිමකර තිබූ නිවසකි. එයටද ඔවුන් තවමත් ණය වාරික ගෙවමින් සිටින හෙයින් ඉතුරු කොටස නිම කර ගැනීමට තරම් හැකියාවක් එතෙක් ඔවුනට නොතිබිණ. බිම් මහලේ කුස්සිය, සාලය, නානකාමරය හා එක කාමරයක් පිහිටි අතර, උඩු මහලේ කාමර දෙකක් හා නාන කාමරයකට බිත්ති බැඳ තිබුණද වාසය කිරීමට සුදුසු පරිදි නිමකර තිබුනේ එක් කාමරයක් පමණි. එහෙයින් රුචිරා හට නෑමට හා වැසිකිලි යාමට පහලට ඒමට සිදුවූවාය.

නිවාඩු දිනයේ කොටකලිසමක් ගසාගෙන යතුරුපැදිය සෝදා දැමූ සම්පත්, නැගණිය බෙරිහන් දෙද්දී කුස්සියේ වතුර බොමින් සිටියේය. එරන්දි තම අපිරිසිදු දෑත් විහිදා දක්වවමින් නැගණියහට තුවාය ගෙනිහින් දෙන ලෙස ඈ ඔහුට ඇහෙන් සන් කලාය. ඔහු තුවාය රැගෙන නාන කාමරය දොර අසලට ගොස් සෙමින් තට්ටු කලේය.

එක්වරම දොර ඇරුණ අතර, සිරුර පුරා දිය බේරෙමින් නිරුවත් රුචිරා දොර අසල තුවාය ගැනීමට අත දිගුකොට ගෙන සිටියාය. නෑනා තුවාය ගෙනෙනු ඇතැයි අපේක්ෂාවෙන් දොර හැරිය ඈ, අනපේක්ෂිත සිද්ධියෙන් මොහොතක් බිරාන්ත වි බලා සිටියාය. මොහොතකට කිසිවක් කරකියා ගත නොහැකි වු සම්පත් ද ඇගේ හිස සිට දෙපතුල දක්වා ඇස් යැව්වේය. අනතුරුව දිගුකරගෙන සිටි ඇගේ අත මත තුවාය දැම්මේය. සිහි එලවාගත් නැගණියද වහා දොර වසා ගත්තාය.

කූඩාරම් ගැසුණු කොට කලිසමත් සමගින් සම්පත් යලි කුස්සියට ඇදුනේය. එරන්දි ඔහුට පිටුපා වැඩකරමින් සිටි බැවින් අසුවීමේ අවදානමක් නැතුව ඔහු ඈ අසලින් සින්ක් එක දෙසට ගමන් කලේය. ඇය එකවරම පසුපසට පැමිණ ඇගේ තට්ටම් ඔහුගේ ඉදිරිපසට තද කලාය. කරකියා ගන්නට දෙයක් නොමැති වූ සම්පත් නැවතීන. ඔහුගේ ප්‍රාණවත් ශිෂ්ණය තදවි ඇඹරෙන ලෙසින් ඈ තට්ටම් චලනය කලාය. බිරිඳ විමසුවහොත් දීමට පිලිතුරක් ඔහු සිතින් සෙව්වේය. වාසනාවක මෙන් ඈ කිසිවක් නොවිමසුවාය. ඔහු දෙස යන්තමින් බලා ඇය අමුතු සිනාවක් පා යලි කරමින් සිටි කාර්යයෙහි නිරත වූවාය.

පසුදා රාත්‍රියෙහි රුචිරා ඉක්මනින්ම නිදා ගන්නට ගියාය. සම්පත් ඇඳට ගොස් සෑහෙන වෙලාවක් යනතුරුත් එරන්දි ඇඳට නාවාය. ඈ පැමිණි පසු දෙදෙනාම නිදා ගන්න තැත් කලද, ඇය නිදි නැතුව ඇදෙහි ඇඹරෙමින් සිටින බව ඔහුට දැනින.

“මොකෝ, අසනීපයක් වත්ද?”

“නෑ! අද නින්ද යන්නෙ නෑ”

ආ..! එහෙනම් මොනවා හරි කරමු”

“අද බෑ වස්තුව, මට නිකම් උණ ගන්න වගේ”

“පැනඩොල් එකක්වත් දෙන්නද?”

“බිව්වා. නින්ද යනකම් පොතක්වත් කියෙව්වනම් හොඳයි වගේ”

“එහෙනම් කියවන්න”

“අනේ වස්තුව, නංගි අලුත් නවල්ස් වගයක් ගෙනාවා. එයින් එකක් ගෙනත් දෙන්නකො, ප්ලීස්”

“නංගි නිදිත් ඇතිනෙ දැං”

“ඒකට කමක් නෑ. එයාගේ මේස උඩ ඇති අලුත් පොත් ටික”

සම්පත් ඇඳෙන් බැස, ලෙහී තිබුණ සරම යලි හැඳගෙන, නැගණියගේ කාමරය වෙත ගියේය. දොර ලඟට ගිය ඔහු ඇයට සෙමින් කතා කලේය. ඇගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නැති හෙයින් ඔහු දොරෙන් අතුලු වි විදුලි එළිය දැල්වූවේය. අනතුරුව පොත් සොයාගන්න මේසය වෙත යාමට හැරුණු ඔහු දුටු දෙයින් ගල්ගැසුනේය. ඇඳමත නිදාගෙන සිටි තම නැගණියගේ පොරවන රෙද්ද පලාතකවත් නොවීය. දුහුල් නයිටියේ පලල් කර අතරින් ඇගෙ එක් විශාල පියොවුරක් එළියට පැන තිබිණ. ඇගේ නයිටිය උකුල තෙක්ම එසවි තිබුණ හෙයින් ගණ කලු පැහැති රෝම වලින් වැසුනු ඇගේ යෝනියද පිරිපුන් කලවා දෙකද හොඳින් ප්‍රදර්ශණය විය.

පොත් සෙවීම පැත්තක තබා ඔහු ඈ දෙස බලා සිටියේය. තම නංගිගේ නිරුවත දුටු ක්ෂණයකින්ම ඔහුගේ මල්ලියාද පණගසා කෙලින් වින. මද වෙලාවක් බලාසිටීමෙන් අනතුරුව තවත් වාවාගතනොහැකි වූ හේ, ඇඳ අසලට ගියේය. හොඳින් ලංවී, ඇගෙ නිරුවත හොඳින් නැරඹු හේ අවසානයේ ඇගේ කලවා මත අත තැබුවේය. සෙමින් ඈ හට කතාකලේ ඈ නිසැකවම නිදිදැයි දැනගැණිම පිණිසය. අනතුරුව කෙමෙන් කලවා අතගාන්නට ගත් ඔහු මද වෙලාවකින් ඇගේ මයිල් අතරින් ඇඟිලි යවමින් යෝනි පෙදෙසත් අතගාන්නට වූවේය. තද නින්දේ පසුවුණ නැගණිය ඇහැරෙන පාටක් පෙනෙන්නට නැති බැවින් ඔහු සෙමෙන් ඇගේ යෝනි තොල් මතට ඇඟිලි ගෙන ගියේය. අනතුරුව අනෙක් අතෙන් ඇගේ නිරුවත් සුවිසල් තනය පිරිමදින්නට ගත්තේය. මෙසේ මද වෙලාවක් ඇගේ රස ස්ථාන දෙකම ඔහු නිදහසේ අත ගෑවේය.

මද වෙලාවකින් රුචිරා ඇහැරෙන්නට මෙන් නින්දෙන්ම කෙඳිරිගාමින් අනෙක් පසට හැරුනාය. බයවුණු සම්පත් වහාම ඇගෙන් ඈත් වුනේය. බිරිඳට පොත් ගෙනයන්නට තමා පැමිනි බව සිහිවූ ඔහු මේසය මත තිබූ අලුත් නවකතාවක් රැගෙන ලයිට් එක නිවා දමා කාමරයෙන් පිටවුනේය.

එරන්දි පොත කියවද්දී නිදා ගැනීමට උත්සහ කල සම්පත් හට යලි යලිත් එම සිදුවීම මතක් විය. එසමග අවදිවී පණගසා ගැහෙන තම මල්ලියා, ඔහුගේ නින්ද පලවා හැරීය. මදන යකා පලවා හැරීම පිනිස බිරිඳව පෙරලාගෙන එයින් පහර දෙන්නට කීපවිටක්ම සිතුනත්, ඇය අසනීප බව පවසා කලින් ප්‍රතික්ෂේප කල බැවින් යලිත් එයට උත්සහ දැරීම නොමනා දෙයක් යැයි කල්පනාකල ඔහු ඒ මේ අත පෙරලෙමින් තනිවම හැඟීම් විඳදරාගත්තේය.

“ඔයාටත් නින්ද යන්නේ නැද්ද ?”

“නින්ද කැඩිච්ච හින්දද මංදා නින්ද යන්නෙ නෑ”

“එහෙනම් ඔයත් පොතක් කියවන්න” ඔහු දෙස අමුතුම බැල්මක් හෙලමින් ඈ කිවාය. “ගිහින් ඔයාටත් නවල් එකක් අරං ආවනම් හරි නංගිගෙ රූම් එකෙන්”

“හ්ම්ම් ඒකවත් කරලා බලමු” ඉබ්බා දියේ දැම්මම ඇන්නෑවේ කිව්වාසේ, එච්චර කැමැත්තක් නොපෙන්වන ලීලාවෙන් ඔහු සෙමෙන් ඇඳෙන් බැස, යලිත් වතාවක් නැගණියගේ නිරුවත දකින්නට ලැබෙන බව දන්නා නිසා උපරිමයට දැඩිවූ ශිෂ්ණය බිරිඳට වසන් කිරීම පිනිස සරමද බොරුවට හැඳගනිමින්, සෙමෙන් දොර දෙසට පියමැනීය.

“ඔයා අපි වගේ ඕන පොතක් කියවන්නේ නෑනේ. අතට අහුවෙන එක උස්සන් ඇවිල්ලා ආයෙ මෙතන මගෙ කණ ලඟ චරු චුරු ගාන්නේ නැතුව, පොඩ්ඩක් උඩින් පල්ලෙන් බලලා හරි ඔයාට හරියන නවල් එකක් අරං එන්න” තරමක විධානාත්මක ස්වරූපයෙන් දොර දෙසට ඇදෙන සැමියා හට එරන්දි පැවසුවාය.

“හ්ම්ම්ම්” පස්වනක් ප්‍රිතියෙන් උදම්වූ නමුත් උදාසීන ස්වරයකින් පිලිතුරු දෙමින් ඔහු කාමරයෙන් පිට වූවේය. දොරෙන් පිටවූ සැනින්, කෙටිදුර ධාවන ලෝක ශූරයන්ටත් වඩා වේගයෙන් ඔහු අඩියට දෙකට සොයුරියගේ කාමරයට දිව්වේය.

මෙවර මේස විදුලි පහන පමණක් දල්වාගත් සම්පත් එහි එළිය, අඩනිරුවතින් නිදන සොයුරියව හොදින් පෙනෙන ලෙස හරවා යලිත් ඇගේ සිරුර පිරිමදින්නට ඇඳ ලඟ දණගසා ගත්තේය. මොහතකින් පසු හේ ඉතා සුමට අයුරින් නැගණිය අවදි නොවන සේ ඇගේ යෝනි පෙදෙස, කලවා හා පීන පයෝධර පිරිමදින්නට වූවේය. සෑහෙන වෙලාවක් දෑතින්ම ඇගේ රසේන්ද්‍රියන් හොඳහැටි අතගෑ ඔහු එය එක් අතකට පමණක් සීමා කරමින් සරම උස්සා යටින් අත දමාගෙන තම රහසඟ අතගාන්නට පටන් ගත්තේය. කෙමෙන් එය ස්වයං වින්දනයකට පෙරලුන අතර, එයින් නොනැවතී නංගිට හුකන්නටත් තිබුණානම් කොපමන හොඳදැයි සිතමින් ඔහු වැල ඇද්දෙය.

බිරිඳගෙන් ලද අවසරයෙන් ඔහු රිසිසේ කාලය ගෙන රහස් ක්‍රියාවේ යෙදුනේය. දෙතුන් වතාවක් සොයුරිය කෙඳිරි ගාමින් ඒමේ අත පෙරලුණද, නින්දෙන් අවදි නොවුණාය. නැගණියගේ නිරුවත් රූසපුවෙහි නෙත් අලවාගෙන සම්පත් මනසින් ඈ හා රමණය කරමින් ස්වයං වින්දනයේ යෙදුනේය. තම අත හා තවත් අතක් තම රහසඟ වෙලාගන්නා බව හදිසියේ දැනුනු ඔහු පියවි ලොවට විසිවිනි. එය නැගණියගේ අතක්වත්ද සිතමින් ඔහු හිස නමා බලනවිට, එය තමාට පිටුපසින් ඇදී අවාක් බව පෙනින. කලබලයෙන් හිස හරවා බැලු ඔහු දුටුවේ තම බිරිඳය. සහමුලින්ම ඔලුව අවුල් වූ ඔහු කිසිවක් කියන්නට පෙර කණට “ශ්.. ශ්…” යයි කොඳුරමින් ඈ පසු පසින් තුරුල් වුණාය.

“ඔයා අතගාන්න කො, මං අතේ ගහන්නම්” රහසින් පවසමින් නීතියෙන් තමාට හිමි අවයවය අත්පත් කරගත් ඈ ඔහුගේ බෙල්ල සිපගත්තේය. පුදුමයෙන් පුදුමයට පත්ව සිටි ඔහුගෙ මනස, ඒ වදන් හා ඇගේ ආලිංගනයෙන් මොහොතකින්ම මුලුමනින්ම පාහේ යථා තත්වයට පත්විය. මොහොතකට නිවුණ රාග ගින්න යලි බුර බුරා දැල්වෙන්නට වුවේය. ඔහු තම බිරිඳගෙන් කිසිසේත්ම මෙවැනි දෙයක් බලාපොරොත්තු නොවුනේය. පවුල් ජීවිතයේදී පමණක් ඈ උවමණා තරම් සරාගී බව ඇසුර තුලින්ම දැන සිටි සැමියා මෙවන් දෙයකට ඇගෙන් කිසිසේත්ම ඉඩක් ලැබේයැයි නොසිතුවේය. ඇරත් ඒ පිට ගැහැණියක්ද නොව එක ලේ ඇති තමන්ගේම නැගණියය. ඔහු සිතා සිටියේ බිරිඳ අතට අසුවුවහොත්, මහා යුද්ධයක් සේ වනු ඇතැයි කියාය. ලද අස්වැසුමත්, අවසරයත් නිසා හේ මදක් හැරි බිරිඳගේ කම්මුල ආදරයෙන් ඉම්බේය. අනතුරුව සිහින කුමරෙක් හා හරි හරියට සංභෝගයේ යෙදී සිටින තම නැගණියගේ අඩ නිරුවත් සිරුර යලි අත්පත් කර ගත්තේය.

“ඔයා උවමනාවෙන්මද මාව කාමරේට එව්වේ ආයෙ සැරයක්?” හදිසියේ යමක් මනස හරහා ඇඳිගියෙන් හේ රහසින් විමසුවේය.

“ආයෙත් සැරයක්?” තරමක සොහොපාසයෙන් බිරිඳ මුමුණමින් පිලිතුරු දුණි. “ආයෙ සැරයක් නෙමෙයි, මුල් සැරෙත් එහෙම තමයි”

“මුල් සැරෙත්?” උඩ විසිවුන සැමියා ඇසීය.

“ඔව්” කෝමල සිනාහවකින් මුව පුරවාගත් ඈ කියාගෙන ගියාය. “මෝඩයා වගේ පොත විතරක් උස්සන් එයි කියලා කලින් ඇවිත් නංගිගෙ බෙඩ්ශීට් එක ඇඳෙන් බිමට දාලා, තනේකුත් එළියට ඇදලා, නයිටියත් උස්සලා තියලා ගියේ”

“ඇයි ඉතිං….” ඔහු විමසන්නට වුවේය.

“ශ්ශ්….” ඔහුගේ මුව අනෙක් අතින් වසා ගත් ඈ කොඳුලාය.”නංගිව ඇහැරවගන්නෙ නැතුව වැඩේ කරන්න.”

සිහින කුමරා වෙනුවෙන් ගැලූ රුචිරාගේ සෙවල තම සොයුරාගේ අත තෙමා දැම්මේය. ඇගේ තනය ලොවන්නට ඇතිවූ මහත් පෙරේතකම නිසා මදක් ඒ දෙසට හිස නැවූ හේ මුහුණ හරවා යලි බිරිඳ දෙස බැලීය. සැමියාගේ සිතැඟි වටහාගත් ඈ හිස සොලවා එපා කිව්වාය. දැනටමත් ඇහැරීමේ අවදානමේ සිටින නැගණිය කෙළවල තෙතමනයෙන් ඇහැරෙන්නට බොහෝ ඉඩ ඇති බව සිතූ හෙයින් ඈ ඔහුව වැලකුවේය.

“දැං යමු” සැමියා හට ඉවසුම් රහිත වනතුරු තව තරමක වෙලාවක් රුචිරාව අතගෑමට ඉඩහල එරන්දි ඔහුගේ ලිංගය තදින් මිරිකමින් කිව්වාය. “කෙල්ලට ගියොත් ඇහැරෙන්න බැරි නෑ!”

සම්පත් ඇගේ බසට අකමැත්තෙන් වුවද අවනත විය. ඔහුවත් ඇදගෙන බිරිඳ කාමරයෙන් පිට වූවාය. නිදන කාමරයට ගිය වහා සැමියාව ඇඳමත පෙරලා ගත් ඈ ඔහු මතට පැන්නාය. අනතුරුව මුලු ගෙයම දෙවනත් වන අයුරින් කෑගසමින්, කෙඳිරි ගාමින්, සුසුම් හෙලමින් දෙදෙනාම එකෙකුට එකෙක් නොපරදින රති සංග්‍රාමයක නියැලුනෝය. අවසානයේ හති හලමින් දෙදෙනා එකාමත එකා ඇදවැටිනි.

“කැරියා” මද වෙලාවාක් හති හල එරන්දි නාගරික උරුවෙන් කිව්වාය. “නංගිට හුකනවා කියලා හිතාගෙන නේද මා එක්ක හිටියේ?”

“එහෙමමත් නෑ” තමාව නොමදව ලිංගිකව උත්තේජනය කිරීමට සමත් ආදරණිය බිරිඳ දෙස කෘතවේදීව බලමින් සම්පත් කිව්වේය. “එයාවත් ඔලුවෙ තිබුණා. ඒක හරියට දෙන්නා එක්කම ඉන්නවා වගේ තමා”

“හ්ම්ම්ම්”

“ඇයි ඔයාට හිතුනෙ අද එහෙම සෙට් කරන්න නංගිව ඔය විදියට?”

“අද?” මුහුණ පසු පසට ගෙන කෙලින් කරගත් හිසින් ඈ පැවසුවාය. “අද විතරක් නෙමේ. දිගටම කලා එක එක එව්වා”

“ඈ? ඒ මොනවද? ඇයි ඉතිං එහෙම කලේ?”

“මෙදාපාර ඔයා නංගි ගෙදරට ආපු දවසෙ ඉඳලා අමුතුයි. මං දැක්කා වල් බැල්ම. මං ඕන හැටියෙ දැකලා තියෙනවා ඔයා වෙන ගෑණු දිහා එහෙම ලයින් එක දානවා. ඒත් මං හිතුවෙ නෑ ඔයා ඔයාගෙම නංගි දිහා එහෙම බලයි කියලා”

“අනේ රත්තරන්. එහෙම නෙමෙයි. මංවත් එහෙම හිතලා නෑ කවදාවත්. සමහරවිට නංගිව කෙලින්ම එකපාර දැක්කනම් කවදාවත් එහෙම හිතෙන එකකුත් නෑ” අනතුරුව සම්පත් සොයුරියව කැටුව ඒම පිනිස කොටුව බස්නැවතුමට ගිය දින සිදුවීමත්, ඊට පසුව එම සිතුවිලි වලින් ගැලවෙන්නට නොහැකි වු අකාරයත් විස්තර කලේය.

“පව් ඉතිං ඔයා, මාත් ඉතිං ඇවිලෙන ගින්නට පිදුරු දැම්මා” කියමින් සිනාසුණාය.

“මරන්න වටින්නෙ”

“මරයි කියලම තමා බය”

“මං හිතුවා මං නංගි දිහා බලන එවා දැක්කම ඔයාට ගොඩක් තරහා යයි කියලා”

“ඔව්!, මුලින්ම මං විනොදෙට ගත්තෙ. පස්සෙ මං ශුවර් කරගන්න හොඳට විමසිල්ලෙන් හිටියා. පස්සෙ තරහත් ආවා. ලොකු පිලිකුලකුත් ඇතිවුණා”

“මලා !”

“එකට ඉන්නකොටත් ඔයා එයා ගැන හිතනවත් ඇති කියලා ඔලුවත් විකාරවගේ වුණා”

“අප්පච්චියෝ..!, ඉතිං?”

“පස්සෙ මංම හිතුවා, මං අවුල් වෙලා ඔයාගෙන් ඈත් වුණොත් ඒක ඊට වැඩිය ලෙඩක් කියලා. නංගිව හෙමින් ඕන නම් බෝඩිමකට හරි යවාගන්න පුලුවන්කම තිබ්බනේ ප්‍රශ්නෙ විසඳගන්න. මං ඔයාගෙන් ඈත් වෙලා, ඔයා නංගි කෙසේ වෙතත් වෙන ගෑණියෙකුට ලංවුණානම් එහෙම මාර පරිප්පුවක් නෙ වෙන්නේ”

“එහෙම යන්නෙ නෑ රත්තරං”

“ඔව් ඉතින් දවසට දෙකට නම් එහෙම වෙන එකක් නෑ. නමුත් දිගට මං ඈත් වෙවී හිටියොත් තත්වෙ වෙනස් නේ”

“අම්මා..! මෙයා පැහිලා තියෙන තරම්”

“පිරිමින්ට වගේ නෙමෙයි නෙ. ගෑණුන්ට පවුල් ජීවිතේ ගැන හිතන්න ගොඩක් දේවල් තියෙනවා”

“ඉතිං ඔයා ඇයි නංගිව කොහෙ හරි යවන්න හැදුවෙ නැත්තේ”

“කොච්චර වල් කමට බැලුවත් ඔයා නංගිට ඒ වගේම ආදරෙයි කියලත් මං දන්නවනේ. මංම මෙහෙ එක්ක එන්න කියලා එකපාර එහෙම කරන්න බෑනේ”

“ඉතිං?”

“ඉතිං පහු වෙනකොට තේරුණා, තාච්චිය රත්වෙන තරමට හොඳ හොඳ ආප්ප ටික මට කියලා” ඇය සිනාසෙමින් ඔලුව සොලවමින් කිව්වාය. “වැඩිය ඕනයැ. අද කොහොමද බලන්නකෝ. මාව මැරුවෙ නැති ටික විතරයි නේ”

“ඔයා කැමතිද එහෙම වෙනවට”

“නැතුව? කොයි ගෑණිද හලෝ අකමැති මිනිහගෙන් ෆුල් සැප ගන්න. ගොඩක් ගෑණු ෆීලින්ග්ස් පෙන්නන්නෙත් නෑනේ, මිනිහ වැරදියට හිතයි කියලා. වැඩියෙන් සැප ලැබෙන නිසා තමා ඔය ගොඩක් ගෑණු තමන්ගෙ මිනිහා පිට ගෑණුන්ට ඇහැ දැම්මට ඉවසා වදාරගෙන ඉන්නෙ”

“එහෙනම් ඔය මරං කන්න හදන්නෙ ගොඩක් අය”

“හොරෙන් වෙන උංට කොටන්න ප්ලෑන් කරනකොට නම් මරං කන්න හදනවා තමා කොයි ගෑණිත්”

“ඒකත් එහෙමද?”

“නැතුව?”

“ඔයා තව මොනවද කරපු එවා මාව අවුස්සන්න?”

“නංගි සම්බන්ධවද?”

“ඔව්, තාච්චිය රත් වෙන්න”

මුල් දිනවල සිටම තුවායේ සිද්ධිය දක්වාම ඔහුහට සොයුරියගෙ සිරුර නැරඹීමට හා ස්පර්ශ කිරීමට නොයෙක් අවස්ථා සලසා දුන් අයුරුත්, එවා ගැන හොරෙන් අවදානය යොමුකල අයුරුත්, ඒ තුලින් ඔහු පමණක් නොව පහුවෙනකොට තමන්ද උත්තේජනය වූ අයුරුත්, ඔහුව තවත් ඇවිස්සු අයුරුත් ඈ ඔහුට විස්තර කලාය.

“මල කෙලියයි ! තව ඩිංගෙන් ඩිවෝස් කේස් එකක්”

“අහ්!” එරන්දි තවත් දෙයක් කීමට මුලපිරුවාය. “ඔයා දන්නවද, රෑට අපි එකට ඉන්නකොට ඔයාගෙ නංගි පහලට ඇවිත් හොරෙන් දොර රෙද්ද අස්සෙන් බලන් ඉන්නවා සමහරදාට?”

“ඈ…?” විශ්මයයට පත් සම්පත්ගේ මුවින් පිටවිනි. “ඇහෙයි කියලා නම් හිතුවා. අහන් ඉන්නම තමා ඉතිං සද්දෙත් ඉතින් වැඩි කලේ. ඒත් බලයි කියලා නම් හිතුවෙ නෑ පොඩ්ඩක්වත්”

“මුලින්ම මටත් අඳුන ගන්න බැරිවුණා. පස්සෙ තමයි හරියටම දැන ගත්තෙ.”

“බලන් ගියාම නංගිත් නිකම් ඉඳලා නෑ”

“අයියගෙම නංගි නේ”

“නංගිනම් එක ලේ වත් කියමුකෝ. ගෑණි තමා ගෑණි”

“ඔයා තමා මාවත් වල් කලේ”

“අපෝ ඔව්. මං දන්නෙ නැතුවයැ වෙන පිරිමි ඉස්සරහා අඹරන ඇඹරිල්ල”

“ඔව්” ඈ කට උල් කරගෙන කිව්වාය. “ඇයි? ඔයාට විතරද බැඳලා ගෙදර ගෑණු ඉන්නේ. පොඩ්ඩක් කෙලින් කරලා ගෙදර යැව්වම ඉතිං කාටද?”

“මේ ආයෙ නංගිව අල්ලන්න සෙට් කරනවකො”

“අඅඅඅ….!, අපෝ බෑ! ඇහැරුණොත් එහෙම”

“මොනවද හලෝ..”

“මේ ඔයාට ඇත්තටම එයාට කරන්න ඕනද?”

“කරන්න නම් ආසයි. ඒත් පව්නෙ නංගි. පෙට්ටිය කඩා ගත්තොත් ඒකත් කරදරයක් වෙයි”

“දැං කාලේ කවුද අනේ ඔවා ගණන් ගන්නේ.”

“අපෝ ඕන තරම් පිරිමි හොයනවා”

“ඔව්, ඔව්, වැඩියෙන්ම වටේ ගිය උන් තමා වර්ජින් එක හොයන්නෙ. ඒත් උන් දන්නෙත් නෑ. උන්ගේ වයිෆ්ලා බැන්දයින් පස්සෙ හොඳට අල්ලනවා වටේට.”

“උන් නම් යන්න දෙන්නෙ නෑ! උන් දන්නවනෙ ගේම් ගැන”

“පිස්සු හැදෙයි. ඔයා දන්න කෙහෙම්මල, එයාලා හිතන් ඉන්නෙ නම් එහෙම තමා. මොකෝ එයාල උස්සන ගෑණුත් මාට්ටු වෙනවද හස්බන්ඩ්ලට?”

“අප්පට සිරි, එහෙමත් එකක් තියෙනවා නේද?”

“මේ ! ඕනද කියන්නකො?”

“එපා නම් කියන්නෙ කොහොමද ඉතිං? පොඩ්ඩක් ඒ ගැන හිතන්න ඕන”

“එහෙනම් හිතලා බලලා හා කියන්නකො” කියමින් ඈ තවමත් තෙත්ව ඇති යෝනිය අතින් වසාගෙන අනිත් අතින් නයිටියද ගෙන ඇඳෙන් බැස්සාය. “මං වොශ්රුම් ගිහින් එන්නම්”

කාමරයෙන් පිටවූ එරන්දි වහ වහා ඉහල මාලයට ගියාය. කාමරයේ විදුලි බුබුලද පත්තු කරමින් තවමත් සියොලඟ එළියේ දාගෙන නිදන රුචිරා අසලට ගිය ඈ, තම අත තම යෝනිය තුලට රුවා තම යෝනි ශ්‍රාවයද, සම්පත්ගේ ශුක්‍ර තරලයද පදාසයක් අතැඟිලි වල තවරාගෙන එය රුචිරාගේ යෝනි මුව වටා ඉලුවාය. අනතුරුව

ඇයව සොලවා අවදි කලාය.

“නංගි, නංගි…”

“ම්ම්හ්හ්හ්…”

“නංගි ! නංගි!!” තද නින්දේදී පහසුවෙන් අවදි නොවන රුචිරාව තදින් සොලවමින් එරන්දි ඇගේ කණට ලංවී කතා කලාය.

“ම්ම්හ් ….ආහ්හ්……, ඇයි අක්කා?”

“මේ මොකද මේ”

නිදිමතේම රුචිරා නෑනා පෙන්වන්නෙ කුමක්දැයි බැලුවාය. අනතුරුව තමා සිටින අයුරු දුටු ඈ ලෑජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින් පොරොවන රෙද්ද සෙව්වාය.

“අයියා පොතක් ගන්න ඇවිත් ඉන්න විදිය දැකලා මට ඇවිත් කිව්වා.”

“අනේ අක්කා…!”

“නංගි, ඔයාට හීනෙන් ගියාද? හොඳටම තෙමිලා. බලන්න, මේ මගෙ අතත් එක්ක ගන්න දෙයක් නෑ” තෙත්ව ඇති අත රුචිරා විදහා දැක්වූ එරන්දි පැවසුවාය.

රුචිරාද අතගා බැලුවාය.

“අනේ දන්නෙ නෑ අක්කා, කවදාවත් එහෙම වෙලා නෑ”

“ගෑණු ලමයින්ට ඔහොම වෙන්න හොඳ නෑ.!” පවසමින් ඈ ආපසු යන්නට හැරුණාය. බියට පත් රුචිරා, ඈ කාමරයෙන් පිටව යනතෙක් ඇස් ලොකුකරගෙන බලාසිටියාය.

දින කීපයක්ම එරන්දි මෙලෙස රුචිරා තද නින්දේ සිටියදී ඇගේ සොහොයුරාට ඈව අතගාන්නට ඉඩ ලබා දුන්නාය. පෙරදිනයක, වරක් රුචිරාව කිසියම් උවමනාවක් සඳහා ඇහැරවාගැනීමට ගිය එරන්දි ඈ නින්දේ මුලහරියේදී පහසුවෙන් ඇහැරෙන්නෙ නැති බව වටහා ගත්තාය. ඉන් පසු දවසක සැමියාට අවස්ථාව ලබාදීම ගැන අදහස සිතට පහලවූයෙන්, ඈ කීප වරක්ම රුචිරාගේ නින්ද පරික්ෂා කර බැලුවාය. පලමු පැය 2 තුල ඈ පහසුවෙන් අවදි නොවන බැව් වටහා ගත් ඈ තම ආදරණිය සැමියාට අවස්තාව සලසා දුන්නාය. සැබැවින් එය පරාර්ථකාමි අදහසක් නිසා නොව, සති අන්තයේ නම් දවස පුරාද, සතියේ දිනවල රාත්‍රී නින්දට යනතෙක්මද නැගණිය නිසා වරින් වර ඇවිස්සෙන සැමියාගෙන් ලැබෙන රති සැප වඩ වඩා සුන්දරද, රසවත්ද වූ බැවිනි. අවස්ථාව සලසා දීමේ උපරිම පලය, සම්පත් සොයුරියව අතගෑ පලමු දිනයේම ඈ උරුම කරගත්තාය.

පොත් ගෙනා දින එකතුවීමෙන් පසු ඔහු සමග සංවාදය අවසානය වෙද්දී, අයියා නංගිට හුකනවා බැලිමේ ආශාව ඈ තුල පහල විය. එමෙන්ම තුන්පත් රමණයකින් වඩා ලිංගික සතුටක් ලබාගත හැකි බව ඇයට සිතිනි. එහෙයින් ඈ සෑම රාත්‍රීයකම නොයෙක් දේ පවසමින් දෙගිඩියාවෙන් පසුවන තම සැමියාව ඒ සඳහා උනන්දු කෙරුවාය. එමෙන්ම පලමු දිනයේ කල අයුරින්ම, තමාගෙ හා සැමියාගෙ රති යුෂ මිශ්‍රණය රුචිරාගේ යෝනියේ උලා, ඈව ඇහැරවා, පොඩ්ඩක් බය කර යෑමද පුරුද්දකර ගත්තාය.

“නංගිගෙ ඇතුලට දාන්නමයි හිතෙන්නෙ හලෝ” දිනක් එරන්දි හා රමණයෙන් අනතුරුව සම්පත්පැවසීය.

“ඉතිං දානවකො මනුස්සයො” මවාගත් අමනාපයකින් ඈ පිලිතුරු දුන්නාය. “වෙන මිනිස්සුන්ට නම් ගෑණිගෙන් පිහිපාර තමා කන්න වෙන්නේ. ඒකට මේ මිනිහට ලඟට ගෙනල්ල දීලත් කටේ දාගන්නෙ නෑ”

“ඒත්….”

“කෙහෙම්මල් පෙට්ටියද”

“ඔව් අප්පා”

“ඔයාට කඩන්න මගෙ පෙට්ටියක් තිබ්බද? ඉතිං ඒක ඔයාට අවුලක් වුණාද?”

“එහෙම නම් නෑ! ඒත් ඉතිං ගම්වල හැටි දන්නවනේ”

“අම්මලාද?”

“ඔව්, එයාලත් එවා ගැන හිතනවා සෑහෙන්න”

“එහෙනම් මගෙ බැලුවෙ නැත්තේ?”

“ඔයා කලින්ම කියලනෙ තිබ්බේ. ඉතිං මං අම්මලට කිව්වා එවා බලන්න දෙයක් නෑ, මං ඔයා එක්ක බුදියගෙන තියෙනවා කියලා කීප සැරයක්”

“හ්ම්ම්ම්, මං හින්දා බොරුත් කියලා” ඈ මදක් කල්පනා කලාය. “ඒත් දැන් ඔයාලගෙ අම්මලට බලන්න දෙයක් නෑනේ නංගි ගැන. නැන්දම්මලනෙ ඒවා බලන්නෙ”

“ඔව්, ඒකනෙ ප්‍රශ්නේ. අපේ අම්මලාටනෙ ලැජ්ජාව”

“හ්ම්ම්, ඒත් නංගිටත් ඔයා වගේ හොඳ කෙනෙක් ලැබෙයි. සමහරවිට කැම්පස් කොල්ලෙක් සෙට් වෙන්නත් බැරි නෑ.”

“අනේ මංදා ඒත්..”

“කැම්පස් වල යාලුවෙච්ච කොල්ලො කෙල්ලන්ට නිදහස තියෙන හින්දා බ්‍රේක් නෑ කියලා මං අහලා තියෙනවා. නංගි කැම්පස් පොරක් එක්ක යාලු වුනොත් එහෙම බඳින්න කලින්ම ඉතින් කුඩු කරගනී” සැමියාට ඉරිසියාවක් ඇතිකරමින් ඈ පැවසුවාය.

“බඳින නිසා අවුලක් වෙන එකක් නෑ”

“අනේ මංදා. මං නම් අහලා තියෙන්නෙ ඔය ගොඩක් අෆෙයාස් කැම්පස් එකේ ඉන්නකම් විතරයි කියලා” ඉලක්කයට තවත් උන්ඩයක් තබමින් එරන්දි පැවසුවාය.

“මගෙ ඔලුවත් එක්ක අවුල් වෙනවා..” මනසින් තම සොයුරිය දැනටමත් කොල්ලෙක් හා යාලු වී කුමරි බඹසර බිඳගෙන අවසානවී ඇති ලෙසට හිතින් මවාගත් සම්පත් කෙඳිරුවේය.

“මගෙත් තිබ්බ නැති එකේ ඔයාට, නංගිගෙවත් ඉතින් කඩන්නකෝ” ඔහුට තුරුලු වෙමින් එරන්දි පැවසුවාය.

“ඉතිං දැං ඒක කොහොමද කරන්නෙ” සිවිලිම දෙස මද වෙලාවක් බලා සිටි හේ අවසානයේ පැවසුවේය.

“ඒක මං බලාගන්නම්කො..!”

රුචිරා වෙනත් කිසිවෙකු හා පවසන්නට නොහැකිව ස්වප්න මෝචනය ගැන සිතමින් තැවුණාය. එවන් දෙයක් පවසා අදහසක් ගන්න තරම් සමීප මිතුරියක් ඈ හට කැම්පස් එකේවත් තවමත් නොවුනේය. යම් දෙයක් ගැන කතාකරන්නට හරි ඉතුරුව ඇත්තේ ඒ ගැන දත් සොයුරාගෙ බිරිඳ පමණි. අවසානයේ ඈ හට අදහසක් පහලවිය. තනිවම ඉන්ටනෙට් කැෆේ එකකට ගොඩ වැදුණ ඈ, කිසිවෙකුටත් නොපෙනන මුල්ලකට වී සයිබර් අවකාශයෙන් පිලිතුරක් සොයන්නට උත්සහ කලාය. පරිගණකය හා වෙබ් අඩවි ගැන වැඩි පලපුරුද්දක් නොතිබුණ ඈ, තමන් සතු සුලු දැනුමෙන් කරුණු සොයා බලන්නට උත්සහා කලාය. එයින් වුයේ තවත් ඔලුව කුරුවල් වීම පමණි. වහා පරිගණකය වසා දමා එයින් එළියට පැනගත් ඈ අවසානයේ තම නෑනා සමගම මේ ගැන කතාබහ කරන්නට, අපහසුවෙන් වුවද සිත හදාගත්තාය. එනමුත් දෙගිඩියාවෙන් සිටි ඈ හට දින දෙක තුනක් ගතවනතුරුත් එරන්දි හා කිසිවක් කතාකිරීම ඇරඹිමට නොහැකි විය. දිගටම රාත්‍රියේ සුපුරුදු සිදුවීම් සිදුවූවත්, එවිට බිරන්තට්ටු වී සිටින තමන් හා වැඩියමක් නොපවසා නෑනා වහා කාමරයෙන් පිටව යන හෙයින් කතාකිරීමට එහිදීද අවකාශයක් නොවුනේය.

“නංගි ! නංගි…!!”

“ම්ම්ම්හ්හ්හ්හ්…”

“නංගි නංගි නැගිටින්නකො”

“ම්ම්..ඟ්ං….”

“ඒයි, නගිටිනවා හලෝ”

“ම්මඟ්…. ආ….” මැලිකඩමින් නැගිටුණ රුචිරා මදක් පියවි සිහියට ආවාය. “අනේ අක්කා .. අදත්..”

“ඔව්…” එරන්දි ඈ අසලින් ඇඳෙහි වාඩිවූවාය. “මේක නම් බලන් ඉන්න හොඳ දෙයක් නෙමෙයි නංගි”

“අනේ අක්කා. මං දන්නෑ අක්කා මොනා කරන්නද කියලා”

“කලු කුමාරයද දන්නෙත් නෑ” හැබෑ කලු කුමාරයා කවුදැයි හොඳින් දත් එරන්දි ගම්වල පවතින අදහස් මැනවින් ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් බරපතල ලෙසින් කිව්වාය.

“අනේ අක්කා. ඉතිං දැං මේකට මොකද කරන්නේ?”

“ඔයාව රෑට තනියෙන් කාමරේ තියලා බෑ” මදක් කල්පනාකරමින් මෙන් එරන්දි පැවසුවාය. “ඔයා අපේ කාමරේට එන්න”

“අනේ අක්කා. ඒක ඔයාලට කරදරයක් නෙ.”

“එහෙම කියලා බෑ. ඔයාව බලාගන්න එක අපේ වගකීමනේ”

“අනේ අක්ක ඒ කාමරේ තව ඇඳක් තියා පැදුරක්වත් දාගෙන ඉන්න ඉඩ නැතුව කොහොමද?”

“ඔයා අපේ ඇඳේ නිදියන්න”

“ඔයාල පව්නේ. මං හොස්ටල්වත් යන්නම්”

“මේ වෙලාවෙ ඔයාව එහෙම යවලා බෑනේ නංගි. මං අය්යියත් එක්කත් කතා කරලා තියෙන්නේ”

“ඉකේයියා…, ලැජ්ජාවේ බෑ!” දෝතින් මුහුන වසාගත් රුචිරා කෙඳිරුවාය.

“ඔයාගෙම අයියනෙ නංගි. අවුලක් නෑ. එයාත් මෙවා ගැන බලන්න එපායැ. ඕන නම් මං අයියට කියන්නම් සාලේට යන්න හරි මේ කාමරේට එන්න හරි කියලා”

“අනේ අක්කා, එහෙම එපා. මං ආස නෑ ඔයාල වෙන්වෙලා ඉන්නවට.”

“හා එහෙනම්” කීමෙන් අනතුරුව එරන්දි සරදම් සිනහවක් නගාගත්තාය. “ඔයාට හොරෙන් බලන්න ඕන වෙන්නෙත් නෑනෙ එතකොට”

“ඊඊඊඊඊඊඊ… අනේ අක්කා..”

“මං දන්නවා නංගි ඔයා දොරරෙද්ද අස්සෙන් බලනවා කියලා අපි කරන එවා.”

“එහෙම හිතලා ආවෙ නෑ අක්කා. දවසක් බාත් රූම් යද්දි සද්දෙ ඇහිලා නිකමට බැලුවෙ…”

“ඉන් පස්සෙ ඉතින් නොබලා ඉන්න බැරිවුණා?” එරන්දි ඌණපූරණය කලාය.

“ඔව්,…” බිම බලාගත් රුචිරා ලැජ්ජාවෙන් කිවාය. “ආසා හිතෙනවනෙ…”

“ඔව්වා බලලා නිකං ඉඳලා තමා කලු කුමාරයා බැල්ම දාන්න ඇත්තේ”

බැල්ම දැමූ කුමාරයා නම් එතරම් කලු නොවුනේය.

“ඇත්තද අක්කා?”

“යං කාමරේට

බිරිඳත් සොයුරියත් කාමරයට ඇතුල්වනවිට සම්පත් ඇඳෙහි වැතිරී සිටියේය. ඔවුන් දෙදෙනා දුටු ඔහුට එය අදහාගත නොහැකි විය.

“අද ඉඳන් නංගි ටික දවසක් අපේ ඇදේ නිදාගන්නවා.” සැමියා කිසිවක් පවසන්නට පෙර එරන්දි පැවසුවාය. “ඔයා මොකුත් අහන්න කරන්න එපා. නංගිට ලැජ්ජා හිතෙයි.”

“හා”

රුචිරා බිම බලාගත්වනම සිටියාය.

“ඇඳට යන්න නංගි”

“අක්කා යන්න ඉස්සර වෙලා. මං මේ පැත්තෙන් ඉන්නම්”

“අපෝ බෑ! මට නම් මැද බුදියන්න බෑ! මට එහෙම ඉන්න අමාරුයි” එරන්දි කලබලෙන් පැවසුවාය. “ඔයා මැදට යන්න නංගි”

“අනේ අක්කෙ එහෙම බෑනේ” රුචිරා උපායට අසුවූවාය. “මං එහෙනම් එහා පැත්තට යන්නම්”

ගැහැණුන් දෙදෙනා දෙපසින් ඇඳට ගොඩවිය. රුචිරා ලැජ්ජාවෙන් පොරවන රෙද්ද තුලට රිංගද්දී එරන්දි සැමියව බදාගත්තාය.

“ඔන්න දෙන්නව මාරු කරගන්නෙ එහෙම නෑ” එරන්දි තරවටු කලාය. “මං ඉන්නෙ දකුණු පැත්තේ”

“කලුවරේ මාරු වුණොත් ඉතින් මං වගකියන්නෙත් නෑ” බිරිඳ සැබැවින්ම ඇත්තේ වම් පසින් බව නිරීක්ෂණය නොකල සම්පත් එකට එක කිව්වෙය.

“හිතේ ඇති ඕනකමින් කරලා වැරදුනා වගේ පෙන්නන්න. නේද නංගි”

කිසිවක් පවසාගැනීමට නොපොහොසත් රුචිරා ඔවුනට පිටුපා ගුලිවී සිටියාය. එරන්දි යලි නැගිට ගොස් විදුලි පහන නිවා ආවාය.

“නංගිට හොඳටම නින්ද ගිහින්” පැය භාගයක් පමණ සම්පත්ට තුරුලු වී, රුචිරාහට දැනෙන සේ මුකුලු කරමින්, ඔහුට නිදාගන්නට ඉඩ නොදුන් එරන්දි ඔහුට උඩින් නැඹුරුවී හොඳින් විමසා බලා රහසින් පැවසුවේය.

“ඔව්”

“ඕන නම් දැං බදා ගන්න.” එරන්දි තෙපලාය. “අදම ඔක්කොම බෑ හොඳේ. පොඩ්ඩක් ඉවසන් ඉන්න”

“හා..!”

සම්පත් සෙමෙන් තම අත නැගණියගේ බඳවටා යැව්වේය. ඇයව තුරුලු කරගත් ඔහු මද වෙලාවක් එසේ සිටියේය. අනතුරුව සෙමෙන් පපුව අතගාන්නට වූවේය. එරන්දි ඔහුගේ සරම පාත් කොට රහසඟ ගෙන අතගාන්නට වූවාය. අනතුරුව නයිටිය ඉහලට ඔසවා රුචිරාගේ වටකුරු තට්ටම් නිරුවත් කරගත් ඈ එය තට්ටම අතර අතුල්ලන්නට විය. සම්පත් අනෙක් අතද රුචිරාගේ ඇඟට යටින් යවා දෑතින්ම සුවිසල් දෙතන නයිටියෙන් එළියට පන්නාගෙන අතගාන්නට හා මිරිකන්නට පටන් ගත්තේය.

වෙනදා සිහින කුමරු හා තුරුල්වන රුචිරා එදින කලුකුමාරයා තමා වෙලාගන්නා අයුරු සිහිනයෙන් දුටුවාය. අඳුරු වී ඇති ඔහුගේ මුහුණ හඳුනාගත නොහැකි නමුදු ඔහුගේ පහස සැබෑම කුමාර ලීලාවක් බව ඇයට සිහිනයෙන් දැනින. සිහිනයෙන්ම මුලින් බියපත් වූ ඈ කෙමෙන් කලුකුමාරයාට අවනත වන්නට වූවාය. ඈ වෙලාගත් කුමරා ඇගේ සිරුර පිරිමදිමින් රසතැන් අවුලුවන්නට පටන් ගත්තේය. ඔහු තම බෙල්ල සිප ගන්නා අයුරුද, පියයුරු සම්භාහනය කරමින් රස නහර පිනා යවන අයුරුද, සිරුරේ පහසින් පිට උනුසුම් වෙන අයුරුද, ඔහුගේ අතක් තම නෑඹුල් ස්ත්‍රී නිමිත්ත අසලට ඇදී කලවා හා එය අසල රසවත් කරන අයුරුද, කලු කුමාර ලිංගය තම තට්ටම අතර ඇදෙමින් හිරවන අයුරුද ඈ සිහිනෙන් අත්වින්දාය. කලු කුමාරයාට ස්ත්‍රීන් වසඟයට ගැනීමට අත් දෙකකට වඩා ඇති බවට සිතුවිල්ලක් රුචිරාට සිහිනයේ අනෙකුත් සොඳුරු සිතුවිලි අතරම පැනනැගුනේය.

නැගණිය එසේ සිහින දකින අතරතුර ඇගේ තට්ටම් අතර තම ජනනේද්‍රිය හිරකරගත් සම්පත් දෑතින්ම ඇගේ සුන්දර දෙතන පොඩිකරද්දී, එරන්දිගේ අත ඔවුනට උඩින් ඇදී රුචිරාගේ ඉණ පෙදෙස අතගාමින් ඇදී ගොස් කලවා හා යෝනිය පිරිමදින්නට වූවේය. මද වෙලාවකට පසු සම්පත්ගේ එක් අතක් එය හා එක්විය. ගැහැණු හා පිරිමි දෑතත පහස එකවර ලද නොයිදුල් යෝනිය පොපියන්නට වුවේය. මද වෙලාවකට පසු රුචිරාගේ හිස්වුණ තනය, යොනිය සුරතල් කරමින් තිබූ එරන්දිගේ අත විසින් අත්පත් කරගත්තේය. සම්පත්ගේ පිට සිඹිමින් එරන්දි ඔහුව තව තවත් ඇවිස්සුවේය.

“අදට ඇති” බිරිඳගේ කණට කෙඳිරුම මල බෙරයක් ලෙසින් සම්පත්ට ඇසුණි. එනමුත් එයට සෙමෙන් අවනත වූ ඔහු නැගණියගේ බඳෙන් වෙලාගෙන, ලිංගය සිරකරගෙනම නිසල වුවේය. තවත් කිසිවක් නොපැවසූ එරන්දිද ඔහු පිටුපසින් තුරුලු වූවාය.

පාන්දර හදිස්යේ නින්දෙන් ඇහැරුන රුචිරා තම සොයුරාගෙ අත තම බඳවටා වෙලී තිබෙන බව පලමුවෙන් වටහා ගත්තාය. අනතුරුව ඇගේ දෙතන නයිටියෙන් එලියට පැන ඇති බවද, නයිටිය ඉණ තෙක් එසවී ඇති බවද, සෙමෙන් අවබෝධ කරගත්තාය. තිදෙනාම ආවරණවී තිබූ පොරවන රෙද්ද තුල සිටි ඈ සොයුරා තමාව තුරුලු කරගෙන සිටින්නේ නිරුවතින් බව අවසානයේ වටහා ගත්තාය. නිරුවත් නිතඹට හේත්තූ වි තිබෙන සොයුරාගේ නිරුවත් යටිකයෙන් තවමත් ගෙනෙන අපූරු සුවය, වියවුල් මනස නොතකා සිරුර පුරා දිව්වේය. බියට පත් ඈ රාත්‍රී සිහිනයන් යලි මතක් කිරීමට උත්සහා කලාය. කලු කුමාරයා තමාව පමණක් නොව සොයුරාවද නිරුවත් කර ඇති බව නෑනාට කෙසේ පවසන්නේද සිතමින් ඈ තැවුණාය. අවසානයයේ කලු කුමාරයා තමාව නිරුවත් කරන්නට ඇතැයිද, ඇය නිදා සිටින අතරේ සොයුරා බිරිඳ හා එකතුවීම නිසා තවමත් නිරුවතින් ඇති බවටද ඈ නිගමනය කලාය. කොතරම් සුවදායක වුවත් අකමැත්තෙන් වුව ඈ ඔහුගේ තුරුල්ලෙන් සෙමෙන් මිදෙන්නට උත්සහා ගත්තාය.

ඔහුගේ අත ඉවත් කරන්නට උත්සහ කරද්දී ඔහු නින්දෙන්ම තවත් ඇයව ඇද බදා ගත්තේය. කකුලක්ද ඈ ගේ කලවා මතින් දමා ගත්තේය. ඇය සෙමෙන් ඒ ග්‍රහණයෙන් මිදෙන්නට උත්සහ කරනවිට සොයුරාගේ අත ඇගේ තන මතට ඇදී එවා මිරිකන්නට පටන් ගත්තේය. තරු පෙනුන ඈ තව තවත් මිදෙන්නට පරිස්සමෙන් දඟලද්දී ග්‍රහණය තව තවත් දැඩිවිය. ඒ අතර අප්‍රාණිකව තිබූ සොයුරාගේ පුරුෂ ඉන්ද්‍රිය විශල වී ඇගේ දෙපා අතරින් ඇදෙනු ඈ හට දැනුනේය. තවතවත් දඟලද්දි එය තම යෝනිය මුලටම ඇදී හිරවිය. කිසිවක් කරගත නොහැකි ඈ අවසානයේ නිසලව උන්නාය. සිරුර කාමයෙන් මත් කරමින් පයෝධර මිරිකෙද්දී සොයුරාගේ යටිකය යන්තමට පැද්දෙමින් රහසඟ ඇගේ කලවා හා තට්ටම් මැද ඇතිල්ලුනේය. ඇගේ සිරුරට යටවී තිබූ ඔහුගේ අනෙක් අත ඉණ යටින් ඉදිරියට ඇදී ඇගේ යෝනිය මතට සේන්දූ වූවේය. අනතුරුව එය ඇගේ නෑඹුල් යෝනිය පිරිමදින්න්නට වුවේය. මොහොතකට පසුව ඔහු නින්දෙන්ම තම රහසඟ අතැඟිලි වලින් තද කරමින් සොයුරියගේ රහස් දෙතොල් අතර අතුලන්නට පටන් ගත්තේය. කාමයෙන් මත් වූ තම සිරුර, තම තුනුවිල දියෙන් පුරවා දමන අයුරු ඈ අත්වින්දාය.

මද වෙලාවක් මෙලෙස පැවති ආලිංගනය සෙමෙන් වියැකී ගියේය. සොයුරා යලි නිසලව තද නින්දට අවතීර්ණ වූ බව දැනුන රුචිරා සෙමෙන් ඔහුගේ දුර්වලවූ ග්‍රහණයෙන් මිදී ඇඳෙන් බැස ගත්තාය. නයිටිය හදගනිමින් දෙවුම් කුටියට වහ වවා ඇදුන ඈ ඒ තුලට වී කල්පනා කලාය. විනාඩි කීපයකට පමණක් වුවත් පියවි සිහියෙන් ලැබුණ ඒ රති සුවයට ඈ වසඟ වී සිටියාය. එය තවත් ලබන්නට ඈ බොහෝ සේ ආසා කලත් සමාජ සංකල්ප මත හැඩගැසුණ ඇගේ මනස එයට විරුද්ධව මනසින්ම යුධ වැදුනේය. ව්‍යාකූල වූ ඈ හට විසඳුමන් නොවූයෙන් කොමඩ් එක මත අසුන් ගෙන මුත්‍රා කලේය. අනතුරුව දෙයාකාරයෙන්ම තෙත්ව ඇති යෝනි මුවද හොඳින් සෝදාගත් ඈ යලි කාමරයට පිවිස සෙමෙන් ඇඳට ගොඩ වූවාය. ඇගේ සිත මදක් අස්වැසිල්ලට පත් කරමින් සොයුරා අනෙක් අතට හැරී එරන්දිව බදාගෙන සිටියේය. හැකිතාක් ඔහුට නොගෑවෙන පරිදි සිටින්නට තැත් කරමින් නින්දත් නොනින්දත් අතරම ඈ ඉතුරු කාලය ගෙවා දැම්මාය

ව්‍යාකූලවී සිටි රුචිරා හට තවත් දේශන වලට සිතයොමාගෙන සිටිය නොහැකි විය. එහෙයින් හවස් වරුවේ දේශනයට නොහිඳ ඈ ගෙදර ආවාය. සොහොයුරා ගෙදර ඒමට ප්‍රථම ඈ නෑනා හා කතාකරන්නට නිදහස් අවස්ථාවක් සලසා ගත්තාය.

“අක්කා”

“ඇයි නංගි?”

“ඔයාලගෙ ඇඳට ආවත් වැඩක් නෑ වගේ අක්කා”

“ඒ මොකෝ නංගි”

“ඊයෙ රෑ ඔයාලගෙ ඇඳට ආවට පස්සෙත් කලුකුමාරයගෙ බැල්ම ආයෙත් වැටිලා වගේ අක්කා”

“ඒකත් එහෙමද” කියූ එරන්දි මොහොතක් කල්පනා කරන්නට වුවාය. “ඉන්න බලන්න. ඕවා ගැන හොඳට දන්න අපේ අක්කා කෙනෙක් ඉන්නවා. කොල් කරලා අහලා බලමු.”

“ආ අක්කේ, මං එරන්දි” ඈ ජංගම දුරකතනයෙන් කිසියම් කෙනෙකුට කතා කලාය. කලු කුමාර දිශ්ඨිය වෙනුවෙන් කලහැකි දෑ ගැන ඈ දුරකතයෙන් විමසුවාය. හිස වනමින් හූමිටි තබමින් ප්‍රතිචාර දැක්වූ ඈ කතා කල තැනැත්තාට ස්තූති කරමින් ඇමතුම විසන්දි කලාය. යම් විදියකින් ඒ කාලය අතරතුර ඈ හට වෙනත් දුරකතන ඇමතුමක් ආවානම් දුරකතන සංවාදය බොරුවක් බව රුචිරාහට නියත වශයෙන්ම වැටහෙනු ඇත.

“නංගි”

“අක්කා?”

“ඒ අක්කනම් කියනවා බලි තොවිල් එහෙම නම් තියෙනවාලු කරන්න. ඒත් ගොඩක් බොරුකාරයොලු කරන්නෙ. අන්තිමට නැති ප්‍රශ්නත් ඇතිවෙලා අතේ තියෙන සල්ලි ටිකත් වියදම් වෙන එකලු වෙන්නෙ. ලොකු ලොකු ගනන්ලුනෙ ගන්නෙ ඔවා කරන්න දැං”

“ඒකනම් ඇත්ත අක්කා. අපේ ගෙවල් ලඟ කට්ටියකටත් ඔය භූත දෝශයක්ද මොකද්ද කියලා එක එක දේවල් කරලා කීප සැරයක්ම බලි තොවිල් එහෙමත් නැටුවා. සමහර එවා කිලි අහුවුණාලු. බොරු කලාලු කිය කිය ආයෙ කරල කරලා තාම ණය ගෙවනවා ඒ මිනිස්සු” බලාපොරොත්තු කඩවූ ලීලාවෙන් රුචිරා කිව්වාය. “මොකද අක්කා දැං මේකට කරන්නේ”

“ඒ අක්ක නම් කිව්ව ඉතින් තරුණ වයසෙ ගෑණු ලමයින්ට ඕක වෙන්නේ ඉතින් පිරිමියෙක් ඕන වුණාම කියලා”

“අනේ අක්කෙ මට එහෙම එකක් නෑනේ”

“ඒවා නංගි යටි හිතේනෙ තියෙන්නෙ.” පාන්දර ජාමයේ තමා සොයුරාගෙ පුරුෂ පහසට අවනතවූ හැටිත් එය ඉල්ලා සිරුර මොරදුන් හැටිත් රුචිරාහට සිහියට නගමින් එරන්දි පැවසුවාය. “ඒ අක්කනම් කියන්නෙ ලේසිම විසඳුම නම් ඉතින් පිරිමියෙක් එක්ක බුදියගන්න එකලු”

“ඉකේ…එහෙම කරන්නෙ කොහොමද?” පාන්දර මතකයන් සිහිවීමෙන් ගත යලිත් යන්තමින් පිබිදුනත් රුචිරා කිව්වාය. “මට කසාදයක් බඳින්නත් බැරිවෙයි අක්කා”

“ඔවා හොයන්නෙ නැති අය ඕන තරම් ඉන්නවා නංගි”

“හැමෝම වගේ හොයනවනෙ අක්කා. කොල්ලා නොබැලුවත් අම්මලානේ රෙදි නැන්දලා එක්ක එන්නේ” රාත්‍රීන් ගනනාවක් සොයුරාගේ හා නෑනාගේ රති කෙලී නැරඹිමෙන්ද, අවසානයේ එදින පාන්දර සොයුරාගෙන් ලද රති කැලතීමෙන්ද, රමණයක් අත් විඳිමට ආශාවක් මෝදූවි තිබූ රුචිරා කණගාටුවෙන් මෙන් පැවසුවාය. “පවුල් ජීවිතේ අපායක් වෙයි අක්කා”

“ඔයාගෙ අයියා බැලුවයැ. ඔය අපි අපූරුවට ඉන්නේ?”

“ඇත්තද අක්කා?” ඒ ගැන ගෙදර කිසියම් කසුකුසුවක් තිබුනත් ඒ ගැන කිසිවක් හරිහැටි නොදැන සිටි රුචිරා පැවසුවාය. සොයුරා ගැන මතක් කිරීමෙන් ඇගේ ගත යලිත් කිලිපොලා ගියේය. තමාටත් තම අයියා වගේම පෙම්වතෙකු ලැබුණා නම් කොතරම් හොඳදැයි ඇය සිතුවාය.

එරන්දි හිස සොලවා අනුමත කලාය.

“නංගිට කොල්ලෙක් ඉන්නවද?”

“අනේ නෑ අක්කා”

“දැං මොකද කරන්නෙ එහෙනම්, අඅඅඅඅඅ….” එරන්දි කල්පනා කලාය. “හදිස්සියෙ කොල්ලෙක් හොයාගෙන බෑනේ. විශ්වාසවන්ත කෙනෙක් වෙන්නත් ඕන”

තමාගේ කැමැත්ත නොලැබම නෑනා සියල්ල තීරණය කර කතා කරන අයුරු ඈ ව්‍යාකූල මනසින් යුතුව බලාසිටියාය.

“අනේ අක්කා. මට නම් බෑ අක්කා…”

“එහෙනම් මං ඔයාලගෙ අම්මලට කතා කරලා කියන්නම්. ගෙදර ගිහින් තොවිල් නටලා එහෙම දිෂ්ඨිය අහක් කරගෙන එමු.”

එවා කරන්නට ගියොත් කැම්පස් ඉගෙනුමටත් බොහෝ සේ බාධා ඇතිවිය හැකි බවට රුචිරාහට පසක් විය. ඊට අමතරව අධික වියදමත්, ලෝක ලැජ්ජාවත් තම දෙමව්පියන්ට විඳගැනීමට සිදුවනු ඇත. ඔවුනට තව බරක් හෝ දුකක් දෙන්නට ඈ හට සිතක් නැත. උසස්පෙල කාලයේ වියදම් වැඩි වශයෙන් දැරුවේත් තම සොහොයුරාය. ඔහුටත් තවත් කරදර කරන්නටද බැරිය.

“එපා අක්කා” රුචිරා තෙපලුවායා. “අක්ක කියන විදියක් කරමු”

එරන්දි තම නෑනාව තුරුල් කර ගත්තාය.

“මොනවා කරන්නද නංගී. එන විදියට මූණ දෙමු”

රුචිරා හිස පහලට නැඹුරු කරගෙන දිග සුසුමක් හෙලුවාය.

“ආ නංගි?” .මොහොතක් කල්පනා කරන බවක් ඇඟවූ එරන්දි කියන්නට වූවාය. “අයියා තමා ඉන්නෙ ඉතිං මටනම් විශ්වාසයක් තියන්න පුලුවන් කෙනෙකුට”

“අපේ අයියා?” තම සවන් අදහාගත නොහැකි වූ රුචිරා යෝනිය අසල සියුම් ලෙස විදුලි කෙටීගෙන යද්දී පුදුමයෙන් ඇසුවාය.

“හ්ම්ම් .. එයා කමක් නැද්ද?”

“අනේ මංදා” රුචිරා නෑනාගෙ පපුතුරෙහි හිස ඔබා ගත්තාය.

“අකමැති නෑ එහෙනම්?”

දන්නෙ නැති බව කියන්නට උරහිස් ඉස්සු රුචිරා, නෑනාගෙ පපුවට දිගු හුස්මක් පිට කලාය.

“එහෙනම් අද රෑම අයියට කියලා පටන් ගමු”

“ලැජ්ජයි අක්කා” රුචිරා සුසුම් හෙලමින් කෙඳිරි ගෑවාය. “අයියා කැමති වෙන එකක් නෑ”

“එයා කොහෙ අකමැති වෙන්නද. ඔයා මෙහෙ ආපු දා ඉදන් ඇහැ ඔයා ලඟ. අයියා කෙනෙක් ගෙ බැල්ම නෙමෙයි. කන්න වගේ බලන්නෙ මටත් හොරෙන්.”

ඈ එතරම් නොතැකූවද, සොයුරාගෙ ඇතැම් බැල්මන් ඔනාවට වඩා වැඩි බව රුචිරාටද හැඟී තිබුනෙන්, නෑනාගේ කීම අනුමත කරන්නට ඈ හිස සෙලෙව්වාය.

“එදා ඔයාට ටවල් එක දෙන්න ගිහින්, වලා ආවෙ අරකත් උලුක් කරගෙන. ෆුල් ට්‍රයි මගෙන් හංගන්න”

“ඇත්තද අක්කා…?”

“ඔව්. ඔයත් ආස ඇතිනෙ ඉතිං අයියට. රෑට රෑට අපි කරන එවා හොරෙන් බලලම”

“අනේ අක්කා” රුචිරා ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින් කෙඳිරි ගෑවාය.

“ඔයා හෙලුවෙන් නිදා ඉන්නවා දැකලා හොඳටම ඇවිස්සිලා ඉන්නෙ ඔයාගෙ මහලොකු අයියා”

“අනේ….!” පාන්දර දේවල් මතක් වී රුචිරාගේ ගත කිලිපොලා ගියේය. ඒ සිදුවීම නෑනා හා කියන්නට ඇගේ කටට ආවත් ඈ එය ගිල ගත්තාය 

රාත්‍රී ආහාරයෙන් පසුව සම්පත් රුපවාහිණිය නරඹන්නට ගියේය. දෙනෑනලා කුස්සිය කඩිනමින් අස්පස් කරදමා සාලයට පිවිසුනෝය.

“අද ටීවී බල බල ඉන්න බෑ. යමු නිදාගන්න” එරන්දි පිවිසුම අසල සිටම සැමියාට කතා කලාය.

“නිදා ගන්න? දැම්ම?”

“නැතුව?’ තමා දෙස පුදුමයෙන් බලන සැමියා හට ඉඟිමරමින් ඇය පැවසුවාය.

“මෙයාට අද කලින්ම ගාය හැදිලා වගේ නංගි” සහෝදරියට පවසමින් ඔහු නැගිට්ටේය. “ඔයා ටීවි බලලා හෙමින් එන්න පහු වෙලා. අද ෆ්‍රයිඩේ නයිට් මූවි එක ලස්සන කතාවක්”

රුචිරා ලැජ්ජාවෙන් සිනාසී බිම බලාගත්තාය.

“ඔයත් එන්න නංගි. අද ෆ්‍රයිඩේ නයිටි මූවී එක කාමරේ. ලයිව් ෂෝ”

“ඔයාට පිස්සුද?” කිසිවක් නොදත් සම්පත් විමසීය.

“පිස්සු හැදෙයි..”

බිරිඳගේ බසට අවනතව ඔවුන් පසුපසින් ඇදෙන නැගණිය දුටු ඔහු තරමක් පුදුමයට පත්විය. නැගණිය තම කාම ක්‍රියා හොරෙන් බලාසිටි බව බිරිඳගෙන් දැන සිටියත් මෙවන් දෙයක් ඔහු කිසිසේත් බලාපොරොත්තු නොවුනේය.

සරම බුරුල් කරගනිමින් සම්පත් ඇඳෙහි මැදට වී දිගා ඇදුනේය. නිදන කාමරයෙහි අලෝකය අඩු කර පැමිණ ඇඳෙහි පෙරලී ඔහු මතට ඇදුනු බිරිඳ ඔහුව ඉම්බේය.

“මේ හලෝ? අද ඔයාට ඩබල් ඕ ටී. හරිය?” ඇඳෙහි අනික් පසින් නැගණිය ඇඳට ගොඩවෙද්දී බිරිඳ පැවසුවාය.

“අද නම් අස්ස කුලප්පුවද කොහෙද”

“බලමු කවුද කුලප්පු වෙන්නෙ කියලා. ෆුල් නයිට් වැඩ තියෙනවා”

“ආ….? යකෝ මං හනිමූන් එකේදිවත් ෆුල් නයිටක් ගහලා නෑ”

“එතකොට ඔෆිස් එකයි නේ”

සම්පත් නලල රැලි කරගෙන බිරිඳ දෙස බලා උන්නාය. ඈ නැගණිය දෙසට ඇහෙන් ඉඟිකලාය. ඔහු සහෝදරිය දෙස බලද්දී ඈ ලැජ්ජාවෙන් මුහුණ කොට්ටය මත සඟවා ගත්තාය.

“තාම මැස්සෙක් වත් වහලා නෑ මයෙ හිතේ” පහුගිය ටිකේ හොරෙන් වහපු පත බඹරා ගැන කල්පනා නොවුණ බිරිඳ කිව්වාය.

බිරිඳගේ වදන් එවර මගුල් බෙර වාදනයක් විලස ඔහුට ඇසිනි. සම්පත් නැගණියව තුරුලට ඇද ගත්තේය. ඔහුගේ උරහිසේ ඇගේ මුහුණ සැඟවෙද්දී ඔහු ඇගේ හිස පැත්තෙන් සිප ගත්තේය. ආදරණීය බිරිඳ දෙස බැලූ හේ, ඇගේ හිසකෙසින් අල්ලා තමා වෙතට ඇද ගත්තේය. තම කන අසල ඇසෙන සොයුරාගෙ හා නෑනාගෙ දීර්ඝ චුම්බන ශබ්දය නැගණිය ගැහෙන සිරුරින් යුතුව අසා සිටියාය. අති කාමුක තොල් සිපගැනීමෙන් පසු අඹුසැමි යුවල කම්මුලට කම්මුල තබාගෙන නැගණිය දෙස බලාසිටියහ.

“නංගිව කොල්ලෙක් කිස් කරලා නැද්ද?”

කණ අසලම පහත් හඬින් ඇසුනු පැනයට ඈ හිස සොලවා නැති බව ඇඟෙව්වාය.

“ආස නැද්ද කිස් කරන්න?”

ප්‍රතිචාරයක් නැත. බිරිඳ සැමියාට හිසෙන් සන් කලාය. රුචිරාගේ කෙස් අතරින් ඇතැඟිලි යවමින් මොහොතක් හිස අත ගෑ එරන්දි කෙස් මිරිකා අල්ලාගෙන ඇගේ හිස ඉහලට ඔසවා සැමියාගෙ මුහුණ දෙසට ඇද්දාය. සිරුර යටින් නැගණිය වටා යවා තිබූ අතින් ඈව තව තවත් තමා දෙසට ඇද තුරුලු කරගත් ඔහු තම මුහුණට මදක් ඉහලින් එසවී තිබෙන සොහොයුරියගේ අහිංසක පියකරු මුහුණ දෙස බලා සිටියේය. දෙනෙත් වසාගත් ඇගෙ වතෙන් දිස්වූයේ කිනම් නම් හැඟීමක්දැයි පැහැදිලි නොවුනේය. නෑනා අතින් ඔසවා ගත් හිස ක්‍රමයෙන් සොයුරාගෙ මුහුණ මතට පාත් වෙද්දී නැගණියගේ නොයිඳුල් දෙතොල් මත ඔහුගේ තොල් ස්පර්ශ විය. එසැණින්ම ගතපුරා ඇදී ගිය විදුලියෙන් රුචිරාගේ ගත සලිත වි ගියේය. ඇස්පියාගෙන ඈ ඒ නුහුරු ස්පර්ශය වින්දාය. සෙමෙන් තම දෙතොල් මත එක කුස උපන් සොහොයුරාගේ දෙතොල් තද වෙද්දී ආගන්තුක ස්පර්ශය හමුවේ කෙලෙස ප්‍රතිචාර දක්වන්නේදැයි නොදත් රුචිරා ඔහුට ඉඩදි නිසොල්මනේ හුන්නාය.

වියලි තොල් සඟල් දෙක එකිනෙක යාවෙද්දි මෙතෙක් තමා සිතා සිටි ආකාරයේ මිහිරක් එයින් නොලැබෙන බව නෑඹුල් යුවතිය වටහා ගත්තාය. එයින් ඇගේ පලමු හාදුවේ බලාපොරොත්තු හා හීන බිඳ වැටි සුන්වි යද්දි, යලිත් එය දලුලා වඩවමින් තෙත්වූ පුරුෂ තොල් සඟල වියැලී ගිය බාහිර ස්ත්‍රී දෙතොල් වටා එතෙමින් තෙමා දැමුවේය. මොහොතකට පසු පලමු පෙම්බර හාදුවේ සුන්දරත්වය රුචිරා අත්විඳින්නට පටන් ගත්තාය. වරෙක දෙතොලද වරෙක එක තොලක්ද සොයුරාගෙ තොල් අතර ඇදෙමින් තෙමී ගියේය. ඔහුගේ දිව ඇගේ තොල් අතර ඇදීගියේය. තමාටම නොදැනි විවරවූ මුව තුලින් දිව ඇතුලට ඇදී තම දිව හා වෙලෙද්දි ඈ ක්‍රමයෙන් සක්‍රිය වන්නට වූවාය. ඇයද සෙමෙන් ඔහුගේ තොල් උරන්නට වූවාය. තවෙකෙකු බලාසිටින වග, වගේ වගක් නැතිව මෙලෙස බොහෝ වෙලා සොහොයුරු-සොහොයුරි දෙපල තොල් සිපගත්තෝය.

රුචිරාගේ වැසුනු දෑස් සෙමෙන් විවර විය. ඇගේ පලමු දැක්ම වුයේ තම දෑස් දිහා බලා සිටින ආදරය උතුරා යන දෑසකි. දෙදෙනාගෙ දෑස් ඇලවී ඇති දෙතොල් මෙන්ම එකිනෙක යාකොට විලංගු වැටිනි. නොයිඳුල් යුවතියගේ ප්‍රථම චුම්බනය එක මවගේ දරුදෙදෙනාම එකලෙස රස වින්දෝය.

සැමියා හා ඔහුගේම නැගණිය තොල් උරන ආකාරය බිරිඳ බලාසිටියාය. එම දසුන ඈව තෙමාදමන්නට සමත් වූවේය. සැමියාගෙ සරම පහත් කොට දැඩිවී ඇති මස් දණ්ඩ ගෙන, නයිටිය පලල් කොට ඒ මත ඉඳගත් ඈ සෙවල වෑහෙන සිදුර මත එය අතුල්ලන්නට වූවාය. එකෙනෙහිම සැමියාගේ නිදහස් අත නයිටිය මතින් ඇගේ පියයුරු වෙත ඇදුනේය. කාමුක දෑසින් ඒ දෙස මොහොතක් බලා සිටි ඈ ඔහුගේ අනෙක් අත කොහෙදැයි හිස හරවා බැලීය. එය නැගනිය තදින් තුරුල කොට තද කරගෙන තිබෙනු දුටු ඈ තම අතකින් එය සෙමෙන් ඇද්දාය. අනතුරුව එය ගෙන නයිටියෙන් වැසුණු රුචිරාගේ වටකුරු තට්ටම් මත තැබුවාය. මොහොතකින් එය රුචිරාගේ තට්ටම අත ගාන්නට වූවේය. එය නරඹමින් එරන්දි තම සුවිසල් තට්ටම් යුවල සැමියාගෙ උකුල මත පද්දවමින්, රස උතුරන රහස් තොල් සඟල අතර දැඩිවී ගැහෙන මෝල් ගස උලා ගත්තාය.

රුචිරාගේ නයිටිය ඔසවමින් ඒ තුලින් එරන්දිගේ අතක් ද සැමියාගෙ අත හා එක්විය. මදක් ඉස්සුන නයිටිය තුලින් සම්පත්ගේ අතද ඇදි අවුත් සහෝදරියගේ නිරුවත් තට්ටමක් මිරිකන්න විය. නෑනා හා සහෝදරයාගෙන් ලැබෙන ඒ රති සත්කාරයෙන් ඇවිලුණු නැගණියගේ කාමය, තම මුවින්, තවමත් නොනැවතී ඇලී ඇති සොයුරාගේ මුවට පිට වුනේය. ජීවිතයේ පලමු හාදුව වුවත් ස්වභාවිකත්වයට ඉඩ දෙමින් නිදහසේ ක්‍රියාකල රුචිරා ඇගේ මුව කාමුක ලෙසින් සොයුරාගෙ මුව මත සක්‍රියව හැසිරෙව්වාය. අඹු-සැමි යුවලගේ රති ක්‍රීඩා හොරෙන් නැරඹිමෙන් ලද දැනුමද එහිදී යහමින් උපයෝගී විය.

තමා වැඩියෙන්ම ආදරය කරන යුවතියන් දෙදෙනාගෙන්, උඩින් හා පහලින් ලබන රති උත්දීපනය දරාගත නොහැකි වූ සම්පත්, බිරිඳගේ නයිටියේ උරහිස් පටි පැත්තකට පන්නා දමා ඇගේ දෙතන නිරුවත් කරගෙන මිරිකන්නට වූවේය. අනෙක් අතින් රුචිරාගේ තට්ටම් දඬුවඬුවකට අසුවුනාසේ මිරිකෙන්නට විය. ඔහු විසින් මොහොතකට පෙර ඉඳුල් කරන ලද මුව අති මහත් කාමුක ලෙසින් තව තවත් ලොවමින් සූප්පු කලේය. එලෙසින් ඔහු තම රති පීඩනය සෙහෙනෙවන්තියන්හට පිටකර හැරියේය.

යෝනිය හා දෙතන් මතින් ලැබෙන වින්දනය එරන්දිව රති විකලට පත් කරනට සමත් වූවේය. මුසපත් ඈ, සැමියාගෙ පපුවට තදවි පැත්තකින් එලියට නැමී තිබූ නැගණියගේ යෝධ පයෝධරයක් අනෙක් අතින් අතගාමින් මිරිකන්නට පටන් ගත්තාය. ඒ සමග කිලිපොලා ගිය රුචිරා ගැස්සි ගියාය. මෙතෙක් රස පහස ලද මුව හා තට්ටම් යුවලට ඇගේ පයෝධරක්ද මෙලෙස එක්විය. එරන්දිගේ කාමෝත්දීපනය එයින් තවත් අයුරකින් රුචිරා වෙත ගලා යද්දී කුලුඳුල් රති සම්භයෝගයේදීම ලද බලවත් උත්තේජනය අහිංසකාවිය පිස්සු වැට්ටවීමට සමත් විය. මෙලෙස එකිනෙකා හරහා දෙපසටම වටේ දුවන කාමෝත්දීපන වලල්ල සම්පූර්ණ කිරිමට මෙන් රුචිරාගේ එක් අතක් නෑනාගෙ උදරය මතට ඇදී ක්‍රමයෙන් නයිටිය මතින් අතගාමින් ඉහලට ඇදී ගොස් පුරප්පාඩු වූ නිරුවත් තනය මත නතර විය.

සහෝදරයාගෙ හා සහෝදරියගේ දෑස් තවමත් එකිනෙක පැටලී ගොසිනි. එහෙයින් එරන්දි තම නයිටිය හිසෙන් පන්නා දමනයුරු ඔවුනට දැනුනා මිස නොදුටුවෝය. මොහොතකට පසු ඈ තම සැමියාවත් නිරුවත් කිරීමට සරම දණහිස තෙක් පාත් කලාය. දණහිස් නවා සරම කකුල් වලින් පන්නා විසිකර දැමූ සම්පත් අමු නිරුවතින් තම ලිංගය මත රුකුල් පදින බිරිඳගේ පයෝධර, නැගණිය හා හරි හරියට තලා පොඩිකර දැමීය. යෝනි විවරය අරා පිරිමැදෙන සුපුරුදු රහසඟ ගෙනෙන වින්දනයට අමතරව, එකවර නුපුරුදු කෝමල ස්ත්‍රී පහසක් හා හැඩි දැඩි පුරුෂ පහසක් දෙතනට ලද එරන්දිගේ ගත ඇයගේ පාලනයට නතු නොවන රති ඉම කරා වහ වහා ඇදුනේය. ඒ හාම ඇය රුචිරාගේ නයිටිය දෙපසින් අල්ලා ඔසවන්නට වූවාය. මදක් එසවී නෑනා හට සහය දුන් නැගණිය කෙමෙන් නිරුවත් වන විට, ඇගේ දෑස් වලින් මතුවූ ලැජ්ජාව මුසු සුන්දර බැල්ම සොහොයුරා සහමුලින්ම දැක ගත්තේය.

රුචිරාගේ නයිටිය තනමත්තක් ඉස්සු එරන්දි යලි ඇගේ යොධ පයෝධරයක් අත්පත් කර ගත්තාය. නැගණියගේ තට්ටම් සහමුලින්ම බිරිඳට බාර කරමින් සම්පත්ගේ අත අනෙක් සුවිසල් පියයුර මතට ඇදුනේය. සම්පූර්ණ කැමැත්ත ඇතුව තනය ලද පුරුෂ පහසත් සමග වෙනස් වන නැගණියගේ දෑස් දෙස ඔහු මහත් ආශාවෙන් බලා සිටියේය. රුචිරාගේ ගත වෙව්ලා ගැහෙමින් යද්දී එය නැවතීමට මෙන් එරන්දි අනෙක් අතින් ඇගේ පුක වැරෙන් මිරිකා දැමුවාය. එයින් නැගණියයේ ගැස්ම ඇය වෙත ඇදීගියාක් මෙන් මොහොතකින් එරන්දි ගේ ගත සලිත වෙන්නට පටන් ගත්තේය.

“අනෙ අම්මේහ්…….!, ආආහ්හ්හ්හ්…!! මගෙ වස්තුවේ…..!!!” එරන්දි වේගයෙන් පැද්දෙමින් මොර දුන්නාය. මොහොතකට නැගණියගෙ ඇස් වලින් මිදුන සම්පත් බිරිඳ දෙස මුහුන හරවා පැත්තෙන් බැලුවේය. ඈ දෙස බලන්නට රුචිරාද අකමැත්තෙන් මෙන් චුම්බනයෙන් මිදුනාය. මද වෙලාවක් ගැහෙමින් වේගයෙන් උකුල චලනය කරවූ එරන්දි පහලට ඇද වැටී, නැගණියගේ මුවින් මිදි හිස්වූ තම සැමියාගෙ මුව අත්පත් කරගත්තාය. ඇගේ යෝනි මුවින් නිකුත් වූ මුත්‍රා වන් දියරෙයෙන් පුරුෂ නිමිත්ත සේදී ගියේය. නෑනාගෙ දෑතේ පහසින් මිදුන රුචිරා මදක් පසෙකට වුවාය.

පුට්ටු වු දෙතොලත් සමග දෙදෙනා තුරුලු වී මද වෙලාවක් යද්දී බිරිඳගේ තනය මත තිබූ සම්පත්ගේ අත දෙදෙනා අතරින් ඇදී තම රහසඟ ගෙන ගොජ ගොජ ගගා ගිය දිය උල්පත මදකට වියැකුණ යෝනියේ මුවට තබා එයට ඇතුල් කරන්නට වුවේය. එසැනින් ඉතා විකාර ලිලාවෙන් ඇඹරෙමින් ගැස්සුන එරන්දි ඔහුගේ තොල් සපාගත්තාය. පදමට තෙත්වූ විවරය තුලට යගදාව ඔබාගත් සම්පත් ඈ හට වැරෙන් හුකන්නට වූවේය. තව කීප වතාවක් ගැස්සි ගිය ඈ සන්සුන් වූවාය. මද වෙලාවකට පසු දැවැන්ත පුක උස්ස් උස්සා පාත් කරමින් ඈද සටනට එක්වූවාය. තුනුවිලෙහි ගිලි ගිලී දියකෙලින එකැස් යෝධයාගේ දියබුං හඬ දසත පැතිරී ගියේය.

අනෙක් දෙදෙනාගේ අවධානයෙන් මිදුණ රුචිරාහට මොහොතකට අතහැරදැම්මාක් සේ තනි කමක් දැණින. එය නැතිකිරීමටදෝ වරින් වර සොයුරාගේ අතින් තනය මිරිකෙමින් තිබුනේය. යන්තම් ඇලවූ ඈ කොට්ටය මත හිස තබා හරවාගෙන, සොහොයුරා, බිරිඳ හා කෙරෙන උමතු රමණය බලා සිටියාය. වැඩි වෙලා ගතවීමට මත්තෙන් නෑනා යලිත් මහ හඬින් කෙඳිරි ගන්නටද කෑගසන්නටද වූවාය. පපුවට පපුව හිරකරගෙන වරින් වර තොල් උරමින් රමණය කෙරෙද්දී බක්කරේ පිටි අනන්නාක්මෙන් සැමියා අනෙක් අතින් බිරිඳගේ තට්ටම මිරිකුවේය. සාමාන්‍යය කතුනට වඩා සෑහෙන පමණ විශාල ඒ තට්ටම් යුවලට සම්පත් බොහෝසේ ලොල්වුවේය. ඇය හා ප්‍රේම සම්බන්ධයකට මුලපුරන්නද ඇගේ ඒ සුවිශේෂි පසු පෙදෙස මූලික වූවායැයි කීවොත් වඩා නිවැරදිය.

“ආආහ්හ්හ්හ්….! අම්මාආආ… හ්හ්හ්හ්….!!” යලිත් සුරතෙහි උච්චතම අවස්ථාවට පැමිණි එරන්දි කෑගැසුවාය. යලි යලිත් කෑ ගැසුවාය. සංතෘප්ත රති ගුහාවෙන් ගලා හැලෙන ජයපැනින් සැමියාගෙ යටිබඩ සෝදාහරිමින් ඈ ක්‍රමයෙන් සටන් විරාමයකට එලැඹුණාය. සැමියාගෙ නැගණිය ඔහුහට පාවාදීමේහි ගතමනාවේ පලමු වාරිකය ඈ මෙලෙස සහමුලින්ම උපයා ගත්තාය.

“නංගිව බලන්න” සැමියාගේ දෙතොල් තදින් උරා දැමූ ඇය ඔහුගේ මුවෙන් මිදෙමින් සිහින් හඬින් මිමිණුවාය. අනතුරුව ඈ සෙමෙන් පසෙකට පෙරලුණාය. ඇගෙන් හිස්වූ සිරුර මතට සම්පත් සහෝදරියව ඇද ගත්තේය. නෑනාගෙ කෙළවලින් නෑවී තිබූ දෙතොල සොහොයුරියගේ දොතොල් හා ඇලවී ගියේය. තමාව වසඟයට ගත් සොහොයුරියගේ සුවිසල් දෙතන සම්පත් තම දෑතින් තලා පොඩිකරන්නට වූවේය. රුචිරා දෑතම, තම සොයුරාගෙ කිහිලි යටින් යවා බදාගත්තාය. ඔහු මතින් දමාගත් ඇගේ කකුලෙහි කලවය මත තෙතබරිවී තිබූ බහිරවයා ඇතිල්ලෙන්නට වූවේය. මද වෙලාවකට පසු හේ ඇගේ අතක් ගෙන එය ඒ දෙසට යොමු කලේය. පලමු වරට වැඩුනු පුරුෂ ලිංගයක් අත පත් වූ ඈ සෙමෙන් තම ඇඟිලි ඒ වටා එතුවාය. සෙමෙන් සෙමෙන් එහි හැඩ තල ඈ අතගා බැලුවාය.

මද විවේකයකින් පසු එරන්දි යලි රති හවුලට එක් වූවාය. කෙටි තොල් ඉරුම් කරමින් වැඩි අවධනයක් අනෙකුත් රති ක්‍රියාකාරකම් වලට යොදවූ සොයුරු සොයුරි යුවලගේ පා දෙසින් ඇදුන ඈ සොහොයුරියගේ තට්ටම් හා කලවා මිරිකන්නට හා අත ගාන්නට වූවාය. තට්ටම දෙක දෙපසට අදිමින් මිරිකූ ඈ තෙත්ව ඇති නෑඹූල් යෝනිය නැරඹුවාය. සෑහෙන වෙලාවක් මෙලෙස මිරිකූ ඈ තවමත් සැමියා මිරිකමින් සිටින දෙතන දෙසට එක් අතක් යැවීය. සැමියාගේ අතක් මුදවමින් රුචිරාගේ එක් අතක් අයත් කරගත් ඈ ඔහුට යමක් ඉඟි කලාය. ඇයට පිටුපා සිටින රුචිරා කිසිවක් නොදුටුවාය. බිරිඳගේ ඉඟිය වටහාගත් සම්පත් නැගණියගේ සිරුර යටින් ඔහුගේ අත පහලට ගෙන ගියේය.

පලමුව සිහින කුමරයාගෙත් දෙවනුව කලු කුමාරයාගෙත් අත්වල පහස නින්දෙන් අත් කරගත්තාවූද, එදින පාන්දර නිදාසිටින සොහොයුරාගේ අත් පහස ස්වකැමැත්තෙන් තොරවම වින්දාවූද කන්‍යා විවරය මත සුපුහූණු සොහොයුරු අතැඟිලි ඇදී යද්දී සියොලඟ කිලිපොලා ගිය අසරණ රුචිරා වෙව්ලා ගියාය. ඒ අතැඟිලි, සෙවලෙන් තෙමී යද්දි බිරිඳගේ ඊලඟ ඉඟියට අනුව සොයුරා ඈව ඉහලට ඇද ගත්තේය. මෙතෙක් දිනක් අසාවෙන් පුල පුලා බලාසිටි මොහොත සම්පත්හට උදාකරදෙමින්, ඔහුගේ මුව පීණ පයෝධර වෙත ඇදුනේය. කුලුඳුල් දෙතොල් පහසින් මත් වූ පියයුර තවත් ගල්වී බරවී ගියේය. එයින් මුසපත්වූ රුචිරා මෙතක් පිටකල බර සුසුමින් නොනැවතී, මහහඬින් කෙඳිරි ගාන්නට පටන් ගත්තාය. මාරුවෙන් මාරුවට තන් දෙකට ලැබෙන සප්පායමත්, අත් සතරකින් සිරුරේ රසම තැන් වෙත ලද පහසත් තව දුරටත් දරාගත නොහැකි වූ ඈ ඉක්මනින්ම සුරතාන්තයටම විසිවී ගියාය.

“අනේ……! අනේ…….!! අයියෝ………..!!!” ගැමි දිවියේ බියපත් කිරීම් නිසා ස්වයංවින්දනයකවත් නොයෙදුණ කන්‍යාවිය කුලුඳුලේ ලබන සුරසැපයෙහි අග්‍රපලය දරාගත නොහැකිව බෙරිහන් දෙමින් අත්විඳ ගත්තාය. ගැහි ගැහී දඟලන ඈ හට මදකටවත් ඉස්පාසුවක් නොදෙමින් අඹු සැමි යුවල තවතවත් රති උල්පත් කලතා දැමුවෝය. කෙඳිරිගාමින් සුසුම් හෙලමින් ඈ ගැහි ගැගී දැඟලුවාය. ඈ නිසසල වන තෙක්ම විරාමක් නොදුන් අඹු සැමියෝ අනතුරුව ඈව තුරුල් කරගනිමින් ඇගෙ දෙපසින් වැතිරුනෝය.

රති වීඩාව මදක් නිවෙන්නනට හැරි අඹු සැමි යුවල තවම ඇලයෙන් සොයුරා මත වැතිර සිටින රුචිරා උඩුබැලි අතට පෙරලුවෝය. ලජ්ජාවෙන් දෑස් පියාගත් ඈ දෙසට දෙපසින් නැඹුරු වූ යුවල, ඇගේ දෙතන උරන්නට වූහ. මද වෙලාවක් යනවිට තනමත්තක් එසවි ඇඹරී තිබුණ නයිටිය, ඔවුන් එකතුව ගලවා දැමූහ. තවමත් දෑස් පියාගෙන තම නිරුවත් සිරුරට ඕන දෙයක් කරගන්නට ඉඩ හැර වැතිරීසිටි රුචිරා තම තන් දෙක උරන සොයුරාගෙ හා නෑනාගේ එක් අතක් බැගින් ඇගේ කලවා හා යෝනිය දෙසට අතගාගෙන ඇදෙනු අත්වින්දාය. ඔවුන් දෙපලගේ ඉතුරු අත්දෙක ඇගෙ උඩු කය පිරිමදින්නද දෙතන වටා මිරිකන්නට යෙදුනේය.

මෙලස කන්‍යාවියව යලි සුරලොවට ඔසවා තබන අතරතුර යලිත් බිරිඳගේ ඉඟියකට අනුව සම්පත් නැගනියගේ දෙපා අතරට පිවිසියේය. පලමු වරට දිවක් යෝනිය මත ඇදෙද්දී, ගැහී සලිත වූ රුචිරාගේ ඇස් ඇරුනේය. ඈ හිස ඔසවා බැලුවාය. තම දෙපා අතර ඔබාගත් අයියාගෙ හිස ඈ නෙතට ලක්විය. නෑනා ඇගේ සුවිසල් දෙතන රිසිසේ මිරිකමින්, තැන තැන ලොවමින් තනපුඩු ආදිය උරා දැම්මාය. සොයුරාගෙ දිව යෝනි තොල් අතර ඇදෙමින් මෙතෙක් කිසිදා නොලද, දරාගත නොහැකි රස වින්දන සමුදායකින් ගත වෙලා දමද්දී ඈ යලිත් මහ හඬින් කෙඳිරි ගාන්නට වූවාය.

යලිත් සුරතාන්තයට ලඟාවනතෙක් අඹු සැමි දෙපොල රුචිරාව අත් නොහැරියහ. අවසානයේ මහත් සේ හඬ නගමින් දඟලමින් ඈ සුරතාන්ත මිහිර අත්වින්දාය. එනමුත් ඈ හට විවේකයක් නම් නොලැබුනේය. සොයුරාගේ හා නෑනාගේ ක්‍රියා නවතින පාටක් පෙනෙන්නය්ට නොවුනේය. මදක් නිසල වූ රුචිරා නොනැවති කෙරෙන මුඛ රමණය හා අනෙකුත් රස පහස මධ්‍යයේ යලි දඟලන්නත් කෑමොර දෙන්නටත් වූවාය. පෙරට වඩා වේගයෙන් හා වැඩි මිහිරකින් යලිත් ඈ සුරතාන්තයකට එලැඹුණාය. යලි යලිත් එය නොනැවති සිදුවිය. දෙව්ලොව සැපයෙන් පිරි ලොවක ඈ බොහෝ වෙලාවක් දරාගත නුහුනු සුරතාන්ත පෙලක රස මිහිර අත්විඳගත්තාය.

බිරිඳගේ යොමු කිරීමට අනුව මොහොතකටවත් ඈ හට ගිමන් හැරීමට ඉඩ නොදෙමින් සොහොයුරා ඇගේ දෙපා පලල් කර ඔසවා ගත්තේය. අනතුරුව බඹසර බිඳුම් කටුව යෝනි තොල් අතර තබා ඈ හට ගලා තිබුණ රති සෙවල, ඒ මත උලාගත් ඔහු සෙමෙන් එය තම යෝනිය තුලට එය ඇතුලු කරන අයුරු ඈ බියපත්ව බලා හුන්නාය.

“අම්මෝ අයියා….! අම්මෝ… රිදෙනවාආආ…..! අනේ එපා අයියා…..!” යගදාව කන්‍යා පවුර බිඳහෙලීමට පහරක් එල්ල කරද්දී රති විඩාවෙන් දුර්වලව සිටි ඈ සියලු ශක්තිය එක් කරගනිමින් කෑ ගසන්නට වූවාය.

“තද කරගන්න එපා නංගි. තව අමාරු වෙයි. රිලැක්ස් කර ගන්න” නෑනා උපදෙස් දුන්නාය.

එවා අසන්නට සිහියක් පතක් නැතුව ගිය රුචිරා පුරුෂ ලිංගය ඇතුලුවීම වලකනුවස් ස්වභාවයෙන් සිදුවන යෝනි මස්පිඩූ තද වීම සිදුවෙන්නට ඉඩ හැරියා පමණක් නොව තමාද හැකිතාක් එය තද කරගත්තාය..

“මොන හුත්තක හුකනවද මංදා…! අයියෝඕඕඕඕඕ……..!!!” දෙවන පහර වදිද්දී අධික වේදනාවෙන් පීඩාවට පත් ඈ තැන නොතැන අමතකව, පාසැල් හා කැම්පස් මිතුරියන් අතර කතාබහේවෙදි හුරු අයුරින් තරහෙන් මොර දුන්නාය.

“ඔයාගෙ හුත්තට තමා ඔයාගෙ අයියා ඔය හුකන්නේ” රුචිරාගෙ වදනට හිකි හිකි ගාමින් සිනාසුන එරන්දි පැවසුවාය. එවදන් වලින් නැගණියගෙ ගත මදක් ලිහිල් විය. ඒ අතර සිරවූ උමග තුලින් එල්ලකල තවත් පහර දෙකතුනකින්ම බඹසර පවුර බිඳහෙලා රමණ ද්වාරය විවෘත කරගත් සොයුරා යලිත් වරක් තම යකුල, පිවිසුම් දොර හරහා වේගයෙන් දිව්‍යය අංගනය තුලට තල්ලු කලේය. නැගණියගේ දෑසින් කඳුලු බිඳු රූරා හැලෙද්දී, සොයුරා නිසලවිය. නෑනා අතින් ඇගේ කඳුලු පිස දැම්මාය.

“ඔච්චරනෙ ඉතිං” ඈ නැගණියව අස්වැසුවාය. “හරියට මිණි මරණවා වගේනේ මරහඬ දුන්නේ”

“රිදුනා අක්කා හොඳටම” වේදනාත්මක සිනාවක් දෙතොලට නංවාගත් රුචිරා නහයෙන් හැඬුවාය.

“සොරි නංගි. මං හිතුවා ඔයා ඉන්න ඕන විදිය දන්නවා ඇති කියලා.”

“ඒකට කමක් නෑ අක්කා”

“ජීවීතේටම ඔච්චරනෙ ඉතිං”

තම කන්‍යාභාවය සිඳියාම ගැන මතක්වීමෙන් කණගාටුවක් ඇතිවූ ඈ හට යලි කඳුලු පිටවන්නට වූවේය

“උහ්..!” සම්පත් යලි තම රහසඟ ඈ තුල සෙමෙන් එහා මෙහා ගෙනයන්නට පටන් ගත් විට රුචිරා කෙඳිරි ගෑවාය.

“තාම රිදෙනවද නංගි?” සම්පත් විමසුවේය.

“ඔව් අයියා…..” රුචිරා කිසියම් වේදනාත්මක ස්වරයකින් මිමිණුවාය

“ඒක නැතිවෙයි” පැවසු එරන්දි කෙළ තලියක් අතින් ගෙන සැමියාගෙ රහසඟ නැගනියගේ යෝනියෙන් පිටතට ඇදෙද්දී එහි ඉලුවායා. අනතුරුව නැමි ගත් ඈ යලිත් රුචිරාගේ දෙතන පොඩි කරමින් ලොවන්නට පටන්ගත්තාය. වේදනාව නිසා පසෙකට ගිය රති හැගුම් රුචිරා තුල යලි පිබිදී එන්නට පටන් ගත්තේය. මද වෙලාවකට පසු ඈ යලි කෙඳිරි ගාන්නට වූවාය. ඒ නම් වේදනාවට නොව, සොයුරාගෙන් හා නෑනාගෙන ලබන කාමෝත්දීපනය උත්සන්න වීම නිසාය. ඇගේ හඬට අනුරූපව ඇගේ උදරය තුලට ජනනේන්ද්‍රිය ගිල්ලවමින් සිටින සහෝදරයාගේ වේගයද ක්‍රමයෙන් වැඩිවුනේය. වේගය වැඩි වෙන්න වෙන්න, ඇගේ කෙඳිරිලි හා සුසුම් තව තවත් දැඩිවෙන්නට විය. නෑනාගෙ අතක ඇඟිලි රුචිරාගේ මෑමල අසලට ඇදිනි.

“අනේ අම්මේහ්……” සෑහෙන වෙලාවක් පැවති සහෝදරයාගේ වේගවත් පිති ප්‍රහාරය හමුවේ රති රමණ සීමාව පසුකර ගිය නැගණිය විලාප තැබුවාය. “අයියෝ……”

සීමාන්තික සැප දරාගත නුහුනු රුචිරා සිහි විසංඥ නොවුවා පමණි. දියෙන් ගොඩ දැමූ මාලුවෙක් මෙන් ඈ දැඟලුවාය, ගැහුනාය. එරන්දි ඇගේ බගමණිය අසල තව තවත් වේගයෙන් පිරිමැද්දාය. සොයුරා නොනැවතී දිගටම වැරෙන් පහර එල්ල කලේය. අවසානයේ රුචිරා වේගයෙන් හති හලමින් නිසසලවන තෙක්ම අඹු සැමි යුවලගේ ක්‍රියා නොනැවතිනි.

“අල්ලපු ගෙදර මිනිස්සුත් දුවන් එන්න බැරිනෑ මිනී මරණවා කියලා” නෑනා සරදම් කලාය. රුචිරා අසරණ ලෙසින් සිනාසුණාය.

වැඩි විරාමයකින් තොරවම දෙපා මුහුණ දෙපසින් දමාගෙන එරන්දි රුචිරාගේ සිරුර මතට ගොඩවිය. ඇගේ ඉඟියට අනුව සම්පත් චක් ගා හඬක් උපදවමින්, නටබුන් වූ කන්‍යා පවුරක් උරුම කරගත් රති පුරයෙන්, මෙතෙක් රෝද දෙක පමණක් පිටත තිබූ රමණ යුධ රථය එලියට ඇද්දේය. කන්‍යා රුධිරයෙන් තෙමුණ තෝමරය උරුක් කරගත් හේ, නැගණියගේ හිසට උඩු පැත්තෙන් බිරිඳගේ පසු පසින් දණ ගසාගත්තේය. බිරිඳ තම නැගණියගේ දෙපා මැදට හිස පාත් කරද්දි, පර්වත දෙකක් බඳු තට්ටම් මැද්දෙන් මතුවූ සිහින් රති කපොල්ලට, ලේ වැකුනු රමණ හෙල්ල එල්ල කලේය. සැමියාගේ රහසඟ තම යෝනි තොල් දෙබෑකරගෙන ඇතුලට ඇදෙද්දී, බිරිඳ බඹසර බිඳුණ අසරණ රත්පැහැගත් යෝනියේ තොල් මතට තම දෙතොල් පතිත කලාය.

නෑනාගෙ දිව රස නහර අවුස්සමින් තම යෝනිය පුරා දිව යද්දී, තම මුහුණට ඉහලින් වූ, ගිලි ගිලී ගොඩ එන සොහොයුරාගේ රහසඟ වසා ඇදී තිබුන ආදරණිය නෑනාගේ සුන්දර යෝනියේ උඩු කෙලවර මතට රුචිරා තම දිව තැබුවාය. කොට්ටය බෙල්ල යටට ඇද ගත් ඈ නෑනාගෙ යෝනිය වටා හැකි සෑම තැනම ලොවන්නට වූවාය. මද වෙලාවකට පසු නෑනාගේ වටකුරු සුන්දර දෙතන මතට අත ගෙන ගිය ඈ එවා මිරිකන්නට වූවාය. මෙවර කෙඳිරිය නෑනාගෛනි. කෙඳිරිගාමින් ඈ රුචිරාගේ යෝනිය ලොවා දැම්මාය; නැතිනම් උරා දැම්මාය. සම්පත් බිරිඳගේ ඉණ දෙපසින් අල්ලාගෙන සුනඛ මුද්‍රාවෙන් වැරෙන් හිකුවේය.

කොතෙක් වෙලා මෙසේ ත්‍රිත්ව රමණයේ යෙදුනේදැයි ඔවුන් නොදත්හ. වේගය අඩු වැඩි වෙමින් රති කෙලිය ගජරාමෙට ගලා ගියේය. තිදෙනා අතරින් වැඩිම සැප උරුම කරගත් එරන්දි මුසපත්ව මහත්සේ කෙඳිරි ගෑවාය.

“ආආආආආආආආ…හ්හ්හ්හ්……..” අවසානයේ තදින් ගැහෙමින් එරන්දි කෑගසුවාය. යෝනියේ හිරවි ඇති ලිංගය අතරින් ගලා ආ දියකඳ සැමියාග් නැගණියගේ මුව පුරවමින් ඇදහැලුනේය. නෑනාහට පිටවන්නේ මුත්‍රා යයි සිතා සිටි රුචිරා තම මුවට වැටුන ඒ දියරයේ එවන් ගඳක් හෝ රසක් නොවූයෙන්, ඒ මොනවාදැයි සිතාගැනුමට නොහැකිව වික්ෂිප්ත වූවාය. සොයුරා තම ඉන්ද්‍රිය එළියට ඇද්දෙන් දියර පදාසයක් එකවර කඩා වැටී රුචිරා නැහැවුණාය.

ඉතා සුලු කාලයක් ඇතුලට යලිත් වටයක් ඇරඹින.

“පැලෙන්න ගහන්න පැටියෝ ! හයියෙන් ගහන්න…!!” එරන්දි පුක අඹර අඹරා කෑගැසුවාය. සැමියාද ඇගේ ඉණෙන් අල්ලා අදිමින් වේගයෙන් පහර පිට පහර දුන්නේය. එනමුත් ඈ, නැගණියහට සුරතාන්තයට පත්වීමට ඉඩ නොතබා, ඈව ඒ අසලට යවමින්, අත්හිටවමින්, යලි ලඟා කරවමින්, යලි අත්හිටවමින් දිගින් දිගටම ඈව ඒ අසලම රැඳෙව්වාය.

“අම්මේ….හ්හ්හ්හ්….! මට යනවෝඕඕඕඕ….. !!”කාමරය දෙවනත් වෙන්න කෑගසමින් ඉක්මනින්ම එරන්දි තව වරක් රුචිරාගේ මුව දෝවනය කලාය.

රති සංග්‍රාමය ඉවර නොවෙන හැඩකි. සැමියා නොනවත්වාම බිරිඳට හිකුවේය. වරින් වර එකිනෙකාගෙ තන් මිරිකාගනිමින් ගැහුණුන් දෙන්නා යෝනි ලොවා ගත්තෝය.

“ලොවපන් කෙල්ලේ ….!” එරන්දි කෙඳිරි ගාමින් නැගණියගේ කටෙහි, සැමියාගේ යගදාවෙන් පිම්බුණ යෝනිය උලමින් පැවසුවාය. “ආආ….හ්හ්හ්හ්……, නියමා….යි…”

“ආආඅහ්හ්හ් …..!” , “ඕඕඕඕඕහ්හ්හ්හ්……!” , “අම්මේ…..!!! හ්හ්හ්” යනාදී ශබ්ධයන්ගෙ කාමරය පුරවමින් රතිකෙලිය නොනැවතී ඇදී ගියේය. නැවත නැවත දියර ගලා හැලීම වඩවඩා ඉක්මනින් සිදුවූවේය. රුචිරාගේ කට දෙපසින් ගලා හැලුනු දිය දහර බෙල්ල දෙපසින් ඇඳ රෙද්දට මුසුවිය.

මෙලෙසින් සුරතාන්ත ගනණක් නිමවූ පසු විඩාපත්ව රමණය නවතා දැමූ නෑනා පසෙකටවී සොහොයුරාහට සොහොයුරිය හා එක්වන ලෙස දැක්වූවාය.

රුචිරා මත යලිත් දෙපා අතරින් ඇදී ආ සම්පත් ඇගේ දෙපා නමාගෙන ඉලිප්පී නෙරා ආ හුතු තොල් අතරින් තම යගදාව බැස්සුවේය. දෙපා ඉහලටම නමාගෙන ඈ වෙතට නැඹුරුවූ ඔහු ඇගේ සුවිසල් පයෝධරයක් උරන්නට වුවේය. එක් අතකින් අනෙක් සුකොමල තනේද මිරිකමින් හේ ඈහට හුකන්නට වූවේය.

“අම්ම්මා….” වැඩි වෙලා යන්නන්ට මත්තේන් නෑනා විසින් දිගින් දිගට අතිසැප අග නවත්වමින් තැබූ නැගණිය සීමාව පසු කලාය. සොහොයුරා නොනැවතී පහර එල්ල කලේය. නෑනා විසින් සියලු රස නහර පුබුදුවා තැබූ රුචිරා ඉක්මනින්ම යලි සැප කෙලවරට ඇදුනාය; යලි යලිත් වේගයෙන් ඇදුනාය; නොයෙක් ලෙසින් මොර දෙමින් නැවත නැවත සුරතාන්ත ලැබුවාය; සියොලඟම ගැහෙමින් අමාරස වින්ඳාය.

“අනේ..! මට බෑඈඈ……!!!” ලඟ ලඟ ලබන සුරතාන්ත දරගත නොහැකි වූ ඈ විලාප දුන්නාය. කිසිම අනුකම්පාවක් නොදැක්වූ සොහොයුරා ඈගේ සියලු කෑගැසීම් වලින් තව තවත් උද්දාමයට පත් වූවේය; තව තවත් වේගයෙන් අසරණ ස්ත්‍රී නිමිත්ත පතුරු ගැසුවේය.

“අයියෝඕඕඕ…ව්ව්ව්….! මට බෑඈඈඈඈඈ……..!!!!” සිහිමූර්ජා වන තරමට සුරතාන්ත පෙළක් ඈ හට ලබා දෙමින් සොහොයුරා දිගටම හිකුවේය. අවසානයේ ඇගේ දෙතන අත හැර ඈ මත දිගාවී දෑතින් බදාගෙන තුරුලුකොටගෙන රමණය කලේය.

තමාගේ ගැහැණුන් දෙපලටම හැකිතරම් රති සැප ලබාදීමේ ඒකායන අරමුණෙන් යුතුව දැඩි අපහසුවෙන් තම සුරතාන්නතය මැඩගනිමින් මෙතෙක් රති ක්‍රීඩාවේ නියැලුන පුරුෂයා අවසන් සටනට අවතීර්ණ වූවේය.

“ඕඕඕඕඕ…හ්හ්හ්හ්….” එකවර දැඩි පහරක් එල්ල කල සම්පත්, ගමවටා දිව්වාසේ හති හලන නැගණියගේ යෝනිය තුල තම රහසඟ උපරිමයට ඇතුල්කොට මදක් නතර විය. අනතුරුව යලි මද මද අදිමින් උපරිමයට ඇතුලට බැස්සුවේය.

“ආආ…..හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…….!” කාලතුවක්කු උණ්ඩ පිටවන්නාක් මෙන් රති පොම්පයෙන් ශ්වේත උකු කිරි ගුලි ගුලි විද්දේය. විදෙන විදෙන ශුක්‍ර ගුලි සොහොයුරියගේ හුතු පල්ලේ සැඟවී ගියේය. එකකුස ඔත් සොයුරියගේ කුස තුල ගැබක් ජනනය කරනු පිනිස සොයුරාගේ ජනනේද්‍රිය සරු ශුක්‍ර ගුලිකා එක එක ඒ තුලට දමා ගැසුවේය.

“හම්මේහ්හ්හ්හ්…” අති රමණීය රමණයක අවසන් විලාපය ගුවනට මුසු කරමින් සම්පත් තවත් මොර දුන්නේය.

උකු දිය තුවක්කුවේ උන්ඩ බැරලය හිස්වෙන්නට ප්‍රථම අයියා නගෝ දෙපලගේ දෙතොල් පූට්ටු වී ඒවා ගලවාගත නොහැකිව දඟලන ලෙසින් එකිනෙකා උරාගන්නට වූවේය. බොහෝ වෙලාවක සිට එක්රැස්වෙමින් විදෙන්නට සැදී පැහැදී තිබූ ශුක්‍රාණු උන්ඩ සියල්ල විද අවසන් වුවත්, හිස් තුවක්කුව තවතවත් පත්තු විය. සම්පත්ගේ ආයාසයකින්, අනුබලයකින් තොරවම එය පසුපසට ඈදී ගැස්සී ඉදිරියට විසිවිය.

සුරතාන්තයේ අම මිහිර විඳගත් නව යුවල එකිනෙකා බදාගෙන තොල් සිප ගත්තෝය. සම්පත්ගේ කඳ අප්‍රාණිකව නැගණියගේ සිරුර මතට කඩා හැලුනේය. හති හලමින් මද වෙලාවක් සිපගත් ඔවුන්ගේ හිසවල්ද අවසානය් කඩාවැටී නිසසල විය.

සෙමෙන් ඔවුන් වෙත ඇදුනු එරන්දි ඔවුනට තුරුලු විය. අප්‍රාණික සැමියා ඈ දෙස බලා ස්තූති පූර්වක සිනහවක් පෑවේය. සෙමෙන් හිස ඔසවා ඇගේ මුව මත මුව තැබුවේය. තමාට මෙතරම් රති සැපතක් ලබා ගැනීමට උදවු කල ආදරණීය බිරිඳ හට ආදරණීය දිගු හාදුවක් පුදකලේය.

දෙදෙනාගේ සිප ගැනීම් අවසානයේ සොයුරාගේ එසවුන හිසට පහලින් රුචිරා නෑනාගේ මුහුණ දුටුවාය. අහිංසක සිනාවක් පෑ ඈ වෙත නෑනාගේ මුහුණ ලංවිය. ලඳුන් දෙදෙනාම නොදැනම තොල් සිපගන්නට වූවෝය. තම ආදරවන්තියන් දෙපොල සිපගන්නා අයුරු සම්පත් මහත් සන්තෝෂයෙන් බලා හුන්නේය. අනතුරුව දෙදෙනාගෙම කම්මුල් මතට හාදු පුද කලේය.

සියල්ල අවසානයේ, තමන්ට උපරිම සැපදීමෙන් අප්‍රාණිකව උඩුබැල්ලෙන් වැතුරුණ පුරුෂ ශරීරය මත දෙනෑනෝ දෙපසින් අතක් හා කකුලක් දමාගෙන තුරුලු වූහ.

එරන්දි ගැස්සී අවදිවූවාය. සුවදායක කෙටි නින්දෙන් පිබිද සැමියාගේ උරහිස මත මුහුණ හොවාගෙන සිටි ඈ දෑස් විවර කර අනෙක් පස බැලුවාය. සහොදරයාගේ උරය මත කම්මුල තබාගෙන ඉකිබිඳින රුචිරා ගේ කඳුලු බිඳු කඩා හැලෙනු ඈ දුටුවාය.

“ඇයි නංගි?” නෑනා මහත් සෙනෙහසින් විමසුවාය.

“නෑ… අක්කා…” නැගණිය තතැනුවාය.

ඒ ඇගේ කම්මුල අතගා කඳුලි බිඳු පිස දැම්මේය.

“දුකද?” එරන්දි ඇසුවාය. “මාත් ඇඬුවා නංගි”

“ඇයි අක්කා ඒ”

“මගුල් දවසේ රෑ ගෑණියෙක් වෙන අයත් අඬනවලු නංගි. මං හිතන්නෙ තව දුරටත් කෙල්ලෙක් නොවෙන හින්දා වෙන්න ඇති”

“ඒක වෙන්න ඇති අක්කා. දන්නෙම නැතුව ඇඬුනා”

“මට නම් ඉතිං කැමැත්තෙන් වෙච්ච දෙයක් නෙමෙයි. දවස් ගාණක් ඇඬුවා නංගි”

“අක්කා පවු…”

“ගමේ හැදුනත් ඔයාගේ අයියා ග්‍රේට් නංගි” එරන්දි කිසියම් තරහකින් පැවසුවායා “ඒ කැරියට වඩා දාස් ගුණයක් හොඳයි”

“එව්වා ඕන නෑ අක්කා”

“අයියා වගේ හොඳ කෙනෙක් හොයා ගන්න නංගි”

“කාලා බලලා හොයන්නය අක්කා පිරිමින්ව”

“කාලා බලලා නෙමෙයි, දැන්නං ඔයාට හුකලා බලලම හොයා ගත්තහැකි” හිකි හිකි ගාමින් එරන්දි පැවසුවාය.

“අපෝ පිරිමි නම් විශ්වාස කරන්න බෑ අක්කා” බැරෑරුම් ස්වරයෙන් රුචිරා පැවසුවාය. “කැඩිලා කියලා දැන ගත්තම ලෝකයක් නැති බොරු කරලා උනුත් වැඩේ කරගෙන යන්න එන්නේ. මගෙ යාලුවෙකුට එහෙම වුණා. යාලු වෙලා හිටිය කොල්ලගෙ යාලුවො දෙතුන් දෙනෙක්ම එයාව රැවැට්ටුවා බොරුවට කලින් යාලුවන්ට බැණ බැණ ඇවිත්”

“මෙහෙනම් ඉන්නෙම ඇන්නා පැන්නා කොම්පැනි කාරයෝ නංගි. පෝලින් දාන්න බලන්නේ සෙට් පිටින්”

“ඊයා…!”

“පෝලින් දාගන්න කෙල්ලොත් ඉන්නවා නංගි”

“ඊඊඊඊ…..”

“මේ ..! අපි මොනවා හරි බොමුද”

“හා අක්කා”

“ඔයා ඉන්න. මං අරං එන්නම්” සෙමෙන් අවදිවෙන සැමියා දෙස බලමින් එරන්දි කිව්වාය. “කන්න බොන්න කිව්වම ඔන්න මේ පෙරේතයත් නැගිටින්නේ; ඇහිලද කොහෙද?”

“අයියා පව් අක්කා”

“ආ….! ” එරන්දි සිනාසෙමින් කිව්වාය. “යකෝ මටත් පොල්ල වැටෙන්නද කොහෙද යන්නේ”

“එහෙම වෙන්නෑ අක්කා. ඔයාට මොනවා හරි කලොත් මමයි මෙයාව මරන්නේ” කියූ රුචිරා සොයුරාගේ කෙස්වලින් අල්ලා ඇද්දාය

“මොනව හරි කල දවසට ඕන දෙයක් කරනවකෝ” සම්පත් අමනාපයෙන් කිව්වේය. “මල මගුල, දැංම මරං කන්නනේ හදන්නේ”

ලඳුන් දෙදෙනා මහ හඬින් සිනාසුනෝය.

“මෙයාව තනි කරන්න එපා” ඇඳෙන් බසිමින් එරන්දි පැවසුවාය. “මේ මහ රෑ මෝහිණී එන්නත් බැරි නෑ”

“අපෝ මොහිණි ආවොත් එහෙම මෙයා එයාටත් තව ළමයෙක් හදයි” සොයුරාගේ කම්මුල මිරිකා සොලවමින් රුචිරා කවටකම් කලාය.

“ඔව් ඔව් නංගි තමා පරිස්සම් වෙන්න ඕන” කාමරයෙන් පිටවන ගමන් එරන්දි රහසක් හෙලිකලාය. “මෙයා තමා රෑට රෑට ඔයා ලඟට ආපු කලු කුමාරායා”

“ඈ..!!!?”

“මා එක්ක තරහද නංගි?” තේ හා කැවිලි රැගෙන කාමරයට පිවිසි එරන්දි ඇසුවාය.

“ඔයාගෙ මිනිහව මට දුන්නටද?” සොයුරාග සමහ විස්තර සෑහෙන පමණ ඒ වනවිට කතබහ කරගෙන සිටි රුචිරා විනෝදයෙන් විමසුවාය.

“නෑ!” ඇගේ මුහුණ බලා එරන්දී නැවත් ඇසුවාය. “මටයි අයියටයි ගිය බඩු ඔයාගේ ඇඟේ ගාලා, කලු කුමාරයෙක් මවලා, පෙට්ටිය කැඩෙව්වට?”

කතාවේ සැමියා නොදත් කොටස වටහාගත් නැගණිය මදහසක් පෑවාය. සම්පත්ගේ කට බාගෙට ඇරුණි.

“දැන්නම් තරහ වෙලා බෑනේ කොහොමටවත්”

“ඔයා කැම්පස් අවුට් වෙනකම් ඉතින් අපේ ඇඳේ තමා දිගටම”

“අයියෝ..!” රුචිරා කණගාටුවෙන් මෙන් පැවසුවාය. අඹු සැමි යුවල ඇගේ ප්‍රතිචාරයෙන් අවුල්ව යද්දී මොහොතක් කල්පනා කල ඈ යලි කියෙව්වාය. “මං ෆේල් වෙවී ඉන්නවා දිගටම”

අඹු සැමි යුවලගේ කොක්හඬ ලෑමට ඈද එක්විය.

“අක්කා?” නෑනා ගෙනා බිස්කට් කා තේ බොමින් සිටින රුචිරා නෑනා ඇමතුවාය.

“ඇයි නංගි?”

“අර මොනවද අක්කා ඔයාට චොර චොර ගාලා ගියේ. මං හිතුවේ චූ කියලා”

“මං දන්නෙත් නෑ නංගි. ඔයාගේ අයියා තමා ඔය කොහෙන්ද ඉගෙන ගෙන ඇවිත් මට වද දීල වද දීලා එහෙම කලේ”

“රිදෙනවද අක්කා?”

“නෑ නංගි. ඒක මාරම ජොලි. හැබැයි මුලින්ම ඒක කරගන්න මෙයා සෑහෙන්න මහන්සි වුණා”

“එච්චර අමාරුද?”

“ඔව් ඉතිං අපෙත් දැනීමක් නෑ නෙ නංගි. හැබැයි ඉතින් මුල් දවස් දෙක තුනේ විතරයි අමාරු වුනේ. දැන් නම් පොඩ්ඩ ඇත්නම් ගලනවා හෝ ගාලා”

“මටත් ආසයි අක්කා”

“අයියා ඔයාටත් හෙමින් පුරුදු කරලා ගනියි. ඔයාට නම් මට තරම් අමාරු වෙන එකක් නෑ මං හිතන්නේ”

“හැමෝටම එහෙම වෙන්නෙත් නෑ මං හිතන්නේ” සියල්ල අසා සිටි සම්පත් පැවසුවාය. “බලමුකො ටික දවසකින් පස්සෙ”

“මොකද ලමයි කරන්නේ දැං?” ව්මසමින් කෙටි සප්පායම නිමකල එරන්දි ඇඳට ගොඩවුණාය.

“මේකට තමා මොකක් හරි කරන්න වෙන්නේ” යලි පණ ගසා කෙලින් වී තිබූ රහසඟ දක්වමින් සම්පත් කිව්වේය.

“ආ නංගි, ඔයා ගෙදර පොල් උලේ පොල්ලෙලි ගහලා ඇතිනෙ, නේද? එන්න අද පොල්ලෙලි ගහමු අයියගෙ උලේ.”

සම්පත්ගෙ වැඩ 2

බොහෝ සුන්දර රාත්රී පසු කරමින් කාලය කෙමෙන් ඇදී ගියේය. සීතල දෙසැම්බරයේ ඇරඹි තුන්පත් රති ක්රීඩා වඩා වඩා රසවත් වෙමින් දිනපතාම පාහේ සිදුවිය. යෞවනියන් දෙදෙනාහට මසකට වරක් දින දෙකතුනකට අර්ධ වශයෙන් නිවාඩු ලැබුණද එවා එකම දිනවල නොවුන හෙයින් සම්පත් හටනම් නිවාඩු අනුමත නොවුනේය. වැඩි දිනක් යාමට මත්තෙන් නැගණිය හටද රති ආශ්වාද දියර ගලන්නට පටන් ගත්තේය. එනමුදු නෑනාට විදෙන මූත්රාවන් දියර ස්භාවයක් නොවුනු එය මදක් සුදුපැහැයට හුරු උකු ලාටූවැනි දියරක් විය. නැනාගේ මෙන් එවා වේගයෙන් දුර විදුනේද නැත. සොයුරාගේ රහස් මුගුරද, වටපිටාවද තෙල් හෝ ක්රීම් ගෑවාක් මෙන් තෙමා දමමින් එවා ශිෂ්ණය දිගේ පිටතට විහිදී ගියේය.

ත්රිත්ව සම්භෝගයේ වඩාත් සතුටට පත්වූ බිඳකුත් ඉරිසියාවක් නැති එරන්දි ගැන අයියා-නගෝ පුදුම වූහ. එනමුදු ඇගේ සිතුවිලි වලට අනුවනම් ඉරිසියා කරන්නට දෙයක් නොවුනේය. තවත් වැඩි වැඩියෙන් දෙයක් ලැබුවා මිස එයින් ඇය හට කිසිත් අඩුවක් නොවුනේය. තව තවත් මොන මොනදේ ඉදිරියේදි ලැබේදැයි කිසිවෙකුත් නොදත්තේය.

හැකිතාක් හොඳින් උපාධිය සමත් වීමේ අරමුණින් සිටි රුචිරා ඒ සදහා බොහෝ මහන්සිවී වැඩකල බැවින් පලමු වසර අවසාන විභාගය තෙක් නිවාඩුවට ගමේ යන්නට ඉඩ කඩක් නොලැබුවාය, නැතහොත් උත්සහ නොකලාය. කොතරම් රතිකෙලියට ලොල් වුවත් සම්පත් හා බිරිඳ ඇගේ අධ්යාපන කටයුතුවලට සෑමවිටම රුකුල් දුන්නෝය. විශේෂයෙන් විභාග දිනවල දීර්ඝ සංවාසයන්ගේ නොයෙදීමට ඔවුන් පරිස්සම් වූහ. ඈ හට ඉක්මනින් නින්දට යාමට ඉඩකඩ සැලස්වූ යුවල ඇයට සුව නින්දක් ලබාදෙනුවස් නින්දට පෙර රසවත් රතිසැපක්ද ලබාදීමටද නොපැකිලුනෝය. සැබැවින්ම එයින් ඇගේ විභාග පීඩනය තුනීවී ගියේය. එවන් දිනවල උදෑසනම නෑනා තේ හදාගෙන ඇඳ ලඟට ගෙනවිත් දෙනතුරුම සොයුරාහට නිරුවතින්ම තුරුලුවී සුවසේ නිදාගැනීමට තරම් ඈ වාසනාවන්ත වූවාය. නැවුම් ගතසිතකින් යුතුව ඈ සොයුරාගේ අලුයම ධාතුද තුනුවිල පුරවාගෙන විභාග සඳහා පිටත් වී ගියාය.

වැඩි කැමැත්තකින් නොවුණත් විභාග අවසානයේ නිවාඩුව සඳහා ඈ ගමේ ගියාය. අඹු-සැමි දෙපලද නොකැමැත්තෙන් වුවද සති 5ක නිවාඩුව සඳහා ඈ හට සමුදුන්නෝය.

“සම්පත්” නැගනිය ගමට ගොස් දින දෙකකට පසු රාත්රී ආහාර ගන්නා අතරතුර එරන්දි කතාවට මුලපිරුවාය. “ඔයාලගෙ ගෙදරින් කෝල් කලා අද”

“නංගිද?” සම්පත් විමසුවේය. “එයැයිට පාලු ඇති ගොඩක්. ඊයේ පෙරේදා දෙකෙත් කෝල් කරලා කියව කියව හිටියේ සෑහෙන වෙලාවක්”

“නංගි නෙමෙයි හලෝ” රලු ස්වරයකින් එරන්දි පැවසුවාය. “නංගි කෝල් කරන එක ආයේ අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් යැ. ඔයාලගෙ අම්මා කතා කලේ”

“අම්මට හුඩු, මොකක් හරි අවුලක්ද?” තරම්ක් තැතිගත් විලසින් ඔහු පැවසීය. “අම්මට අරකි කියවන එව්වා වත් ඇහිලද?”

“පිස්සුද මනුස්සයෝ” සොහොපාස සිනාවකින් මුව සරසාගත් ඈ කියාගෙන ගියාය. “ඔච්චර බය තිබ්බොත් ඇති ඉතිං. නංගි එච්චර මෝඩ නෑ!”

“විකාර කියවනවා” කේන්තිගිය ස්වභාවයකින් හඬ නැඟුනේය. “දැනගත්තොත් මොන ගිනි විජ්ජුම්බරයක් වෙයිද මංදා? නංගිව මෙහෙ එවන්නෙ නැතුව හිටියොත් තමා වැඩේ..!”

“ආ” සිනාහසෙන මුවකින් වදන් පිටවිය. “ඒකයි එහෙනම් මෙයාට බය. නංගි නැතිවෙයි කියලා වනචරකම් කරන්න”

“ඔයාට ගානක් නැද්ද?”

“මොකෝ නැතුව” මූණ හදාගත් එරන්දි පැවසුවාය. “කෙල්ල නැතුව පාලුයි ගේම. පව්! මොනවා හරි වුනොත් එයාටයි ගොඩක් පාඩු වෙන්නේ. හරිම සතුටෙන් හිටියේ.”

“හ්ම්ම්හ්…!”

“බය නැතුව ඉන්නවා හලෝ..!, ඒකි ඔය ගියාට හිත මෙහේ. බලන්නකො වැඩි දවසක් ඉන්නෙ නෑ.. මොකක් හරි බොරුවක් දාලා එයි උන්දැ”

“හ්ම්ම්ම්ම්හ්..!” මදක් කල්පනා කරමින් සම්පත් කිව්වේය. “ඒ වුණාට ඒකත් හොඳ නෑ. අම්මලා එක්කත් ඉන්න ඕනනෙ”

“ඩිග්රිය ඉවර වුනාම කොහෙ යන්න වෙයිද කවුද දන්නේ”

“ඒකත් ඇත්ත” යමක් හදිසියේ මතක් වූ විලස ඔහු යලි විමසන්නට වූවේය.”ආ..! ඉතින් අම්මා මොනවද කිව්වෙ”

“ආනේ… තව ඩිංගෙන් ඒකත් අමතක වෙනවා…! අම්මට මෙහෙ කොළඹ ඔෆිස් වල මොනවද වැඩ වගයක් කරගන්න තියෙනවලු. ඒකට දවස් කීපයක් කොළඹ ඉන්න වෙයි කිව්වා. අනිද්ද උදෙන් පිටත් වෙනවා කිව්වා.”

“එහෙනම් මං එදාට නිවාඩුවක් දාන්නම්”

“ඕන නෑ! අම්මා කිව්වා ඔයාට පුලුවන් නම් ඇවිත් එයාගෙ බෑග් එක විතරක් අරං යන්න කියලා. ඒක උස්සගෙන ඔෆිස් ගානෙ බඩගාන්න බෑනෙ ඔයා ගිහින් බෑග් එක ගන්න”

“ඒ වුණාට අම්මට වැඩිය කොළඹ හුරු නෑ. මං නිවාඩුවක් දාලා එයාව එක්කගෙන යන එකතමා හොඳ”

“එක දවසක් නෙමෙයි නෙ. අම්මා කිව්වෙ දවස් කීපයක් යයි කියලා වැඩ කරගන්න. එහෙම නිවාඩු ගන්න බෑනේ ඔයාට මේ හදිස්සියේ. අනික අම්මා කලිනුත් ඔය වගේ ඔෆිස් වැඩ වලට ඇවිල්ලා තියෙනවා නේද? ඒ නිසා එයාට දැනුම් තේරුම් තියෙනවා නෙ”

“ඒත් ….” යමක් කියන්නට සම්පත් අර ඇන්දේය.

“ඔයා අම්මගෙ බෑග් එක ගන්න යනකොට මාත් එන්නම්. ඔයා බෑග් එක අරං යන්න. මං අම්මා එක්ක යන්නම් එයාගෙ වැඩවලට”

“හම්මේ… ලේලිගෙ ලීලේ…!” සතුටු වදන් එළියට පැන්නේය. “අම්ම මට වඩා ඔයා ට ආදරෙයි”

“ආදරේ දෙපිටින් යයි ලේලි දුවටයි, පුතාටයි කරපුවා දැනගත්තොත්”

“හම්මෝ…!”

“එවා නෙමෙයි. හෙට ඔෆිස් ඇරිලා එනකොට අම්මට උයලා තියන්න එයා කන්න කැමති දේවල් අරගෙන එන්න”

“හා..!” අනතුරුව යමක් මතක් වු විලස ඔහු කියන්නට වූවේය. “අද සඳුදා. එතකොට අම්මා එන්නෙ බදාදා. සිකුරාදා වෙනකොට… ආ! සිකුරාදත් ආංඩුවෙ නිවාඩු දවසක් නෙ. එහෙනම් අම්මට ලබන සතිය වෙනකම් ඉන්න වෙයි”

“ඉතිං?”

“ශෝක් ඉතිං. කාලේකින් ගමේ යන්නත් බැරිවුන එකේ අම්මට ටික දවසක් අපි එක්ක ඉන්න පුලුවන්”

“ආ…! මං ඒත් බැලුවා මොකක් හරි අවුලක් ද කියලා”

බසයෙන් බැසගත් නිර්මලා, සිය පුත්රයා පැමිනසිටීදැයි හාත්පස නෙත් යොමා බැලුවාය. වසර කිපයකට උඩදී පැමිණුන අවදියේදී තිබුනාට වඩා කොළඹ බොහෝ සේ වෙනස්ව ඇති බව ඈ හට වැටහුනේය.

“අම්මා…!”

හඬ ආදෙස හැරී බැලූ ඈ, පුතු හා ලේලිය සිනා පිරුණු මුහුණින් තමන් වෙත ඇදෙනු දුටුවාය. ඇගෙ වතද සිනාවෙන් පිරී බැබැලෙන්ට වූවේය. බොහෝ මව්වරු කරන්නාසේම ඈද පළමුවෙන්ම, වසර කීපයකින්ම නොදුටු ආදරණිය පුතු වෙනස්ව ඇත්දැයි ඔහුගේ හිස සිට දෙපතුල දක්වා හොඳහැටි බැලුවාය. අනතුරුව ඇගේ බැල්ම ලේලිය සිසාරා ගියේය.

“පුතානම් ටිකක් මහත්වෙලා පාටයි” දෙදෙනා දෙසම නෙත් හෙලමින් ඈ පැවසුවාය. “දුවනම් ඉස්සරටත් වඩා ලපටියි වගේ. තවත් හැඩ වෙලා”

“එයාගෙ වයස රිවස් ගියර් එකේ යන්නෙ අම්මා” බිරිඳට වැලමිටෙන් අනිමින් ඔහු ඔලොක්කුවට කිව්වේය.

“ඔය ඉරිසියාවට අම්මේ” ඔහුට විරිත්තමින් ඈ පැවසුවාය. “අම්මත් අන්තිමට දැක්කට වඩා තරුණයි වගේ නෙ පේන්නෙ”

“මොන විකාරද? මේ නාකි මං කොහෙ තරුණ වෙන්නද?”

එවර සම්පත්ද මව දෙස හොඳින් නෙත්යොමා බැලුවේය. කොළඹ එන නිසාදෝ ඈ කෙස්වැටිය සහමුලින්ම කළුකොට තිබුණාය. එමෙන්ම පෙරට වඩා ඇය පාටවැටී ඇති සෙයක් ඔහුට හැඟුනේය.

“නංගිත් ගෙදර නැති නිසා දෙන්නම දැං කෙල්ලයි කොල්ලයි වගේ ඉන්නවා ඇති. ඒකයි ඔය.” සම්පත් පවසද්දී මව මත ඉහල පහල ඇදීගිය ඔහුගේ දෑස හදිසියේ ඇගේ පියොවුරු මත නතරවුනි. දැවැන්ත පයෝධර යුවලක් මවද සතු බව පළමුවතාවට ඔහුගේ කල්පනාවට නැගුනේය. තනපට පිටින් පවා ඔහු ලමා කලයේ දී කොතෙකුත් ඇගේ පපුව දැක තිබුණද, නැගණිය සිහිවීම නිසාදෝ පළමුවරට මනසින් මවගේ දෙතන් වල ප්රමාණයන් මැන්නේය. සාරී පොටට යන්තමින් මුවාවී හැට්ට්ටය පුපුරාගෙන පිටතට පනින්නට මාන බලමින් තිබුණ මවගේ පත දෙතන, තම නැගණියගේ සුවිසල් පයෝධර වලටද වඩා විශාල බවත්, නැගණියද එවන් පියයුරු යුවලක් උරුමකරගෙන ඇත්තේ මවගේ ආරෙන්ම බවත් ඔහුට හැඟුණි.

“මල විකාර” නිර්මලා පිලිතුරු ලෙසින් එසේ පැවසුවද, දියණියද කොළඹ පැමිනීම නිසා දෙදෙනා තනිවූ පසු ඔවුන් අතර පෙරට වඩා බැදීමක්ද , ආලිංගන හා රති සම්භෝග යනාදියෙදි වැඩිවීමක් හා කිසියම් නැවුම් බවක් ද ඇතිවූබව ඈ හට සිහිවිය.

“අම්මා උදේට කාලත් නෑ නේද?” එරන්දි පිලිවිසියාය. “අපි කඩේකින් මොනවහරි කාලම යමුද? මං අම්මටත් එක්ක දවල්ට බත් එකක් නම් බැඳගෙන ආවා. ”

“ඔන්න අම්මව කොළඹ ඕන තැනක එක්ක යන්න ගයිඩ් කෙනෙක් ගෙනවා”

“අනේ පව් මේ කෙල්ලට මොන වදයක්ද? මට ඔය හොයාගෙන ගියහැකි. ඔයැයි තමයි මේ ඔක්කොම කරන්නේ” මව පුතුට චෝදනා කලාය.

“ඔන්න මං නං නෙමෙයි. මං නිවාඩු දාන්න ලෑස්තිවෙනකොට මෙයා තමා භාරගත්තේ මං එක්ක යන්නම් කියලා”

නැන්දම්මා ලේලිය දෙස ආදරණිය බැල්මක් හෙලුවාය.

“ඇති යංතම් එහෙමවත් නිවාඩුවක් දාන්න හිතුවා” වසර තුනකින් පමණ මහගෙදර නොපැමිණිම මතක් කරමින් මව නෝක්කඩු කිව්වාය.

“අම්මා ඉතිං දන්නවා නෙ හේතු”

“හ්ම්ම්හ්… , ඒ හින්දා තමා ඉතින් මොකුත් කියන්න බැරි. දැං ඉතින් ඊටත් වඩා කරදරයක් නෙ අපේ කෙල්ලවත් ගෙදර තියාගෙන”

“අනේ ඒක මොන කරදරයක් ද? නංගි නැතුව පාලුයි දැං අපිටත්” සම්පත්ට පෙර ඔහු දෙසද නෙත් කොනින් බලමින් එරන්දි පිලිතුරු දුන්නාය.

“අනේ දුව ඔයා මහන්සි වෙන තරම ඇති. ඔයා ගෙදර යන්න. මට තනියම යන්න ඇහැකි”

“මොන මහන්සියක්ද අම්මෙ. දැං ඔය ගවන්මන්ට් ඔෆිස් එක එක තැන් වලට ගෙනිහින් තියෙන්නෙ. අම්මට කරදරවෙයි හොයාගන්න”

“අපෝ…! අම්ම දන්නෙ නෑ…! මෙයා කියපුවා. ‘ඔය ගොඩේ ගෑණුන්ට පුලුවන්ද මේවයෙ කරක්ගහන්න, ලොකු මිනිහා වගේ තනියම යන්න ආවට. කොළඹ කාපු අපිටත් පැටලෙනව සමහරවෙලාවට’ ඔහොමයි කිව්වෙ”

“අනේ පලයන් යන්න.” ලේලියගේ කම්මුලක් අතගාමින් නිර්මලා පැවසුවාය. “මගෙ රත්තරං දුව කවදාවත් ඒ වගේ එවා කියන්නෙ නෑ! ඔහෙ තමා කිව්වොත් ඔය වගේ එකක්”

එරන්දි සැමියාට විරිත්තුවාය.

“හරි, හරි, එයා රත්තරං, අපි පිත්තල”

“මේ වගේ කෙල්ලෙක් ලැබෙන්න වාසනා කරන්න ඕන”

“ඒක නම් ඇත්ත” ඇස් වලින් රහස් යමක් පවසමින් ඔහු බිරිඳ දෙස බැලුවේය.

තිදෙනා හෝටලයේ ආහාර ගන්නා ගමන් නොයෙකුත් විස්තර ගැන සල්ලාපයේ යෙදුනි. ඒ අතර තුර නිර්මලා මේසය මත වූ යමක් බෙදාගැනීමට ඉදිරියට නැමුණෙන්, කර පලල් හිර හැට්ටය අතරින් පොදිගැසී එළියට නෙරා ආ පයෝධර යුවලෙහි ඉහල කොටස, ඇයට ඉදිරියෙන් අසුන්ගෙන සිටි සම්පත්ගේ බැල්මට හසුවිය. ඒ සමගම තම දෙකකුල් අතරින් කිසියම් පොදියක් දිග හැරෙන අයුරක් යන්තමට ඔහුට දැනින. වරක් නොව, දෙතුන් වරක්ම යම් යම් දේ බොදාගැනීම හෝ අරගැනීම පිනිස ඈ එලෙස ඉදිරියට නැමුණාය. ඒ සෑම අවස්ථාවකම තවෙකක් රහසේ සෙමෙන් ඉදිමුනේය. එනමුත් ඔහු හට එය නොබලා සිටීමද කෙසේවත් කල නොහැකි දෙයක් විය. කෙසේ වෙතත් සම්පත්ව වැඩි අපහසුතාවයට පත් නොකරමින් සංදර්ශනය අවසන් විය.

“එහෙනම් අම්මා පරිස්සමෙන් යන්න. මෙයාව පරිස්සමෙන් එක්ක යන්න” මවගෙ ගමන් මල්ල කරට ගනිමින් සම්පත් පැවසුවේය.

“අනේ යනවා යන්න…!” එරන්දි රැව්වාය.

“අම්මා මේ ඔන්න, පයින් එහෙම යන්න වුනොත්, ඔයැයි ගමේ වගේ පයින් බඩ ගාන්න එහෙම යන්න එපා හරිද? ත්රී වීල් වල යන්න.” මවට පැවසූ සම්පත් බිරිඳ දෙසට හැරී “එරන්දි, ඔන්න අම්මා කිව්වා කියලා පයින් එහෙම එක්ක යන්න එපා!”

“හරි හරි දැං පුතාට වැඩට යන්නත් පරක්කු වෙයි. ඔයා යන්න”

යතුරු පැදිය ගාල්කොට තිබූ දෙසට තම ගමන් මල්ලත් කරේ එල්ලාගෙන ඇදෙන පුතු දෙස නිර්මලා ආදරයෙන් බලා සිටියාය.

“පව්, ඕනවට වඩා හිතනවා..” ලේලිය දෙසට හැරුණ ඈ පැවසුවාය.

“හැම ගෑණිටම ඔය වගේ මනුස්සයෙක් ලබන්න වාසනාව නෑ අම්මේ. ” හැඟුම්බරව පැවසූ එරන්දි ඌණපූරණයක්ද එක් කලාය. “මනුස්සයෙක් විතරක් නෙමෙයි, පවුලක්ම”

උගුර හිරවූ නැන්දම්මා කිසිවක් පැවසීමට නොහැකිව ලේලියගේ අතින් අල්ලාගත්තාය.

“අම්මේ..! මෙන්න මෙයා වැඩ ඇරෙන්නත් කලින්ම පැනලා ඇවිල්ලද කොහෙද?” වැඩ ඇරුණ විගස ගෙදර පැමිණි සම්පත් දුටු එරන්දි කෑගැසුවාය.

“ආ..! පුතා ඉක්මනටම ආවද?” කුස්සිය පැත්තේ සිට සාලය දෙසට එමින් සිටි නිර්මලා ඇසුවාය. “අපිත් මේ දැං ගෙදරට ගොඩවැදුනා විතරයි…”

ඇඳගෙන ගිය සාරිය හා හැට්ටය රෙදි වැලෙහි වනා තනපන හා යට සාය පිටින් එන මව දුටු පුතනුවන්, බිරිඳට හොඳවයින් සපයන්න සූදානම් වූ පිලිතුරද උගුරේ හිරකරලමින් මොහතකට ගල්ගැසුනේය. නැන්දනියට දීම පිනිස රැගෙන ආ තුවායත් අතැතිව එරන්දි ද නැවති බලා හුන්නාය.

“කෝ දෙන්න අම්මගෙ බෑග් එක.” පැවසු එරන්දි සැමියාගෙන් ගමන් මල්ල උදුරාගෙන ගස්සමින් කිව්වාය. “යකෝ මං මැරෙන්න යනවා කිව්වත් මෙයා එන්නෙ නෑ මෙච්චර ඉක්මනට කවදාවත්”

“පුතා..! අපිට වැඩිය මේ ලමයා ගැන බලන්න…!” සිතට ආඩම්බරයක් ඇතිවුණද, ලේලිය හට ඉරිසියාවක් පහල වෙන්න ඇතැයි බියවූ නිර්මලා වචන බරකොට පවසමින් පුතාට අවවාද කලාය.

“ඔය මෙයැයිගෙ බොරු අම්මා..!” මෙතෙක් මවගේ සිරුරට හිරවී හුන් දෑසින් බිරිඳට රවමින් සම්පත් පැවසුවේය.

“බිබ් එකක් බැඳගන්න” එරන්දි කුටුකුටු ගාමින් සැමියාට පැවසුවාය. “උඩට විතරක් නෙමෙයි. යටටත් බඳින්න වෙයි”

ඔහුට ඇය පැවසූ දේ තේරුම් ගන්න මදවෙලාවක් ගත විය. ඒ අතරම ලේලියගෙ කුටුකුටුව දුටු නිර්මලා තමන් නිසා ඔවුන් අතර අමනාපයකට මුලපිරෙනු ඇතැයි බියවූවාය.

“අම්මට ලෑස්තිකලේ නම් උඩ තට්ටුවෙ නංගිගේ කාමරේ. අම්මට සැරින් සැරේ උඩට පහලට යනඑක අමාරුවේවිද මංදා?” ගමන් මල්ල ඇය වෙත ගෙන එන ගමන් එරන්දි පැවසුවාය. “අම්මට අපේ කාමරේ ලෑස්ති කරන්නද?”

“ඕන නෑ දුව. උඩ හොඳයි” ගමන් මල්ල රැගෙන ඈ වෙත පැමිණියද එය නොදී බලා සිටින ලේලිය ඈ යලි ඇමතුවාය. “බෑග් එක දෙන්න දුව. මං උඩට යන්නම්”

“අම්ම ගෙදරට අඳින එක අරගන්නකො. මං මේවා උඩින් ගිහින් තියන්නම්. අම්මගෙ කකුල් අමාරුයි කියලත් කිව්වනෙ. නාලා තේ එකක් එහෙම බීලා පස්සෙ ඔන නම් හෙමින් උඩට යන්න බැරියැ”

එරන්දි අල්ලාගෙන සිටියදීම නිර්මලා තම ගමන් මල්ල ඇර, ගෝනියක් කපා සැදූ පරිද්දෙන් වූ කිමෝනා බාච්චු ගවුම එළියට ගන්නට විය. එරන්දි නෙත් කොන් බැල්ම සැමියා වෙත විය. ඒ අතරදී බිරිඳගෙ වදන්වල පමණක් නොව හැසිරීමේද අරුත වටහාගත් සම්පත් යටිසිතින් ඇයට කෘතඤ්ඥ වූවේය. ඇයගෙන් කිසිවක් වසන් කරගෙන සිටීම කිසිසේත්ම පහසු කටයුත්තක් නොවන බව මේ වන විට අත්දැකීමෙන්ම දැන සිටි ඔහු, එහෙයින්, ඒ සඳහා උදෑසනදී පවා උනන්දු නොවුනේය. කට ඇරගෙන මව දෙස බලාසිටීමෙන් ඇතිවිය හැකිව තිබූ අවුල වෙනතක හරවමින් තත්වය පාලනය කරගත් ඈ විසින් තම මවගේ රුව රිසිසේ නිදහසේ තව ටිකවෙලාවක් දැක ගන්නට සැලැස්වූ ඉඩකඩෙන් ඔහු උපරිම ප්රයෝජනය ගත්තේය. එරන්දි උවමනාවෙන්මදෝ ගමන් මල්ල මදක් පහතට කොට අල්ලා සිටියෙන් මවට තරමක් නැමෙන්නට සිදුවූ අතර පොලවට බරවූ පොල්ගෙඩි දෙකක් මෙන් තන පටට හිරවී එල්ලෙමින් තිබුණ සුවිසල් කොමඩු ගෙඩි දෙකෙන් එලියට නෙරා විත් තිබුණ කොටස හේ මහත් ආසාවෙන් නැරඹුවේය. තමාට තරමක් පිටුපා සිටියෙන් බිරිඳගේ දොතොල් අතර මතුවූ අමුතුම තාලයේ සිහින් සිනහව ඔහු නොදුටුවේය.

“මං එහෙනම් නාගෙන එන්නම්” ඇඳුම හා තුවාය අතේ දමාගත් නිර්මලා දෙවුම් කුටිය දෙසට පිය මැන්නාය.

‘පුකත් නරකම නෑ’ ඇත් ගමනින් ඇදෙන මවගේ වටොර දෙස බලමින් සිටි හේ, එය තම බිරිඳගේ තරම් විශාල හා ලස්සන නොවුණද නැගනියට වඩා විශාල හා පියකරු බව නිරීක්ෂණය කලෙන්, තමාටම කියා ගත්තේය.

තේ හැදීම සඳහා කුස්සිය දෙසට පිය මැන්න එරන්දි ඉණෙන් අනිමින් ඔහු පසුකරගෙන ගියාය.

“හෙට එනකොට බිබ් දෙකක් අරගෙන එන්න”

ඔහු වහා පැන ඇගේ පුක මිරිකා දැම්මේය. ඉන් පසු ඈ පසුපසින්ම කුස්සිය දෙසට ඇදුනේය.

නිරුවතින් නාන්නට අවස්ථාවක් ලැබුණේ බොහෝ කලකට පසු හෙයින් නිර්මලා බොහෝ වෙලාවක් සෙමෙන් නාගත්තාය. ගෙදරට වතුර පොම්පයක් නැති බැවින් ගෙදරදී නාන්නේ වත්ත පහල නාන ලිඳෙනි. ගෙදරට වතුර පොම්පයක් සවිකරදීමට සම්පත් උත්සහ දැරුවද, ඔහු හට තම නිවස සඳහා ගත් ණයද පියවන්නට ඇති හෙයින් තවත් බරක් එකතු කිරීමට නොකැමති වූ ඇය හා සැමියා එය වලකා ලූහ. දියණිය හට දායාද හා මගුල් වියදම් සඳහා මුදල් රැස්කරමින් සිටි දෙපොල හැම සතයක්ම අරපරිස්සමෙන් වියදම් කලහ. එහෙයින්, තම ආදායමින් ටැංකියක් බැඳ ජලනල සවිකර ගත හැකිව තිබුණත්, එවන් ද්වීතික අවශ්යයතාවයන් වෙනුවෙන් වියදම් කිරීමට ඔවුන් පැකිලුනහ. එවන් දේ ගැනද, දියණිය ගැනද ඇතුලුවූ නොයෙකුත් කල්පනාවන් දියරැල් මෙන් මනසෙහි ඇදෙද්දී, වතුර මලෙන් විහිදි ආ කැකෑරුන නල ජලය කෝමල නග්න සිරුර සීරුවට දෝවනය කරමින් පහලට වැගිරුනේය. මුහුනෙන් ගලා හැලුණු දිය දහර පුලුල් පපුව මතදී එක්වෙමින්, දැවැන්ත පර්වත දෙකක් අතරින් ඇද හැලෙන දිය ඇල්ලක් පරිද්දෙන් යෝධ පයෝධර අතරින් රූරා බැස්සේය. ඈ මෙලෙස කල්පනා සයූරේ කිමිදී ස්නානය කරමින් සිටියදී, කොතෙකුත් ණයබර තිබුණත් දියණියගේ උසස්පළ වියදම් වලින් කොටසක්ද දැරු සිය පුතණුවන් ණය බර මදක් අඩුවන තෙක් දරුවෙක් ගැන සිතීමද පමාකොට තිබුණත්, දැං උසස් අධ්යාපනය ලබන නැගණිය සිය නිවසේ නවතාගෙන ඇගේ වියදම්ද දැරීමට ඉදිරිපත්වීම ගැන වු සිතුවිලි දියවැල ඔස්සේ, මනස ඇදී ගියෙන්, දෙනෙතින් මතුවු කඳුලු බිඳු කීපයක් නල ජලයට මුසුවී ගියේය.

පාන්දර සිට ගෙදරට එනතෙක් වූ ගමන් මහන්සිය තුනීවි යන තෙක් නාගත් ඈ ඇඟපත හා කෙස්වැටිය පිහිදාගෙන බාච්චු ගවුම ඇඟලා ගත්තාය. කොන්ඩයේ ඔතාගැනීමට තරම් සුදුසු නොවන ප්රමාණයට තුවාය තෙතබත් වී තිබුණ හෙයින්, එය කොන්ඩයේ ඔතානොගෙන ලේලියගෙන් වෙනත් වියලි තුවායක් ඉල්ලා ගැනීමට සිතා කොන්ඩය පිට මැදින් පසු පසට දමා සකස් කරගත් ඈ දෙවුම් කුටියෙන් පිටතට ආවාය. වැඩි ශබ්ධයක් නොනගාම කුස්සිය වෙත ඇ ඇදෙනු, එහි සිටි පෙම් කුරුලු ජෝඩුව නොදත්තෝය. එරන්දි තේ පානය සඳහා කෑමට පෑන් කේක් සදමින් සිටියාය. ඇයට උදව්කරන මුවාවෙන් එහි රැඳි සිටිය සම්පත්, උදව් කෙසේ වෙතත් වරින් වර පිටුපසින් ඇයට හේත්තු වෙමින් තට්ටම් මිරිකමින් සිටියේය. කුස්සියට ඇතුලුවනවිට පුතන්ඩියා ලේලියගෙ පුක මිරිකන අයුරු මව දුටුවාය. ලේලියද ඔහුට අනුබල දෙන බවද මව තේරුම් ගත්තාය.

‘දෙන්නගෙ අමනාපයක් නෑ එහෙනම්’ සතුටට පත් නිර්මලා සිත හදාගත්තාය. ඔවුනට නොහැඟෙන පරිදි ඈ සෙමෙන් රෙදි වැල දෙසට ඇදුනාය. රෙදි වනා යලි ඇතුලට එන අතරේදි ඈ ශබ්ධ නැගෙන සේ ඇවිදිමින්, උගුරද පෑදුවාය.

“ආ අම්ම නාලා ඉවරද? වතුර ඉතුරුව නිසා මං ගින්දර අඩු කරලා තිබ්බා අම්ම එනකම් උණුවෙන් තේ එක දෙන්න.” පෑන් කේක් තසිම මේසය මත තබමින් එරන්දි පැවසුවාය. “ඉන්න මං විගහට තේ දාන්නම්. එතකම් ඔයාලා පෑන් කේක් කන්න”

හැඩ තල කිසිවක් නොපෙනෙන බාච්චු ගවුම මතින් මවගේ සුවිසල් තන් යුවල මතුකරගැනීමට පුතුගේ දෑස් නිරර්ථක උත්සාහයක යෙදුනි.

“ආ..!” යමක් මතක් වූ විලස නිර්මලා නැවති ආපසු හැරෙන අතර කීය. ” මං කිරිටොපි වගයක් හදාගෙන ආවා. ඒවා බෑග් එකේ ඇති. ඉන්න මං ඒවා අරං එන්නම්.”

ඇය උඩුමහලට යාම සඳහා හැරී පිටත් වූවාය. එදෙස බලාසිටි සම්පත් යලිත් වරක් ගල් ගැසී ගියේය.

“ඕන නෑ අම්මේ” එරන්දි ඇය වලකාලීම පිනිස පවසන්නට වූවාය. “දැං පෑන් කේක් තියෙනවනේ . ඒවා හෙට අනිද්ද කමු. අම්ම දැං උඩ යන්න ඕන නෑ ඔවා ගේන්න”

“හා එහෙනම්!” මද දුරක් ගිය මව නැවති ආපසු හැරෙද්දී, එරන්දි අත ඇති රොටි හැන්දෙ මිටින් සැමියාට ඇන්නාය.

මවගේ කොන්ඩය කෙලවරින් කාන්දුවූ දියෙන් ඉණ පහලින් තෙත් වීම නිසා ඇඳ සිටි ලිහිල් ගවුම නිරුවත් තට්ටම් වල ඇලී එහි හැඩය මනාවට මතුවී තිබෙණු දැකුමෙන් ගල්ගැසුනු පුතනුවන්, බිරිඳගෙ පහරින් පියවි ලොවට විසිවුනේය.

“සම්පත්!, අම්මගෙ කොන්ඩෙ ඔතාගන්න ටවල් එකක් ගෙනත් දෙන්නකෝ කාමරෙන්”

“අහ්! මං ඔයාගෙන් තුවායක් ඉල්ල ගන්න ආවෙ. මේ ඩිංගට ඒකත් අමතක වුණා”

සම්පත් ගෙනැවිත් දුන් තුවාය මව කෙස් සමග ඔතා ගන්නා අතර බිරිඳගේ ඉඟියකින් ඈ ලඟට ඇදුනු ඔහුගේ කනට එරන්දි යමක් මිමුණුවාය.

“අද එක්කෙනෙකුට තුවාය දෙන්න වෙන්නෙ මෙහෙම තමා ”

දෙදෙනාගෙ හැසිරීමෙන් ඈ කිසියම් කුප්ප විහිලුවක් කරන්නට ඇතැයි මව අනුමාන කලාය. එහෙත් ඒ තමන් හා තම දියණිය සම්බන්ධ දෙයක් යැයි ඈ කිසිසේත්ම සිතුවේ නම් නැත.

තේ පානයෙන් අනතුරුව තිදෙනා බොහෝ වෙලා සතුටු සාමිචියේ යෙදුනහ. කතා කරමින්ම එරන්දි රාත්රි ආහර පිලියෙල කරන්නට පටන් ගත් අතර සම්පත් ඇයට උදව් කෙරුවේය. ඔවුනට කතා බහ කරන්නට කොතෙකුත් දේවල් විය. වාසනාවකට නිර්මලාගේ බාච්චු ගවුම ඇගේ සිරුර හෝ සිරුරේ හැඩතල පෙන්වන ඇදුමක් නොවුයෙන් සම්පත් හට ගල් ගැසෙන්නට අවස්ථාවක් උදා නොවුනේය. එනමුත් නැගණිය ගැන කතා බහ කෙරෙන බොහෝ අවස්තාවල නිරායාසයෙන්ම ඔහුගේ දෑස් මවගේ පයෝධර කෙරෙහි එල්ල විය.

රාත්රී ආහාරයෙන් පසු තිදෙනා සාලයට ගොස් රූපවාහිනීය නරඹන්නට ගත්තත්, ඊට වඩා සල්ලාපයේ යෙදීම සිදුවිය.

“ඉන්න මං කොපි ටිකක් හදාගෙන එන්නම්” එරන්දි නැගිට කුස්සිට දෙසට පියමැන්නාය.

“හකුරු කෑල්ලක් කාල කහට එකක් බොමුද දුව”

“හකුරු ගෙනාපුවා නෑනේ අම්මේ”

“ආ! මං තාම ඔයාලට ගෙනාපුවා දුන්නේ නෑ නෙව. හොඳ කිතුල් හකුරු වගයකුත් ගෙනාවා. ඉන්න මං අරං එන්නම්” කියමින් සැටියෙන් නැගිටින්නට ගිය නිර්මලා කෙඳිරිගාගෙන යලි ඉඳගත්තාය.

“මොකද අම්මේ මොකද වුනේ” දෙදෙනාම ඈ අසලට පැන්නෝය.

“මං පොඩ්ඩක් නුහුරු අතට නැගිටින්න ගියේ. මස් පෙරලුනා වගේ වුණා” කෙඳිරිලි පිට කරමින් ම ඈ පැහැදිලි කලාය. පුතනුවන්ගේ කීම නිසා බොහොමයක් අවස්ථාවල ත්රිරෝද රථවලින් ගමන් ගැනීම කොතරම් නම් හොඳදැයි ඈ හට සිතිනි.

“ඇවිදපු ආමාරුවට වෙන්න ඇති. සම්පත් ගිහින් අම්මගෙ බෑග් එක ගේන්නකො. තෙල් වගයක් තිබ්බා. ඉන්න මං අම්මට ගාන්න අරං එන්නම්”

සම්පත් ගමන් මල්ල රැගෙන එන අතරතුරදී, එරන්දි තෙල් කුප්පියක් සොයාගෙන ආවාය.

“සම්පත් ඔයා අම්මගෙ කකුල්වල් තෙල් ගානවද. මං අම්මා ගෙනාව ඒවත් එළියට අරං කහට ටිකක් දාගෙන හකුරුත් කපාගෙන එන්නම්”

මවගේ කකුලක් ටීපෝ එක මත තබාගත් සම්පත් තෙල් ටිකක් අතට ගෙන එහි අතුල්ලන්නට විය. ඒ අතරතුර ටීපෝ එකෙහි අනෙක් පැත්තෙහි ගමන් මල්ල තබාගෙන එරන්දි එහි තුල වූ දෑ එලියට ගනිමින් නිර්මලාට පෙන්වමින් වෙන්කරන්නට විය. ඒ අතර තුර පලල්වු දෙකකුල් අතරින් යන්තමින් පෙනෙන මවගේ කලවා දෙස සැමියා ගෙ නෙත් යොමුවෙනු ඇගේ නෙතට ලක්විය. ටීපෝව මත තබගත් කකුලෙහි දනහිස තෙක් ඔහුට තෙල් ගාන්නට ඉඩ හල එරන්දි ගෙදරට ගෙනා බඩු සියල්ල පිටතට ගෙන ඉතුරු සියල්ල නැවත ගමන් මල්ල තුල පිලිවෙලට අඩුක්කලාය.

“ඔය මදි සම්පත්., දනහිසට උඩිනුත් තෙල් ටිකක් ගාන්න. අම්ම හවස වැඩියෙන් රිදෙනවා කිව්වෙ ඒ හරිය”

කියන පමාවට සම්පත් ඒ සදහා සැදී පැහැදී උන්නේය. මොහොතක් පමන කල්පනා කල මව තම ගවුම මදක් ඉහලට ඇද තම පුතුට තෙල් ගාන්නට ඉඩ හැරියේය. තෙල් ගාන ගමන් ගවුම තවත් ටිකක් ඉහලට කල සම්පත් ඇගේ ඇතුල් කලවා දෙස රහස් බැලුම් හෙලන්නට වූවේය. එරන්දි සෙමෙන් කුස්සියට ඇදුනාය.

හකුරු සමග තේ කහට එනතෙක්ම සම්පත් මවගේ කකුල් දෙකෙහිම තෙල් ගෑවේය. එයින් ලද සහනය හා සනීපය කරණකොට ගනිමින් නිර්මලා හිස පසුපසට ඇල කර පුටු ඇන්දට හේත්තු කරගෙන දෙනෙත පියා ගෙන උන්නාය.. එරන්දි ඒ අසලට පිවිසෙන විට, සැමියා තෙල් ගෑමත්, නැරඹීමත් හරි හරියට කරමින් හිටියේය. ඊට ඉඩ සලසමින්, තේ බන්දේසිය ටීපෝ එක මත තැබූ ඇය අනෙක් සැටියේ වාඩිවූවාය.

“ඔය ඇති පුතා” මද වෙලාවකට පසු ඇස් අරිමින් නි පැවසුවාය. කහට බීමෙන් පසු තවත් පැය තුන්කාලක් පමන පුතා හා ලේලිය සමග දොඩමලුවී සිටි ඈ නිදිමතයැයි පවසමින් නිදන්නට යන්න සැරසුනාය.

“දැං කකුල හොඳයි ද අම්මෙ” එරන්දි ඇසුවාය.

“අමාරුව හුඟක් අඩුයි දුව. උදෙන් නැගිටින්නත් එපායැ, ඉතිං”

“උඩට යන්න අමාරුනම් කියන්න අම්මෙ”

“නෑ දුව දැං දැන් කකුල් අමාරුව ගොඩක් අඩුයි”

“අම්මා පාංදරම නැගිටින්න ඕන නෑ. යන්න ලෑස්ති වෙන්න වෙලා තියලා නැගිට්ටම ඇති”

“එහෙම බෑනේ දුව. ඔයා තනියමනෙ ….”

“ඒකට කමක් නෑ අම්මා. අම්මා හොඳට නිදා ගන්න. නංගිගේ එක්සෑම් දවස්වල මෙයැයිට පුලුවන්නම් නින්දෙන්ම එයැයිගෙ දතුත් මැදලා මූණත් හෝදලා ඇදුම් අන්දනවා” සම්පත් ඉස්සර වුනේය.

සිනාවක් පෑ නිර්මලා හිස වනා එකඟත්වය පලකරමින් පඩිපෙල දෙසට ඇදුනාය.

“ඒකටත් හරි යන්න අයියා නම් කුණු කෙල පිටින්ම නංගිගෙ හිස්තැන් පුරවනවා, විභාගේට ඕනවෙයි කියලද කොහෙද” මව නෑසෙන මානයට ගිය පසු එරන්දි පැවසුවාය.

“යං යං ඉක්මනට අද පුරවන්න නෑනගේ හිස්තැන් ඔක්කොම”

පසු දිනට ගෙනයෑමට අවශ්යය දෑ කඩිනමින් සූදානම් කල නිර්මලා, බොහෝ කලකින් කිසිවෙක් නිදා නොගත් දියණියගේ ඇඳෙහි ඇලවුණාය. ගමන් මහන්සිය නිසා ඇඳට වැටුන සැනින්ම වාගේ නිදි දෙව්දුව ඈ වැලඳ ගනිද්දී, පහල කාමරයෙන් නැගුණු ස්ත්රී කෙඳිරිලි හඬ සිහිනයෙන් මෙන් ඇගේ සවනට වැටිනි.

දෙගොඩහරි ජාමයේ කිසියම් හේතුවකින් නිර්මලා ඇහැරුණාය. දැඩි පිපාසයකින් පෙලුන ඈ ඇඳෙහි ඉඳගත්තාය. තිර නොමැති ජනේලයේ විදුරුව තුලින් ඇදී ආ වීදී ලාම්පු එලියෙන් දියණියගේ ලියන මේසය මත ප්ලාස්ටික් වතුර ජොග්ගුවක් තිබුණ බව ඈ දුටුවාය. එදෙසට දිග ඇදී එය අරගත් ඈ හට එය හිස්ව ඇති බව වැටහිනි.

‘ශිහ්, අමතක වුණානේ වතුර එකක් ගේන්න. දූටත් තියන්න අමතක වෙන්නැති’ ඈ සිතුවාය.

පිපාසය යටපත් කරගනිමින් යලි නිදන්න උත්සහ කලද, සැමදාම පාහේ මැදියම නැගිට වතුර බී යලි නිදන්නට පුරුදු වී සිටි ඈ හට යලි නින්ද යන පාටක් නොවුනේය. පිපාසය ඈව දැඩිව පෙලුවේය. අවසානයයේ කුස්සියට ගොස් වතුර බීම සඳහා ඈ ශබ්ධ නොනැගෙන සේ සෙමෙන් පහලට බැස්සාය. මෑත්ව ඇති පහල නිදන කුටියේ දොර රෙද්ද අතරින් විහිදුන අඩවන් එලිය විදුලි පහන් නොදල්වා මුලුතැන්ගෙට යාමට ඈ හට ප්රමාණවත් විය. දරුවන්ට ඇහැරෙන්නට ඉඩනොතබා නිහඩවම ජලය පානය කල ඈ යලි ඉහල මාලයට වෙත යෑමට පිය නගද්දී නිදන කාමරය තුල හුන්නවුන් නිදි නැති බව එයින් නිකුත්වූ හඬවලින් ඈ පසක්කරගත්තාය. එකවරම සවනට වැටුන පුතනුවන්ගේ ගෙරවිලි හඬ නින්දෙන් ඇතිවූවක් නොවන බව දීර්ඝ කාලයක පලපුරුද්දක් ඇති නිර්මලා සැනෙකින් තේරුම් ගත්තාය.

“ඔය… සද්ද කරන්න එපා අනේ…! අම්මටත් ඇහෙනවා දැං” කාමරයෙන් නිකුත්වූ හඬට උවමනාවෙන් කන්දීගෙන සිටි ඈ හට ලේලියගේ වදන් පෙල පැහැදිලිව ඇසුනි.

“ඉතින් මොකෝ….? අම්මලත් මේවා කරලා තමා අපිව හදලා තියෙන්නේ..” පුතනුවන් ගේ හඬ ඇගෙ සවන් විනිවිද ගියේය.

“ඔයාට ඇහිලා තියෙනවද?”

“ඔව් මං ඉස්සර හොරෙන් අහගෙනත් ඉන්නවා” මවට හීන්දාඩිය දැම්මේය.

“එහෙනම් ශුවර් එකට ඔයා හොරෙන් බලන්නත් ඇති?”

“ඔව් මං ෆුල් ට්රයි කලා. ඒත් හුඟක් වෙලාවට තාත්තගෙ කාමරේ ලොක් කරලා. දවස් තුනක් විතර තමා ඇරලා තිබිලා හම්බුනේ” නිර්මලාගේ කකුල් වලට පවා දාදිය දමන්නට සම්පත්ගේ ඒ වදන් සමත් විය.

“ඒ තුනේ හොඳට බලන්න ඇති එහෙනම් ඔයා..”

“කරුමෙට හද්ද කලුවරයි නේ කාමරේ. යන්තම් දැක්කා තාත්තා උස්පාත් වෙනවා” මව ඇස්වැසුම් ලද්දාය.

“අම්මා මේ වගේ උඩින් ඉන්නවා දැකලම නැද්ද?”

“නෑ..! පරණ කට්ටියනේ. එවා කරනවදත් මංදා..?”

එසැනින්ම කාමරයට කඩා වැදී පරණ කට්ටියගේ වැඩ ගැන පුත්රයාට පැහැදිලි කර දෙන්නට ඇතිවූ සිතුවිල්ල ඈ අපහසුවෙන් යටපත් කරගත්තාය. කාමරයේ දොර සමීපයට ඇදුනු ඈ හොඳින් සවන් යොමු කලාය.

“මං අහන්නම් අම්මගෙන්”

“හපෝ එපා….! ඔයානම් මොකක් හරි ගැටයක් ගහලා අහයි තමයි ඒකත්”

“ඉතින් ආස නැද්ද දැන ගන්න?”

“දැනගෙන මොනවා කරන්නද. බලන්නවත් තියෙනවා නම් තව කමක් නෑ”

“ආස ඇති මෙයත් අම්ම උඩ පැන පැන තාත්තා එක්ක පොල්ලෙලි ගහනව බලන්න”

“නැතුව ඉතින්”

“කොල්ලො කාලේ ඔවාට ඉතින් හැමෝම ආසනේ..!”

“ඔව්…”

“තාමත් ආසද?”

“දැං වැඩියෙන් ආසයි බලන්න”

“අම්මලව..?”

“හ්ම්ම්ම්හ් ”

නිර්මලාගේ සිරුර කිලිපොලා ගියේය. ඒ රති ආශාවෙන් නොව හීනෙකින්වත් නොසිතුන තම පුත්රයාගේ කුප්ප සිතුවිලි දැනගන්නට ලැබීමෙනි. ඔවුන්ගේ රති ක්රීඩාව මදක් නැරඹිම පිනිස ආශාවට වඩා කුතුහලය මතුවූයෙන් ඈ තවත් දොරට කිට්ටුවී රහසින් බැලුවාය. උඩුබැල්ලෙන් වැතිරී සිටින පුතුමත අමු නිරුවතින් හිඳගෙන සිටි ලේලියගේ උකුල, ඔහුගේ ඔඩොක්කුව දිගේ තාලයට ඉදිරියට හා පසු පසට දෝලනය වෙන අයුරු ඈ දුටුවාය. පුත්රයාගේ දෑතින් ඇගේ දෙතන මැනවින් සම්භාහනය වෙන සැටි දුටුවිට සැමියා තම දෙතන පිරිමදින හා මිරිකන විට ලබන අපමන සතුට ගැන නිර්මලාට සිහිවිය. බොහෝ වෙලාවක් තිස්සේ ඇදීගිය ඒ සප්පායමෙන් වියරුවී ගිය ලෙසින් ලේලිය ඇඹරෙමින් කෙඳිරිලි නගද්දී, සැමියා මෙතරම් දුරකට තමා හට කිසිවිටෙකත් පයෝධර සැප ලබානොදීම පිලිඹඳ උරණ සිතුවිලි ඈ තුල පහල වූවාය. දියණියගේ නිවාඩුව අවසන් වූ සැනින් රිසිසේ සැමියාගෙන් එලෙස දිගු පියයුරු සම්භාහනයක් කෙසේ හෝ ලබාගැනීමට ඈ අදිටන් කරගත්තාය.

පුතා හා ලේලියගේ උල තැබිමේ ක්රියාවලිය නන් අයුරින් සිදුවෙද්දි, එය රහසින් බලාසිටින මවහට කොතරම් වෙලාවක් ගතවිනිදැයි සිහියක් පතක් නොතිබිණි. යුවතිපති යුවලගේ රහසේන්ද්රීයන් නොපෙනුනද ලේලිය කිහිපවතාවක් රති ඉමට ගිය බැව් ඈ පහසුවෙන් තේරුම් ගත්තාය. රති ඉම නම් කිසියම් කඩ ඉමක්ම මිස නිමාවක් නම් නොවුනේය. හෙබිරිස්සාව හැදි සොටු දියර ගලන්නාක් මෙන් තම රහස් කුහරයෙන් දියර වෑහෙන්නට වූ තැන, තවත් දුරට භද්ර යෞව්වනයේ උමතු රති සංග්රාමය බලාසිටිනු නොහැකිවූ ඈ ඇඳට පැමිණ නිදාගන්නට තැනුවාය. දෙකන් පසාකරගෙන යන හී සර මෙන් තවමත් පහල කාමරයේ වියරු රති රණහඬ දිගින් දිගටම ඇසුනෙන් නිදි දෙව්දුවද ඈ අසලට පැමිණිම ප්රතික්ෂේප කර ඇති සැටියකි. අවසානයේ රති සංග්රාමයේ උච්චතම රණගොස නිකුත්වීමත් සමගම, නිවසියෝ සැවොම මලාක් මෙන් නිවස පුරා නිහඬතාවය රජකරන්නට වූයෙන් සෙමෙන් නින්ද ඈ වෙත ලඟාවිය.

“ආ අම්ම නැගිට්ටද?” උදෑසන කුස්සිය වෙත පිවිසි නිර්මලා දුටු එරන්දි විමසුවාය. “ඉන්න මං ටක් ගාලා තේ හදන්නම්”

“මොනවද කරල දෙන්න ඕන දුව?” රාත්රී සිදුවීම නිසා ලේලියගේ මුහුණ බලන්නට ලෑජ්ජාවෙන් පසුවූ මව කුස්සියේ හාත්පස බලමින් විමසුවාය.

“මුකුත් නෑ අම්මෙ. මං උයලා ඉවරයි. පොඩ්ඩක් නිමුනම බත් බැඳගමු” යලිත් කරමින් සිටි කර්තව්යය කෙරෙහි නෙත් යොමුකරගත් එරන්දි කියාගෙන ගියාය. “කොහොමද? අම්මට හොඳට නින්ද ගියාද? තැනත් වෙනස් වෙච්ච හින්දා අමාරුවුණාද නිදාගන්න අම්මට? මෙහෙ ඉතින් ගමේ වගේ නෙමෙයිනෙ. සද්ද බද්දත් ටිකක් වැඩියි.”

“කරදරයක් වුනේ නෑ දුව හොඳට නින්ද ගියා” සද්ද බද්ද නම් තිබ්බෙ එළියෙ නෙමෙයි කියන්නට කටට ආවත් එය යටපත් කරගනිමින් නිර්මලා පැවසුවාය.

“සම්පත් ඇහුවා අම්මට රෑට බොන්න වතුර එකක් තිබ්බද කියලා. අම්මට ඕන වුණාද මංදා ඊයේ රෑ? මටත් ඒ ගැන කල්පනාවක් තිබ්බෙ නෑ. අද රෑට මං තියන්නම්”

“නෑ දූ මහන්සියට දිගටම නින්ද ගියා” ලේලියගේ පැණයෙන් ලැජ්ජාවෙන් මුසපත්වූ මව මොහොතක් මග හැරීම පිනිස මුසාවක් ඇදබෑවාය. “මං පොඩ්ඩක් ලැට් එකට ගිහින් එන්නම්”

සිතට ඇතිවූ ලැජ්ජාව පහවෙන තෙක් දෙවුම් කුටියට වී සිටි ඈ යලි පැමිනෙන විට එරන්දි තේ එකක් පිලිගැන්නුවාය. මද වෙලාවක් යද්දී තත්වය සාමාන්යය අතට හැරිනි. ඇගේ රාත්රී හොරෙන් බලා සිටීම ගැන පුතා හා ලේලිය කිසිවක් නොදන්නා බව ඔවුන්ගේ හැසිරීමෙන් ඈ සිතා ගත්ත්තාය. විශේෂ සිදුවීමක් නොමැතිවම ලකලෑස්ති වූ ඔවුන් තිදෙන තම කටයුතු සඳහා පිටත්ව ගියහ. සම්පත් මව වෙත හෙලන බැලුම් නම් අඩුවක් නැති බව බිරිඳ පමණක් දැන සිටියේය.

එතරම් කකුල් අමාරුවක් නොතිබුනද එදින රාත්රියේද සම්පත්, මවගේ කකුල්වල තෙල් ගෑවේය. පසුදින නිවාඩු බැවින් පෙර දිනයට වඩා රුපවාහිනිය නරඹමින් සල්ලාපයේ යෙදුන ඔවුන් අනතුරුව නිදා ගැනීම පිනිස කාමර වලට ගියහ. නිර්මලා නිදා ගන්නවාට වඩා පහල නිදන කුටියෙන් කිසියම් හඩක් නිකුත් වේදැයි කන යොමාගෙන සිටියාය. කිසි හැලහොල්මනක් නැති තැන ඈ නිදන්නට වූවාය. සුපුරුදු පරිදි මැදියම අවදි වූ ඈ එදින ලේලිය පුරවා තිබු වතුර ජොග්ගුවෙන් උගුරු කීපයක් බිව්වාය. අනතුරුව යලින් පහල තට්ටුවට සවන යොමාගෙන පැය භාගයක් පමන සිටියාය. කිසිම සද්දයක් නොතිබුනෙන් වැසිකිලියට යන මුවාවෙන් ඈ පහලට ගියාය. අනතුරුව තරුණ යුවලගේ කාමරය අසලට ගොස් සෙමෙන් එබී බැලුවාය. කුටියෙහි ආලෝකය බොහෝ සේ අඩුකොට තිබුණ අතර දෙදෙනා හොඳින් නිදන බව නිර්මලා දුටුවාය. යලි තම කාමරයට ගිය ඈ හට මහත් පාළුවක් දැනින. පෙරදා රැයෙහි අසන්නට හා දකින්නට ලැබුන දේවල් එදින නොමැති වීමෙන් මහා හිස් බවක් ඇගේ සිත වෙලාගෙන තිබුණි. පහුවී හෝ කිසියම් දෙයක් සිදුවෙතැයි අපේක්ෂාවෙන් ඈ බොහෝ වෙලාවක් ඇහැරගෙන සිටියාය. එනමුත් බලාපොරොත්තු සුන්වූ ඈ ඇඳෙහි ඇලවී සිටියදීම නොදැනීම නින්දට පිවිසියාය.

පසුදා උදයෙහි ඈ ඇහැරෙන විට අටට ආසන්න වී තිබුනේය. පහලට ගිය ඈ හට ලේලිය උදෑසන ආහාර පවා පිලියෙලකොට ඇඳපැලඳගෙන සිටිනු දකිනට ලැබුනේය.

“ආ අම්මා හොඳ නින්දක් දැම්මා නේද?” මුලුතැන්ගෙට පිවිසෙන නිර්මලා දුටු ලේලිය ඇසුවාය. අනතුරුව ඇය නිර්මලා හා දොඩමලු වෙමින් වහවහා ඇයට තේ එකක් සදා දුන්නාය.

“අම්මෙ, මං මාකට් එකට යනවා. එන්න පැය දෙක තුනක් වත් යයි. සම්පත් තාම නිදි. නැගිට්ටම තේ එකක් හදලා දෙනවද?”

“හා දූවේ, මං හදලා දෙන්නම්”

“අද ඉතින් නිවාඩු දවසනෙ. සම්පත් ටිකක් දවල් වෙනකම් නිදා ගන්නවා. අම්මට කම්මැලි හිතෙයි ද මංදා…? එක්කො මං ඉන්නද එයා ඇහැරෙනකම්?”

“ඕන නෑ දූ, මට ඔය මොනවාහරි කරන්න බැරියැ පුතා ඇහැරෙනකම්”

“එක්කො සම්පත්ට ඇහරවන්නද?”

“අනේ එපා, නිදහසේ නිදාගන්න තියෙන දවසනෙ කොල්ලටත් ”

“එහෙනම් මං ගිහින් එන්නම් අම්මෙ. කෑම හදලා තියෙන්නෙ. මං එනකම් බලන් ඉන්න එපා. ඔයාලා දෙන්න කන්න. මං කාලා ඉන්නේ යන්න ඕන නිසා.”

නිර්මලා හිස වනා එය අනුමත කලාය. එරන්දි යන්නට පිටත් වුනාය.

“ආ ….” මද දුරක් ගිය ඈ යමක් මතක් වූ විලස ආපසු හැරි පැවසුවාය. “ඕන නම් නංගිගෙ කතා පොත් ඇති කියවන්න. ලස්සන කෙටි කතා පොත් දෙකකුත් අරං තිබ්බා එයා ලඟදි”

පිරුණ සිනාවකින් මුව පුරවා හිස සලමින් නිර්මලා එයට එකඟත්වය පලකලාය. සියලුදෙනා ගැන සැලකිල්ලෙන් කටයුතු කරන තම ලේලිය ගැන පිරුනු ආදරයෙන් ඈ ලේලිය පිටත්ව යන අයුරු බලා සිටියාය.එරන්දි සැබැවින්ම නාගරික කෙල්ලෙක්දැයි සැක සිතෙන තරමට ඇගේ ගතිගුණ සෞම්ය වූයෙන් නිර්මලා පුදුමයට පත්වූවාය. ලේලියගේ ලාලිත්යමය ගමනත්, ගමන් තාලයට නැලැවෙන නිතඹත් දෙස ඈ බලාහුන්නාය. ඒ දසුන මුල් රැයේ ඈ දුටු දේවල් යලි මතකයට නැංවූයේය. ‘කොල්ලට ඒ සැපෙනුත් ආයේ කිසි අඩුවක් නෑ..!”. එකිනෙහිම පෙරදා රාත්රීයේ කිසිවක් සිදු නොවුන බව ඇගේ මතකයට නැගිනි. තමාට දැනේයැයි සැක සිතී ඔවුන් කිසිවක් නොකලාදැයි ඈ තුල සැකයක් මතුවිය. තමා නිසා ඔවුන්ගේ නිදහසට බාධාවෙන බැව් හැඟුන හෙයින් ඈ තුල දැඩි කණගාටුවක් පහලවිය. තමා කලින් දින රෑ හොරෙන් බැලූ බව අසුවී වත්දැයි අවිනිශ්චිත වූයෙන් කිසියම් බියක් හා ලැජ්ජාවකද ඈ සිතෙහි හටගත්තේය.

අනතුරුව ගෙදර කිසිවක් කරන්නට ඇතිදැයි ඈ විමසා බැලුවාය. කරන්නට තරම් කිසිවක් පෙනෙන්නට නොවූයෙන් මූණකට සොදාගත් ඈ යලි ඉහල මාලයට පිය මැන්නාය. එරන්දි ගිය පසු නිවස දැඩි පාලු ස්වභාවයක් ගත්තේ යැයි ඈ හට සිතිනි. කිරීමට තරම් වෙනත් කිසිවක් නොවූයෙන් තමාගේ ලිපිගොනු නැවත සකසා ගැනීමට සිතා ඒවා අත් බෑගයෙන් ගෙන දියණියගේ ලියන මේසයට ඈ ඇදුනාය. දියණිය ගමේ යද්දි කලබලයෙන් දාමාගිය ලෙසින් පෙනෙන දිනපොතක් මේසය මැද විය. එය අතට ගත් මවට එය පසුගිය වසරේ දිනපොත බැව් පෙනිනි. එය මේසය මත වූ දියණියග් අනෙක් පොත් ගොඩ මත තබා ඈ පුටුවෙහි වාඩිවි තම ලිපිගොනු පෙරලන්නට විය. මැනවින් පිලිවෙලට තබාගෙන තිබුනු ඒ ගොනු තවත් අදින්නට දැඩි අලස බවක් දැනුන හෙයින් ඒවා පසෙක දමා කතා පොතක්වත් කියවන්නට සිතූ ඈ දියණියගේ පොත් රාක්කය වෙත ගොස් පොතක් සෙව්වාය. එනමුත් එහි අධ්යාපනයයට අදාල ලිපිගොනු හා පොත් පත් හැර වෙනකිසිවක් නොවුනේය. අනතුරුව ඈ මේසය මත වූ පොත් ගොඩෙහිද කතා පොතක් ඇතිදැයි පිරික්සා බැලුවාය. එනමුදු එහිද වුයේ මොහොතකට පෙර තැබූ දිනපොත හැරුණකොට අධ්යාපනික පොත් පමණකි.

ලේලිය කී නිසාම පමණක් නොව කොළඹ එද්දී දියණිය කතා පොත්ද රැගෙන ආ බව දත් ඈ, ඒවා ඇදුම් අල්මාරියෙහිවත් වේදැයි ඇර බැලුවාය. කාමරයෙහි බලන්න වෙනත් කිසි තැනක් නොවූයෙන් දියණිය පොත් සියල්ල ගෙදරවත් ගෙනිච්චාදැයි සිතමින් යලි පුටුවෙහි වාඩි වූවාය, හුදකලා බවක් තදින් දැනුනු ඈ කුසීත කමින් යුතු බැල්මකින් මේසය මත වු පොත් ගොඩ දෙස බලාසිටියාය. දියණියගේ දිනපොත යලි යලිත් නෙත ගැටුණ අතර එහි පිටු අතර පමණට වැඩියෙන් පිටතට පැන තිබූ පිටු යොමුවක් (බුක් මාක්) වීය. කිසියම් අමුතු ස්වභාවයක් ඉසිලු එම පිටු යොමුව වෙත ඇගේ අවදානය යොමුවිය. එම කාඩ්පත කුහුලක් දනවන්නට සමත් වූයෙන් දිනපොත අතට ගත් ඈ යොමුව තබා ඇති තැනින් එය දිග හැරියාය. එකිනෙහිම ඒ තුලවූ දෑ නෙත ගැටුනෙන් ඈ අන්ද මන්ද විය.

“යකෝ …! මේ….කි…!” 69 අකාරයෙන් සම්භෝගයේ යෙදෙන යුවලකගේ පිංතූරයක් සහිත කොලයක් ඒ තුල වූ අතර පිටු යොමුවද, යුවලක් සංසර්ගයේ යෙදෙන අයුරු චලන රූප ලෙස පෙනෙන ත්රිමාන කාඩ් පතක් වූයේන් ඇයට නිතැතින්ම කියැවිනි. “කොහෙන්ද යකෝ මේකිට මේවා..!”

විශ්ව විද්යාලයට පැමිනි පසු දියණිය වනචර වී ඇති බව සිතු මව විස්සෝප වන්නට වූවාය. සැනෙකින්, බොහෝ මව්වරුන් මෙන් ඇය තුලද තරහක් හා පිලිකුලක් ඇතිවිය. එනමුත් මොහොතකට පසු ඈ මවක් ලෙසින් සිතන්නට පටන් ගත්තාය. දියණිය මෙවන් දේ තබාගන්නේ කිමද හා මේවා ඇයට ලැබූන ආකාරය සොයා බැලිය යුතු බව ඈ සිතුවාය. විවෘත කරගත් දිනපොතද සමග රූප දෙස බලමින් කල්පනා කල ඇයට ඒ ගැන දැනගැනීමට හොඳම මග දිනපොත බැලීම බව සිතිනි. කෙනෙකුගේ දිනපොතක් කියවීම නොහොබිනා දෙයක් බව ඈ හොඳින් දැන සිටියද, තමා එය කරන්නේ දියණියගේ යහපතට යැයි සිතමින් තම සිත සාධාරණීකරණය කරගත්තාය.

පෙරලා ඇති තැනින්ම ඈ කියවන්නට වූවාය. එය දියණිය කොළඹ පැමිණ දින කීපයකට පසු දිනයක් විය. සොයුරා හා නෑනා අතර ආලිංගන ගැන රුචිරා එහි සඳහන් කොට තිබිණ. තමන් නිසා ඔවුන්ගේ නිදහස අහිම්වී පවුල් ජීවිතයටද කරදරයක් සිදුවනු ඇතැයි ඈ තුල ඇතිවු බිය හා ශෝකය එහි අවසානයේ විය.

“මටත් එහෙම හිතුනනෙ” එරන්දි පිටත්ව යන වෙලාවෙහි නැගුනු සිතුවිලි මතක් වීමෙන් ඈ තමාටම කියා ගත්තාය. වේගයෙන් වර්ධනය වන කුහුලින් යුතුව ඇය ඉදිරියට කියවාගෙන ගියාය.

“කෙල්ලට වරදක් කියන්න බෑ….! කාටද බලන්න නොහිතෙන්නේ….!” අඹුසැමි යුවලගේ සම්භයෝගය හොරෙන් නැරඹු බව ලියා තියෙන කොටස කියැවීමෙන් පසු මව, තම දියණිය නිදොස් කොට නිදහස් කලාය. “මාත් බලපු එකේ තරුණ කෙල්ලෙකුට නොහිතෙයියැ…!”

ඒ සමගම දෙනෙත් පියාගත් ඇයට තමං මුල්රැයෙහි දුටු දසුන් මනසේ නැවත නැවත මැවෙන්න වූවේය. චිත්ත රූප මැවි මැවී ඈ මොහොතකට දිවා සිහින ලෝකයක සැරි සරද්දී, නිද්රාවට පත්ව සිටි නංගියා ක්රමයෙන් ඇහැරෙන්නට විය. වැඩි වෙලා යන්නට මත්තෙන් පුත්රයා ගේ දසුන් නිසාම ඔහු බිහිවු ස්ථානය තෙත බරිත වන්නට විය. සිරුර ගිනියම් වෙන්න වෙන්න, එය නිවාදැමීමට මෙන් ස්ත්රි සිරුර තුල එක් රැස් වූ ගිනි දිය සෙමෙන් පිටතට කාන්න්දු වෙන්නට විය.

දිනපොත කියවන්නට පටත් ගත් හේතුව සිහිවීමෙන් ඈ එකවර ගැස්සි ඇස් හැරියාය. යලිත් දිනපොත කියවන්නට වූ ඇයට, එයින් පසු දින කීපයක් දිගටම දියණිය නැරඹි, පුත්රයා හා ලේලියගේ විචිත්ර රති ක්රිඩා පිලිබඳ කෙටියෙන් කල සටහන් දැක බොහෝ අමාරුවෙන් නැවත සිහින ලෝකයක වල්මත්වීමෙන් වැලකී සිටින්නට නැතහොත් ඉක්මනින්ම එයින් මිදෙන්නට සිදුවුනි. එනමුත් ගිනිගහන සිරුර, ස්ත්රී සිදුර දියෙන් පිරවීම හේතුකොටගෙන පිටාර ගලා ගිය තුනුවිල, යොනි තොල් වේලි අතරින් පහලට ගලන කුඩා ඇලක් තැනුවේය.

අනතුරුව සොයුරා තුවාය දීමට පැමින රුචිරාව අමු රුවතින් දැකීම ගැනත්, ඒනිසා තමන් තුල ඇතිවූ ලැජ්ජාව මෙන්ම විස්තර කල නොහැකි අමුතු හැඟුම් සමුදාය ගැනත් ලියැවී තිබිනි. ඒ සමගම තම පුතනුවන්, තමා සැමියා හා එකතු වෙන අයුරු නැරඹීමට ආශා කරන බව පැවසුන වදන් ඇගේ සිහියට නැගිනි. “කොල්ල ගෙදර ආපු වෙලාවක බලන්න අරින්න ඕන” ඈ සිතේ තදින් සනිටුහන් කොට ගත්තාය. ඒ සමගම ඔහු ඈ වෙත පසුගිය දින දෙකෙහි හෙලූ බැලුම් වල කිසියම් වෙනසක් ඇතැයි ඈ හට සංකාවක් පහලවිය. ‘අයියලව හැමදාම හොරෙන් බලන එකේ අයියා මාව හෙලුවෙන් පොඩ්ඩක් දැක්කට මක් වෙනවද’?’ යනුවෙන් දියණිය අවසානයේ පසු සටහනක් යොදා තිබිණි.

“මලා, මේකි හොරෙන් බලනවා කියලා මාට්ටු වෙලාවත්ද මට වගේ?” එයට පසු දිනයේ සටහන් වූයේ අඹුසැමියන් අතර කිසිවක් සිදු නොවු බව වූ අතර එය කියැවූ නිර්මලා කෙඳිරුවාය.

“කෙල්ලට ඇඟ උණුකරවා යන්න පටන් අරං වගේ” ඊට පසු දිනයේ සටහන් කියවු පසු ඈ මිමිණුවාය. පෙරදා රැයෙහි තමා නිරුවතින් නිදා සිටින අයුරු සොයුරා දැක තිබූ බවත්, ඈ හට ස්වප්න මෝචනය වී ඇති බව නෑනා පෙන්වා දුන් බවත් එහි කියා තිබුනේය.

“රෑට රෑට නිදාගන්න කලින් බලන එවා වල හැටියට එහෙම නොවුනා නම් තමා පුදුමේ” ඈ සිතුවාය. එතැන් පටන් දිනගණනාවක් දිගටම ස්වප්න මෝචනය වීම් ගැනද, ඒ ගැන දියණිය තුල වර්ධනය වන බියද, එරන්දි ඒ ගැන පලකල ගතානුගතික අදහස් ද, එයින් මිදීමට දියණිය දැරූ උත්සාහය ගැනද ලියැවී තිබින. අවසානයේ එරන්දි විසින් කලුකුමාරයා ගැන කර ඇති සඳහන ගැනද ඈ කියවාගෙන ගියාය.

“නගරෙ කෙල්ලෙක් වෙලත් එරන්දිත් ඒවා තාම විශ්වාස කරනවද?” ඈත ගමක ජීවත් වුවත්, යතා ස්වභාවය ගැන බොහෝ දැනුමක් හා වැටහීමක් තිබුණ නිර්මලා පුදුමයට පත්වූවාය. අනතුරුව එරන්දි විසින් දියණිය තනි නොකොට ඔවුන්ගේ කාමරයට කැඳවාගෙන ගිය බව එදින ලියා තිබූ දිගු විස්තරයේ මැද වූ කොටස කියවීම නැන්දාම්මා තුල ලේලිය ගැන වූ සෙනෙහස තව තවත් වැඩි දියුනු කරන්නට තුඩු දුන්නේය. අනතුරුව වූයේ එයින් කිසි පලක් නොවුන බව හා රුචිරා කලුකුමාරයාගේ දිෂ්ටිය වැටි අඩ නිරුවත්ව හොයුරා හට තුරුලු වී සිටි බවය.

“මුන් දෙන්නා මට නිකමටවත් කිව්වෙ නෑනෙ මේ ගැන?” එයින් මහත්සේ වියවුලට පත් නිර්මලාට කියැවුනේය. “කිව්වනම් ඔය ටික වෙන්නේ නැතුව මොනවා හරි කරන්න තිබ්බා…! ශික්…!”

ඉන්පසුව වූයේ රුචිරා සොයුරාගෙ පසහ මහත් සේ රස වින්ද අකාරය ය. එය කියවාගෙන යද්දී මවගේ දෙකන් රත් වෙන්නට විය. “මේකිට කොල්ලව ඇහැරවන්න තිබ්බනෙ” ඈ සිතුවාය.

“ඇහැරෙව්වෙ නැති එකත් හොඳයි. නැතිනම කොල්ලත් අවුල් වෙනව” ඈ අනෙක් අතට සිතුවාය. කෙසේ වුවද දියණියගේ කාමයෙන් මත්වීම ගැන සටහන් වියැකී යමින් තිබුණ තුණුවිලෙහි උල්පත් යලි පෑදෙන්නට හේතු වූවේය. දිනපොත දෙස බලගත්වනම ඈ යලි කල්පනා ලොවක අතරමංවිය. ඇගේ දෙනෙත් නැවත නැවතත් පුතා හා දුවගේ ස්වප්න ආලිංගනය විස්තර කෙරුණ වැකි මත ඇදි ඇදී ගියේය.

තමන් පුතුට තුරුලුවී නිදා සිටිද්දී, දිනපොතෙහි සඳහන්ව තිබුණ අයුරින් නැගණියව සේම පුතා නිරුවතින් තමාවද බදාගෙන සිටින බව මව දුටුවාය. එකවරම තම ලෝගු ගවුමෙහි කර පහත් වී, තම දෙතන් එළියට පැන ඇති බවත්, බඳ දෙපසින් ඇදී ආ පුතනුවන්ගේ දෑත් ඒවා මතට ඇදෙන බවත් ඈ දුටුවාය. මොහොතකින් ඒවා තම සුවිසල් දෙතනට, තමා මහත්සේ ආශා කරන පහස ලබාදෙන බව දැනුනු අතර හිස හරවා මදක් ඔසවා බැලූ ඈ හට තම ගවුම ඉණ තෙක් එසැවි යටි කය සහමුලින්ම නිරාවරණය වී ඇති බව දකින්නට ලැබුනේය. එකිනෙහිම පුතුගේ මාංශ භූතයා තට්ටම අතරින් ඇදී යෝනි තොල් අතර ඇතිල්ලෙනු ඈ අත්වින්ඳාය. මොහොතකින් පුතුගේ අතක් යෝනිය මතට එය ඇදී පිරිමදින්නට වූවේය.

මද වෙලාවකින් ඒ අත නාගයෙක් මෙන් දික්වූ රහසඟ අල්ලාගෙන යෝනිය තුලට ඇතුලු කරන්නට විය. රස නහර කුල්මත් කරමින් එය විවරය දිගේ සිරුර තුලට කිඳා බහිද්දී, අල්ලා සිටින අත, එය තව තවත් ඇතුලට තල්ලු කරන්නට වූවේය. ඒ අතරම තම දෙතන දෑතකින්ම මිරිකන අයුරු දැනුනු ඈ විමසා බලද්දී පුතුගේ දෑත එවා යහමින් මිරිකන අයුරු දැක ගත්තාය. එසේනම් තම යෝනිය තුලට පුත්රයාගේ ලිංගය ඔබන්නේ කුමන අතක්දැයි වික්ශිප්ත වූ ඈ බැලුවාය. ඒ තමාගේම අත බව දුටු ඈ ගැස්සී ගියාය.

“ශිහ්..!” ගැස්සි ඇහැරුණ ඈ සිහිඑලවා ගනිද්දී මුවින් පිටවිය. “කොච්චර අසික්කිත වැඩක් ද? ශික් විතරක්..! මොන හීනයක් ද ඒ ….?”

විස්තර කියවමින් සිටියදීම යලි සීන ලෝකයේ අතරමංව මද වෙලාවක්. සුලු නිද්රාවකට පත් වූ නිර්මලා ඒ අතිශය කාමුක සිහිනය දුටුවාය. සිහිනය දුටුවේ සැබැවින්ම තත්පර කීපයක් වුවද සීනය තුල එය බොහෝ දෑ සිදුවු දිගු වෙලාවක් ගතවීමක් විය. සිහිනය නිසා සිරුර කොතරම් උත්දීපනය වී ගිණියම්ව තිබුණත් එලෙස හීනෙන්වත් පුතු හා රමණය කිරීම පිලිකුල්සහගත දෙයක් බව සිතූ ඈ වහාම දිනපොත කියවීම නවතා දැමීමට තීරණය කලාය.

මානසිකත්වය මදක් යහපත් වනතෙක් සිටි නිර්මලා හට යලිත් දිනපොත කියවීමට හේතු වූ කරුණ මතක් විය. මෙතෙක් ඈ කියවා ඇති සටහන් වලට අනුව සිතුවාට වඩා තත්වය බෙහෙවින් නරක බව පසක් විය. තොරතුරු දැනගැනීම් ගමනෙහි ආපසු හැරෙනු නොහැකි මංසන්දියකට තමන් පැමිණ ඇති බවත්, දිනපොත ඉදිරියට කියවාගෙන යෑම හැර වෙන විකල්පයක් නැති බවත් ඈ වටහා ගත්තාය. දිගු සුසුම් දෙකතුනක් හෙලූ ඈ දැඩි හුස්මක් ගෙන යලි අකුරු පේළි අතර නෙත දුවවන්නට වූවාය. නතරවූ තැනින් යලි ඉදිරියට කියවාගෙන යෑම ඇරඹෙන විටම තවත් බර සුසුම් වා තලයට එක්විය.

ඉන්පසු ලියැවී තිබුනු දෑ කියවාගෙන යද්දි නිර්මලා ක්ලාන්ත වන්නට ගියේය. නෑනාගෙ යෝජනාවට අනුව සොයුරා හා එදින රාත්රීයේ රමණය කරන්නට රුචිරා එකඟ වීම ගැන ලියා එදින සටහන් අවසන් වි තිබිණ.

“අයියෝ..! මගේ දුව…!” හුස්ම හිරවී ගිය මෑණියන් හට මද හුස්මක් ගැනීමට හැකිවූ විගස කෙඳිරි ගෑවුනේය. “මේ මොන අපරාදයක්ද?”

ජිවිතයේ පලමු වරට ලේලිය ගැන තරහවක් ඇ තුල ජනිත විය. තමා සමග මේ ගැන සාකච්ඡා කොට විසඳුමකට නොයෑම ගැන ඈ හට මහත් සිත් වේදනා ගෙනදෙන්නට විය. පුතා දැනුවත්ව ඒ දෙය සිදුවීමට යන බව ලියැවී තිබුණත් සියලුම දෝෂාරෝපණ ලේලියගේ ගිණුමට බැරවිය.

“මේ බූරුවටත් බැරි වුනාද මට බැරිනම් තාත්තා එක්ක හරි ඒ ගැන කතා කරන්න” අවසානයේ ඒ ගැන මතක් වූයෙන්, ඈ වේගයෙන් හුස්ම ගනිමින් ගැහෙමින් සිතුවාය. “මොළයක් නැද්ද?”

තව දුරටත් කියවා ගත නොහැකිව අප්රාණික වු ඇය දිනපොත මේසය මත හෙලා පුටුවට බරවුනාය. තත්වය මදක් සමනය වන තෙක් නිර්මලා එලෙසම සිටියාය. නොයෙකුත් සිතුවිලි ඈ සිත තුල පෙරලි කරමින් වද දෙන්නට විය. තරමක් දුරට යතා තත්වයට පත්වු පසු ඈ වෙව්ලන ඇඟිලි තුඩින් ඊලඟ පිටුව පෙරලුවාය. එහි පලමුව වූයේ දියණියගේ මංගල රමණයේ සුන්දර සිදුවීම් ගැනය. කෙටියෙන් නමුත් රුචිරා රස විදි අයුරු මැනවින් ලියාතිබුනෙන්, වියවුල් මනසින් ගැහි ගැහී එය කියවූ නිර්මලාගේ ගත, සිතටද හොරා යලි උනුසුම් වන්නට විය. ලේලිය හා පුත්රයා එක්ව දියණිය රස සාගරයක ගිල්වන අයුරු මව කියවාගෙන ගියාය. එනමුදු පුත්රයාට සමාව දීමට යම් විදියකින් හැකි වුවත් ලේලියට හට නම් කිසිම සමාවක් නොදෙන තරමට ඒ විස්තර වලදීද කෝපය ඉහල නැග්ගේය.

“ඕකි වේසි…! පුතා බඳිද්දිත් කඩාගෙන හිටියේ..! මොකා මොකා එක්ක නිදා ගත්තද දන්නේ නෑ. මගේ අහිංසක කෙල්ලවත් අමාරුවේ දැම්මා පර වේසි….!” මෙවන් වදන් ඈ සිත තුල බුර බුරා නැගිනි.

“ආයේ නම් දූව එවන්නේ නෑ මේ ගෙදරට” ඈ යලිත් සිතුවාය. මව දියණියගේ රති ක්රීඩා විස්තරය දිගටම කියවාගෙන ගියාය. එහිවූ ශෘංගාර රසය නිසා එරන්දි ගැන ඈගේ වූ කෝපය මදින් මද අඩු වෙන්නට වුවේය. අනතුරුව වූයේ දෙනෑනලා අතර කතාවුණු පලමු රමණය ගැන ඉතා කෙටි විස්තරයකි.

“මංකිව්වෙ…! මං කිව්වෙ ඕකි කඩාගෙන තියෙන්නේ වෙන එකෙකුගෙන් කියලා..!” යලි කෝපයට ඉන්ධන සැපයිනි. නමුත් අනතුරුව දියණිය විසින් රමණයේ මුල් දිනයේ තමාට මහත් සේ සතුටක් අත්කර දෙන්නට සමත් වූ තම නෑනා හටනම් මුල්ම එක්වීම ඉතා අප්රසන්න දෙයක් වීමගැන මහත් වු අනුකම්පාවෙන් ලියා තිබෙන දෑ කියවාගෙන යද්දි, නිර්මලාටද එරන්දි ගැන කිසියම් අනුකම්පාවක් පහල විය. නිර්මලාගේ මනසේ තම මංගල රැය ගැනද මතකය යලි අලුත් වෙන්නට වූවේය. දියණිය තරම් වාසනාවක් තමන්හටද නොතිබුණ බව ඈට පසක් විය.

ඒ අනුකම්පාව භූමි කම්පාවකට පෙරලෙමින් සැමියාගේ ආශාවන් ඉෂ්ඨ කිරීම පිනිස සියල්ල සැලසුම් කරන්නේ ලේලිය බව එදින සටහනේ අවසන් පේලි අතර ලියැවී තිබුණි. බුරා බුරා නැගෙන කෝපයෙන් නිර්මලා උමතු වූවාය. දනහිස් පණ නැතුව ඈ ගැහෙන්නට වූවාය. ඇගේ කෝපය දෙදෙනා හටම මහත් සේ එල්ල වූ අතර එයින් වැඩි කොටස තවමත් පුතුට වඩා ලේලිය වෙතම විය. තවදුරටත් කියවීම පසෙක ලා දිනපොත පසෙකට විසිකර දැමූ ඈ වේගයෙන් හුස්ම ගන්නට වුවාය. යම් හෙයකින් ඇය හට අධික රුධිර පීඩනය එහෙම තිබුණානම් ඇගේ අවසන් ගමන එදින සිදුවෙන්නට ඉඩ තිබිනි.

“අර බැල්ලිගෙ පුතා නංගිට කෙළ හැලුවනම් ඌට හරි වැරැද්ද තේරුම් කරලා දෙන්නෙ නැතුව මේ හුත්ති මොකටද මගෙ කෙල්ලව විනාශ කලේ” බුර බුරා නැගෙන කොපාග්නි ජාලා මැද නිර්මලා කුටු කුටු ගෑවාය. “ඕකිට මං…..!, ඕකිට මං……!!”

සිරුරට සියලු ශක්තිය එක්කර ගනිමින් නැගී සිටිය ඈ , අඩියට දෙකට පහලට බැස්සාය. කෝපය නිසා උන් හිටි තැන් අමතකව ගිය ඈ හට ලේලිය ගෙදර නැති බව සිහි නොවීය. ලේලිය සොයා ඈ කුස්සිය, සාලය හා මිදුල පුරා පිස්සු බල්ලෙක් මෙන් දිව්වාය. අනතුරුව එරන්දි නිවසේ නැති බව ඈ හට සිහිවිය. ගිනිගෙන දැවෙන කෝපය තම පුතු පිටින් හෝ පිටකර හැරීම පිනිස ඈ වේගයෙන් ඇදුනාය. ලේලිය හමු නොවීමත්, ඈ ගෙදර නොමැති බව සිහි වීමත් නිර්මලාගේ ආවේගය මදක් පහලට හෙලන්නට සමත් විය. පුතා සමග කියන්නෙ මොනවද කියා කල්පනා කරන්නට පටන් ගැනීමත් සමගම ආවේගය තවදුරටත් අඩුවිය. ඊට සාප්ක්ෂව ඇගේ ගමන් වේගයත් ක්රමයෙන් පහලට වැටින.

“මේ පරයා හොඳ නින්දේ තාම” ප්රධාන නිදන මැදිරිය අසලට ලංවන විට කෝපය විසින් ඈගේ වදන් පිටතට විසිකලේය. තම පුතාව ඇඳෙන් බිමට ඇද දමා බැනගෙන බැනගෙන යාමට සිතා ඈ කාමරයට ඇතුල් වූවාය. නිදා සිටින පුත්රයා දෙස බලමින් ඇඳ වෙත ලංවු ඇය, හිටි අඩියේ ගල් ගැසී නතර විය. අමු නිරුවතින් සම්පත් ඇඳ මත උඩුබැලි අතට සුවසේ නිදාගෙන හුන්නේය. පෙරසමද පහලට ඇදුනු ඔහුගේ රහසඟ උපරිමයට කෙලින් වී ගැහෙමින්, පියකරු විෂ හත්තක් මෙන් පිපී තිබුනි. රෝස පැහ ගත් මුණ්ඩය පිම්බී දිලිසෙමින් බැබලුනේය. නිර්මලා ජීවිතයේ පලමු වතාවට සැමියා හැර අන් පිරිමියෙකුගේ ප්රාණවත් ලිංගයක් දුටුවේ එම මොහොතේදී ය. එහෙයින්, එයින් ඇගේ නෙත් ඉවතට ගැනිමට අපහසුව ඇ නිසොල්මන් වූවාය. ඕනෑම කෙනෙකුට නිතැතින්ම සිදුවෙන්නාක් මෙන් තමා දැක ඇති එකම පුරුශේන්ද්රියත් සමග එය සසැඳිමට ලක් විය. පියාට වඩා අඟල් දෙකකින් පමන දික්වූද, ඊට වඩා එකහාමාර ගුණයකින් පමන මහතින් වැඩිවූද එය, ඈ දුටුවේ ඊටත් වඩා විශාල එකක් වූ ලෙසකිනි.

පුත්රයා සම්බන්ධයෙන් ඈ ඇසූ, දුටූ හා කියැවූ කාමුකදෑ නිර්මලාගේ සිතටද හොරා යටි සිතෙහි කරක් ගහන්නට වූවේය. ඇයගේ කැමැත්තක් නැතුවම සිරුර උනුසුම් වෙන්නට පටන් ගත්තේය. දිනපොත කියවීම අතරතුර වරින් වර සිරුරෙහි ඇතිවූ කාම රත්වීමද ඊට රුකුලක් විය. කෝපය අමතකවී තිබුන අතර, ගත හා යටි සිත ක්රමයෙන් උඩු සිත ආක්රමණය කරන්නට පටන් ගත්තේය. ඇගේ දෑස් ඉදිරියේ ලේලිය රෑ ලබාගත් රස පහස මෙන්ම, දිනපොතේ ලියා තිබූ දියණිය දුටු දේවල් හා ලැබූ අති තෘප්තිමත් රසය ගැනද සෙමෙන් ඇගේ මනසේ හොල්මන් කරන්නට විය. කෝප සිතුවිලි යටපත් වී පුත්රයා නිසා උපන් කාමුක සිතුවිලි ක්රමයෙන් සිත අරක් ගත්තේය. ඒ සමගම, ඒ මිනිස් යගදාව ස්පර්ශ කරන්නට ආශාවක් ඈ තුල මෝදුවිය.

සිතුවිලි සයුරේ ගිලෙමින් නිර්මලා නිසලව ඔහුගේ නිරුවත් දේහය දෙස බලා සිටියාය. බලාසිටින්න සිටින්න, තම දෑස් ඉදිරිපිට පණ ගැහී දැඩිවූ තහනම් අවයවය කෙරෙහි ඈතුල නැගුණ කාමුක හැගීම් දලුලා වැඩෙන්නට විය. කොතරම් වෙලා ගතවිනි දැයි ඈ හට කිසිම හැඟීමක් නොමැති විය. ප්රාණවත්ව ගැහෙන ඒ රති මුගුර අල්ලා බැලීමේ ආශාව ක්රමයෙන් දෙගුණ තෙගුණ විය.

“දූට එච්චර හරියක් කරන්න පුලුවන් නම් මං පොඩ්ඩක් ඇල්ලුවට මක් වෙනවද” තම සිත සාධාරණිකරය කර ගනිමින් ඈ සෙමෙන් ඇඳට ලංව ඔහු දෙසට නැඹුරු විය. කිසිදා ප්රාණවත් ශිෂ්ණයක් අල්ලා නොමැති කෙල්ලෙක් පරිද්දෙන් ඈ වෙව්ලන ඇඟිලි තුඩු වලින් එය හෙමිහිට ස්පර්ෂ කලාය. දියණියගේ කන්යාභාවය උදුරා ගත් ඒ තහනම් වස්තුව ක්රමයෙන් මවගේ මුලු අතෙහිම ග්රහණයට ලක්විය.

අනතුරුව ඈ අත සෙමෙන් ඉහල පහල කරන්නට පටන් ගත්තාය. ලේ පිරුණු මුණ්ඩය තවත් ඉදිමින. පෙරේදා රෑ ලේලිය මේ මත හිඳගෙන නොයෙකුත් අයුරින් පොල්ලෙලි ගැසූ අයුරු ඇගේ මනසේ ඇඳෙන්නට විය.

‘අම්මා, තාත්තා එක්ක ඒ විදියට ඉන්නවා බලන්න ආසයි’ යනුවෙන් එදින රෑ පුතු හා ලේලියගේ සංවාදයේ මතක එකවර විදුලිය කෙටුවාක් මෙන් නිර්මලාගේ මනසෙහි ඇදී ගියේය. එයින් ඇගේ ගත සිත රති අග්නියෙන් ගිනිගෙන වියරු වැටුනේය.

“තාත්තා එක්ක මොකටද ආයේ? දැම්ම බලාගන්න එකනෙ ඇත්තේ” තමාටම මුමුණාගත් ඇය එකවරම කෙලින් වි තම බාච්චු ගවුම ඉසට ඉහලින් ගලවා පසෙකට විසිකලාය. අනතුරුව නිරුවත් පුත්රයාගේ ඉණ දෙපසින් කකුල් යවා දනහිසෙන් ඉඳගනිමින් පහත් වු මව, පලල් වු ස්ත්රී විවරය අතරින් තමාගේම පුතණුවන්ගේ දම්පැහැ ගත් බල්බය තම අඳුරු කුටිය තුලට තල්ලු කරන්නට වූවාය. සම්පත්හට, ඔහු මෙලොවට පැමිනි විවරය ඔස්සේ නැවත ඇතුලට ගිය නොහැකි මුත්, ඔහුගේ මල්ලියා හට නම් සහමුලින්ම ඇතුලු වීමට අවස්ථාව සැලසිනි. තෙත බරිත මාතෘ විවරය ඔස්සේ පුත්ර යගදාව ලෙස්සා ඇතුලට බැස්සේය. සැමියාගේ රහසඟ හැර මින් පෙර වෙන කිසිවක් ඇතුලු නොවු තම නොකිලිටි රහස් විවරය කිලිටි කරමින් ඇතුලට බසින ආදරණිය පුත්රයාගේ ජය කුන්තය දෙස ඇසිපිය නොහෙලා බලා සිටිමින් ඈ පහත් වූවාය. මින් පෙර සැමියා හැර වෙනත් කිසිවෙකුටත් හිමිකරගත නොහැකි වූ යෝනිය, පුත්රයා විසින් ඔහුගේ අනු දැනුමක්ද නොමැතිවම අයත් කරගත්තේය. නිර්මලාගේ නිර්මලත්වය සුණුවිසුණු කරමින් ඈ, සම්පත්ගේ තවත් සම්පතක් බවට පත්විය. වරක් දෙවරක් ඉස්සෙමින් දිය සෙවලෙන් තෙමා දැමූ අලුත් බහිරවයාහට නව නිධන් වලට හැඩගැසෙන්නට ඈ ඉඩ හැරියාය. මොහොතකින් පියකරු මස් දණ්ඩ සහමුලින්ම ඇතුලට ගිලා බසින තෙන් සිරුර පහත් කල මෑණියෝ මොහොතක් ඒ දෙස බලා හිඳ සෙමෙන් ඉහලට එසවෙන්නට වූවාය. මවගේ යෝනි බිත්ති අතර හිරවී මිරිකෙමින් එළියට ඇදෙන පුත්ර ශිෂ්ණය, ඇයටද හොරා කල් ඇතුවම එය නහවන්නට පුල පුලා බලා සිටි රති සෙවලෙන් බත්වී දිලෙන්නට විය. ප්රථම වරට අනෙකෙකුගේ ලිංගයක් තම යෝනිය හා සම්භයෝගයේ යෙදෙන අයුරු නරඹමින් ඈ ක්රමයෙන් උස්පහත් වෙන්නට වූවාය.

ඇගේ චලනයේ තාලයට සුවිසල් පයෝධර යුග්මයෝ පැද්දෙන්නට වුවේය. මේතාක් තම තුණුවිල කැලතූ පුරුෂ මන්තයට වඩා විශාල මුගුරක් ඒ තුල ගිලි ගිලී මතුවෙනු ඈ නෙත් දල්වා ආශාවෙන් බලා සිටියාය. පිස්ටනයෙන් ගලන ලිසිහි තෙල් සිලින්ඩරය වටා පහලට වෑහුනේය. ඇගේ වේගය මදක් වැඩිවිය.

පුත්රයා හා රමණයේ, සුන්දර ලිංගික මෙවුන්දම නැරඹිමට බධා පමුනුවමින් දැවන්ත තන් යුවල එක වර දෑතක ග්රහනයට අසුවිය. දෑත් ඔස්සේ දිගට බලාගෙන ගිය මවට, තම ආදරණිය පුතනුවන් මහත් ආශාවෙන් දෙනෙත් දල්වාගෙන ඈ දෙස බලා සිටින අයුරු දැක ගන්නට හැකි විය. මොහොතකින් මව හා පුතුගේ දෑස් එකිනෙක යාවිය. නිහඬව හැඟුම් සමුදායක් දෑස් ඔස්සේ එකිනෙකා වෙත හුවමාරු විය. තම නිරුවත් කය දෙස පුතනුවන් බලාසිටින අයුරු දැක්මෙන් ඇතිවු ලැජ්ජාව ඇගේ මුහුනින් මතුවිය. ඔහුගේ දෙතොල් හරහා ඇදී ගිය ආදරබර සිහින් සිනහව ඇගේ සිතෙහි වූ ලැජ්ජාව පලවා හැරීමට සමත් විය.

“අම්මලා මේවා කරනවදවත් දන්නෙ නෑ කිව්වා නේද? ඔන්න බලාගන්න ..” එකවර පුතා පැවසු යමක් මතක් විමෙන් නිහඬතාවය බිඳහරිමින් නිර්මලා ආඩම්බර විලසින් ඇගේ කටහඬ අවදි කලාය.

“මගේ ඒ මුද්ග ප්රකාශය ඉල්ලා අස්කර හැනීමට අවසර දෙන්න මෑණියණි..” සම්පත් බොහෝ ගරුසරු ලීලාවෙන ඉල්ලීමක් කලේය.

“අවසර දෙමි” රැජිණක ස්වරුපයෙන් ඈ පිලිතුරු දුන්නාය.

“මවක්, සිය පුත්රයා හා ඔහුගේ බිරිඳ රමණයෙ යෙදෙන අයුරු හොරෙන් නරඹමින් ඇහුම්කන් දීමට දිය යුතු දඬුවම කුමක්ද මව් රාජිණියණි?”

මවගේ සියොලඟම ලැජ්ජාවෙන් මුසපත් කරමින් සම්පත් විමසුවේය..

ලැජ්ජාවෙන් බිමට බරකරගත් දෙනෙතින් යුතුව මදක් සිතිවිල්ලේ සිටි නිර්මලා, කාමුක සිනහාවකින් මුව පුරවාගෙන නැවත ඔහුගේ මුහුණ දෙස බැලුවාය.

“සහමුලින්ම නිරුවත් කොට උල තැබීමයි සුදුසු, පුත් කුමරුවනි”

දෙදෙනාම ඒ පිලිතුරට කොක්හඬ නගමින් සිනාසුනහ. ඒ සමගම සම්පත් තම රහසඟ දිගේ පහලට තල්ලුවීගෙන එන තම උප්පත්ති ස්ථානයට තම පශ්චාත් භාගය ඔසවමින් වැරෙන් පහර එල්ල කරන්නට වුවේය. දින දෙකක පටන් තම සිත මව කෙරෙහි කාමයෙන් බැඳ දමන ලද, බිලිඳුකල තමාට කිරිපෙවු ඒ අති විශාල ස්ථන යුවල සම්භාහනයට නම් සම්පත් ඒ නිසා කිසිලෙසකින් අඩුවක් කලේ නැත. සැබැවින්ම උපන් තැනට පහර දෙන විට, කිරිදුන් දෙතනද වැරෙන් පොඩිවි ගියේය. නිර්මලා මහත් සේ ආශාකල පියයුරු සන්තර්පණය නො අඩුවම තම පුත්රයාගෙන් ලැබෙන්නට විය. ඒ පහස දරාගත නොහුනු ඈගේ මුවින් සිහින් කෙඳිරිලි නැගෙන්නට වූවේය.

මවගෙ දෙතනේ තව කිරි සොයන්නටදෝ, පුත්රයා තන හා පුඩු තදින් මිරික මිරිකා පොඩි කලේය; අඹරමින් ඇද්දේය. මිරිකන්න මිරිකන්න එරුනේ නම් මව්කිරි නොව, රති කිරිය. පුත්රයාගේ ජන්ම මගෙහි විවරය ඔස්සේ ගලා ආ සෙවලෙන් ඔහුගේ ජන්ම ඉන්ද්රීය තෙතබරිතවී, බණ්ඩක්කා කරලක් මෙන් ලෙස්ස ලෙස්සා මව තුලට කිඳා බසිමින් එළියට ඇදුනේය. වරක් සම්පත්ගේ හිස එලියට ඇදී ආ කුහරය තුලින්, ඔහුගේ මල්ලියාගේ හිස වරින් වර ඇතුලට එබුනේ, දසමසක් වාසය කල ගැබ, තනි ඇස යොමා එබි එබී නැරඹීමට මෙනි .

ජීවිතයේ ප්රථම වරට සැමියා හැර වෙනත් ලිංගික ඇසුරක රස බලන නිර්මලා, අන් කවරදාකටවත් වඩා වේගයෙන් සුරතාන්තය කරා එලැඹෙන්නට වූවාය. දිනපොත කියවන අතරතුර වරින් වර නැගුණු කාමාග්නියද ඊට හේතුවන්නට ඇත. පෙර වතාවක පුත්රයා බිහිකරන්නට වේදනා දෙමින් ගැහුනු යෝනි මස්පිඩු, මෙවර පුත්රයා නිසා අමන්දානන්දයට පත්ව සතුට ගෙනදෙමින් ගැහෙන්නට පටන් ගත්තේය. එදා ප්රසූත වේදනාවෙන් නැගුණ මහත් කෙඳිරිලි හා විලාප වෙනුවට, මෙදා රති ප්රීති ප්රමෝදයෙන් පැනනැගුණු සිහින් කෙඳිරිලි හා විලාප මවගේ මුවින් ගිලිහෙන්නට වූවේය. එදා බිලිඳු පුතණුවන්ව පිටතට තල්ලු කරන්නට හැකුලුණු යෝනි බිත්ති, මෙදා පුතුගේ මල්ලියාව ඇතුලට ඇද තබාගැනීමට හැකිලුණේය.

“මගේ පුතේ…! මගෙ පුතේහ්හ්…….!!” මුලු ගතම හිර කරමින් ප්රභලව නැගීඑන රති සුවයේ පරමානන්දයෙන් වියරු වැටුනු නිර්මලා සිහින් හඩීන් විලාප නැගුවාය. “අම්මට පැලෙන්න ගහන්න වස්තුවේ…., පැලෙන්න ගහන්න…..”

“ගහනවා අම්මා….!” මවගේ සුවිසල් තන් දෙක මිරිකා අදිමින් ඔහු පුක උස්ස උස්සා වැරෙන් පහර ගැසුවේය, “අම්මගෙ හුත්ත පලනවා…!”

“පලන්න වස්තුවේ…!” රමණ සැසියේ කඩඉමට වහවහා ඇදෙන ඈ මොර දුන්නාය. “අම්මට හුකන්න පැලෙන්න…!”

වැඩි වෙලා යන්නට මත්තෙන් අඩ පණව ගිය මැණියෝ, පුත්රයා මතට ඇදවැටෙනු දක්නට ලැබිණ.

“ගෙදර ගෑණි නැති වෙලාවට හොඳයි අම්මලා පුතාල කරන වැඩ…”

තමන්ට නොදැනීම ඔවුන් අසලට ආ ලේලිගේ කටහඬින් මදක් ගැස්සුන නිර්මලා හිස හරවා ඈ දෙස බැලුවාය.

“ඇයි මෙයැයිට නංගිට හුකන්න හොඳනම් අම්මට හිකුවම මක් වෙනවද?” ලේලිය කෙරෙහි ඇතිවී තිබූ තරහව සහමුලින්ම පාහේ පහවී ගොස් තිබුණද, තරහා ස්වරයකින් චෝදනාත්මක ස්වරුපයකින් නිර්මලා පෙරලා ඇසුවාය.

“මේ වල් මිනිහෙක් බැඳගෙන මටයි කරදරේ…” එරන්දි අමනාප ස්වරුපයෙන් කිවාය.

“කරදරේ …???” නිර්මලා සැරෙන් විමසුවාය. “කරදරේ නෙමෙයි. මං මේ අල්ලගන්න හිටියෙ මගෙ කෙල්ලට කරපු අපරාදෙට”

“මං කරපු අපරාදේ මොකද්ද?”

“මගෙ අහිංසක කෙල්ලව රවට්ටලා, ප්ලෑන් කරලා තමන්ගෙ වල් මිනිහට පාවලා දීලා, කෙල්ලගේ පෙට්ටිය කඩපු එක අපරාදයක් නෙමෙයිද?”

“මොකුත් නොදන්න, ගමේ ගෙදරම හැදිච්ච, අහිංසක ලඳ බොලඳ කෙල්ලනම් ප්ලෑන් වලට අහුවුණා, කමක් නෑ කියමුකෝ” සොහොපාස පිරුනු ස්වරයෙන් ඈ පිලිවදන් දුන්නාය. “රටේ ලෝකේ ගැන දන්න, හොඳට දැනුම් තේරුම් ඇති, පැහිච්ච, මෝරච්ච අම්මලත් අහුවෙන එකනෙ වැඩේ ප්ලෑන් වලට”

තමාද, ලේලියගෙ ගැට වලට අපූරුවට අසුවි ඇති බව එකවරම තේරුම් ගත් නිර්මලා ලැජ්ජාවෙන් පණ නැතුව ගියාය. මෙයද ආදරණිය බිරිඳගේ සැලසුමක් බව මුල්වරට තෙරුම් ගත් සම්පත් සෙනෙහෙ පිරුණ බැල්මක් හෙලමින් බිරිඳගේ අතක් ආදරයෙන් අල්ලා ගත්තේය.

“මේවට වන්දි ගෙවන්නේ කොහොමද මංදා අපි?” සැමියා සිහින් හඬින් විමසුවාය.

“ඒක තමයි” මව අලගු තැබුවාය.

“හැමෝම සතුටින් ඉන්නවා නම් තව මොනවද ආයේ?”

“හැමෝම සතුටු වෙන්න ඕන්නම් ඔහොම ඉඳල හරියන්නෙ නෑ නෙව. ඔය ඉලව්ව ගලවල දාල ඇඳට ගොඩ වෙන්න” මව කිව්වාය.

එරන්දි සැනෙකින් තම සාය හා හැට්ටය ගලවා නිරුවත් වූවාය.

“ඔයා යටය මොකුත් අඳින්නෙ නැතුවද මාකට් ගියේ?” ඈ යට ඇදුම් කිසිවක් ඇඳ නැති බව පසක් වු නිර්මලා එකවරම ඇසුවාය.

“මාකට්?” සම්පත් ද පුදුමයෙන් විමසුවේය.

“කවුද ඉතින් මාකට් ගියේ…” අසමින් එරන්දි ඇඳට නැග්ගාය.

එයද ඇගේ සැලසුමේ එක් අංගයක් බව, නිර්මලාට පසක් විය.

“මෙයා කොහෙ යන්නද? අම්මා කාමරේට එන්න පොඩ්ඩකට ඉස්සෙල්ලා, මෙයා ඇවිත් මගෙ එක උරලා, හොඳට කෙලින් කරලා තියලා ගියේ ” සම්පත් පැහැදිලි කලේය. “ඊයේ මුලු රෑම සැරින් සැරේ ඒක අල්ල අල්ල, මාව හොඳටම අවුස්ස අවුස්ස, කිසිදෙයක් නොකර, ඒ මදිවට හරියට නිදාගන්නවත් දෙන්නෙත් නැතුව හිටියේ මෙයා… මට තරහ ගිහිලත් එක්ක හිටියේ..”

“දැං තරහ අවසරද කුමරුනි?”

“මගෙ මොන තරහක් ද දැං ආයේ..” සම්පත් සරදම් ස්වරයෙන් පැවසුවේය. “ඔයාව මරං කන්න තරහෙන් හිටිය කෙනත් ඔය ඉන්නෙ දැං පූසා වගේ”

“තව ඩිංගෙන් මට හාට් ඇටෑක් එකක් හැදෙනවා”

“අම්මට ඒ අවදානම නෑ කියලා මං දන්නවනෙ. ඒ වුනත් කෝකටත් කියලා මං හොරෙන් බලාගෙන හිටියේ.”

“ඔයැයි කොහෙද හැංගිලා හිටියේ? මං හැම තැනම හෙව්වනෙ””

“අම්ම පිස්සුවෙන් වගේ ගේ වටේ දුවන කොට නම් මං හිටියේ මේ කාමරේ, කඩාපනින හමුදාවට එල්ල කරන්න තුවක්කුව සූදානම් කර කර”

“හම්මේ…! මේකි නම්..!”

සිනාවකින් මුව සරසා ගත් බිරිඳ, මවගේ බඳ වටා අතක් යවමින් සැමියා අසලින් වැතිරුණාය.

“දන්නවද? එක්කෙනෙක් ඊයේ රෑත් හෙමිහිට ඇවිත් බලලා ගියා ලයිව් ශෝ තියෙනවද කියලා” නිර්මලාව යලිත් ලැජ්ජාවට පත්කරමින් එරන්දි සැමියාට පැවසුවාය. “පෙරේදා වතුර ජොග්ගුව හිස් කරලා තිබ්බට ඊයේ නම් පුරවලත් එක්ක තිබ්බේ”

“ඔයා ඕනකමින්ද වතුර තිබ්බෙ නැත්තෙ?” නිර්මලා විමසුවාය.

“තිබ්බෙ නැත්තෙ?” එරන්දි සරදම් කලාය. “එවා ඔක්කොම ලෑස්ති කරලා තිබ්බේ. මං ඇවිත් අස් කරලා ගියා”

“අස්කරලා ගියා?”

“ඔව්… අස්කරලා විතරක් නෙමෙයි, මහන්සියට නින්ද ගිහින් ඇහැරෙන එකක් නැතිවෙයි කියලා අම්මව හොරෙන් ඇහැරවලත් ගියේ”

“අනේ… අම්මපා….!” සම්පත්ගේ හිකිය මැදින් නිර්මලාගේ හඬ ඇසිනි. “ඉතිං ඇයි දූ ඔයා එහෙම කලේ? මං බයවුණත් එක්ක ඊයේ රෑ ඔය දෙන්න මොකුත් නොකරනකොට මං හින්දා වත්ද කියලා”

“ඔයා හින්දා නොකරන්න මිනිහා නම් හොඳා” එරන්දි පැවසුවාය. “අම්ම තමා ඇවිලෙන ගින්නට පිදුරු දැම්මෙ. දැක්කෙ නැද්ද ආපු වෙලාවෙ ඉඳන් පුතන්ඩියා කන්න වගේ බලන් හිටපු හැටි. මං ඉතින් ගින්න නිමලා දැම්මා”

“නිමලා දැම්මා?” තම යෝනිය තුල තවමත් පණගැහෙමින් දැඩිව තිබෙන පුත්රයාගෙ රති පිත්ත යෝනි මුව තෙක් ඇදෙන සේ තට්ටම් ඉදරියට නෙරවූ නිර්මලා පැවසීය. “හොඳ නිමිල්ල ඒක. දැං තමා ලැව් ගින්න වගේ ඇවිලෙන්නෙ”

“ඇවිලෙන තරමට තමා ඉතින් සැප” සැමියාගේ ඔඩොක්කුව මත යලිත් පැද්දෙන නැන්දම්මාගේ නිතඹ එරන්දි සෙමෙන් අතගෑවාය. “අම්මා තරහද මා එක්ක?”

“ඔව්…!” නිර්මලා සැරෙන් මෙන් පැවසුවාය. “ඉන්නවකො ගෙදර ගිය ගමන් තාත්තට කියලා හොඳ පාඩමක් උගන්නන්න.”

දෙපිට කැපෙන කතාවෙන් එරන්දි සලිත වී ගියාය. සෙවලෙන් තෙමීගිය ඇගේ යෝනි තොල් පොපියන්නට වුවේය. මොහොතකින් ඒ මතට අතක් ඇදී ආවේය. නුපුරුදු අතක පහසින් යෝනිය මත්ව යද්දී ඇගේ අතක්, ඒ අතෙහි අයිතිකාරියගේ සුවිසල් තනයක් මතට ඇදිනි.

“මේ තඩි තන් තමා ඔක්කොටම වග කියන්න ඕන”

“අර මොකටෙයි?”

“ආ..! අම්මට නංගිගෙ ඩයරිය ඔක්කොම කියවන්න වුනේ නෑ නේ”

“ආහ්..” අධික කෝපය නිසා අවදානයක් නොලැබුණ, දිනපොත කියවීම අවසන්කල හරියේ දියණිය ලියා තිබුණ දෙයක් ඇගේ මතකයට එකවරම නැගුනේය. ‘අයියා මට අසාවෙලා තියෙන්නෙ මගෙ තන් හින්දා. අද රෑ විස්තර ඔක්කොම අහගෙන හෙටම ලියනවා ඒවා.’

“බැලෙන්නෙ නැතුව තියෙයිද ඉතින් අම්මා වුණත්” සම්පත් මවගේ පියයුරු සුරතල් කරමින් කිව්වේය. “මේව්වා නංගිගේ එව්වටත් වඩා ලොකුයිනේ”

“ඉතින් කියන්නකො මොකද වුනේ කියලා?” නිර්මලා ඇසුවාය. තිදෙනා එකිනෙකා සංතර්පනය කරගන්නා අතරම අඹු සැමි යුවල, මවට විස්තර කිව්වෝය. කතාව අවසන් වන විට නිර්මලා, සිරුර පුරා බුර බුරා නැගි කාම ගින්නෙන් ඇවිලී මහත් වේගයන් පුතණුවන් හා රමණයකරන්නට වූවාය. රමණය දැඩිවත්ම එරන්දිගේ තුනුවිලද යහමින් කැලැතුනේය. නැන්දාම්මාගේ අතැඟිලි දෙකක් ලේලියගේ රහස් මග දිගේ ඇදී, අනාගත මුණුපුරෙකුට පහසුවෙන් බිහිවීමට මග තනන්නාක්මෙන් යෝනි බිත්ති පුරා තදින් ඇතිල්ලුනේය. සම්පත් එකවරම ඉහලට මදක් එසවී කුඩා කල කිරි උරා බිව් දෙතන මිරිකාගෙන උරන්න වුවේය. වැඩි වෙලාවක් එය දරාගත නොහැකි වූ මව මහත් හඩින් බෙරිහන් දෙමින් පුත්රයාගේ රහසඟ මත සුරතාන්ත දියරළ පෙළක් පතිත කරවමින් දරදඬු වෙන්නට පටන් ගත්තාය. කීපවරක් තදින් ගැස්සුන ඈ,, ගැස්සීම් ක්රමයෙන් හීන වෙමින් යන අතර පුත්රයා මතට කඩා වැටුනාය.

උපරීම පීඩනයට පත්ව වෙඩි තබන්නට ඉතාම ආසන්නවූ එරන්දිගේ දිය තුවක්කුව නිර්මලාගේ කඩාවැටීමත් සමගම මදක් ලිහිල්විය. සම්පත් මවගේ කෙස් අතරින් අතැඟිලි යවා ඇගේ මුහුණ තම මුහුණ මත ඇදගත්තේය. මොහොතක් ගතවන්නටත් පෙර නිර්මලාගේ නිර්මල දෙතොල් පුත්රයාගේ කාමුක දෙතොල් හා ඇලීගියේය. සැමියා හැර වෙනත් කිසිවකුගේ පහස නොලද ඇගේ තොල් සඟලද, තම කුසින් බිහිකල පිරිමි දරුවාගේම දෙයදර පහසින් ඇගේ යෝනියසේම බහු ස්වාමික වූවේය. මව් පුතු ආලිංගනයෙන් තමන් මදක් පසෙකකට තල්ලුවූවා සේ එරන්දි හට හැඟෙන්නට පටන්ගනිද්දීම ආදරණිය සැමියා ගේ අතක් ඇගේ උරහිස වටා ඇදෙමින් ඇයව තුරුලට ඇදගත්තේය. ඈ ඔහුගේ බෙල්ල සිප ගනිද්දී පෙම්වත් හස්ථය, නැන්දම්මා හා නෑනා සමග දිග පළලින් නම් කිසිසේත් තරඟ කරන්නට නොහැකි ඇගේ සුන්දර දෙතන මතට ඇදීගියේය. එක අතකින් ප්රේමණීය බිරිඳගේ පයෝධරයක් අඹරා දමන අතරම සම්පත් අනෙක් අතින්, ලේලිය හා තරඟ කල නොහැකි මවගේ නිතඹ මිරිකාදමන්නට වූවේය. එයින් කුපිත වූ මව ලේලියගේ කිසිවෙකුටත් දෙවැනි නොවන යෝනියෙන් වාඩුව ගත්තාය. ඊට පිලිතුරු වශයෙන් පුත්රයාගේ පපුවට තදවී පිටතට පැන ඇති මවගේ යෝධ පයෝධරයයක් එරන්දි අත්පත් කරගත්තාය.

බරපතල ලෙස එකිනෙක උරාගත් මව්පුතු දෙතොල් යුවල අකමැත්තෙන් මෙන් සෙමෙන් වෙන්වෙද්දී, සම්පත් මවගේ හිස මදක් ඔසවා පියාදර බිරිඳගේ මුහුණ දෙසට නැඹුරු කරන්නට වුවේය. නිර්මලාහට කිසිවක් හිතාගන්නටවත් ඉඩක් නොදී සැමියාගේ අත හා එක්වූ එරන්දි අත නැන්දනියගේ හිස පහලට ඇදගත්තේය. මුල්වරට වෙනත් ස්ත්රියකගේ අදර චුම්බනයෙන් ගත සලිත කරවමින් නිර්මලා දෙතොල් ලේලියගේ දෙතොලට නතුවිය.. පෙම්බර පුතණුවන්ගේ තහනම් අවයවය කිසිදු තහනමක් නොමැතිවම තහනම් කුටිය තුල යලි කරක් ගහන්නට වූවේය. පුතා පහලින් ඉහලට අනිද්දී මව එය තෙරපා වලකන්නට මෙන් පහලට තල්ලූවූවාය.

රති සෙවලෙන් නැහැවුණ තම ඇතැඟිලි හිරකරමින් ලේලියගේ රමණ ආවාටය හැකිලෙද්දී, තමන්ට අපමන සැපතක් ගෙන එන මැජික් යෂ්ඨියෙන් පහර කෑමට දැං එරන්දිගේ අවස්ථාව බව පසක් කරගත් නිර්මලා අකමැත්තෙන් වුවද නිතඹ ඉස්සුවාය. පදමට තෙත්ව ඇති මව් යෝනියෙන් ‘ප්ලොප්’ හඬ නගමින් පුත්ර ලිංගය පිටතට පනිද්දී, පුතු මතින් ඈත්වූ මව, ලේලියව ඔහු මතට ඇද්දාය. අදින පමාවෙන් සැමියා මතට ඇදී ආ එරන්දි, මවගේ සෙවලෙන් නෑවී ගිය, නීතියෙන් තමාහට උරුම අවයවය ගිනිහල්ගෙයට ඇතුල්කර ගත්තාය. පෙරේදා රාත්රියෙහි ඈතින් සිට නැරඹූ සුන්දර දසුන ලඟටම වී නරඹන්නට නිර්මලාහට අවස්ථාව සැලසිනි. පුතු අතින් දෙතන් මිරිකෙමින් මැශිමක් මෙන් ඉහල පහල යන ලේලිය දෙස ඈ ආශාවෙන් බලා සිටියාය. අනතුරුව ඇඳමත ඉඳගත් ඈ තරුණ යුවලගේ කාමුක රමණය පැත්තෙන් නැරඹුවාය. අනතුරුව පහලට ඇදුන ඈ, සුවිසල් වටකුරු සුන්දර තට්ටම් යුවල ඉහල පහල යවමින් ලේලිය පුතු හා හුකන අයුරු මහත් ආශාවෙන් නැරඹුවාය. තම සැමියාට වඩා මහත්වු තෙත්ව දිලිසෙන රති මුගුර ලේලියගේ සෙවල හැලෙන සිහින් සිදුර පසාකරගෙන යන දසුන නිර්මලා බොහෝසේ රස වින්දාය.

මදවෙලාවක් යද්දී, එකවරම සැමියාගෙ පොල් උලෙන් ගැලවී වෙන්වුණ එරන්දිගේ ඉහලට ඇදුන වට්ටක්කා බෑයක් බඳු තඩි පුක හැකිලෙන්නට වූ බව නිර්මලාහට පෙනුණි. ඒ සමගම චොර චොර ගා ඇද හැලුනු දිය දහරක් පුතනුවන්ගේ යටිබඩ හා රහසඟ නහවා හරින අයුරු ඈ පුදුමයෙන් කට ඇරගෙන බලා සිටියාය. කොතරම් කලක් රමණය කොට තිබුනද මෙය නම් ඈ හට අතිශයින්ම අලුත් දෙයක් විය. එවන් දෙයක් ගැන මින් පෙර කිසිලෙසකින්වත් ඈ අසාවත් නොතිබුණාය. කුහුලට පත් ඈ එම දියර ඇඟිලි තුඩින් ගෙන සුවඳ බැලුවාය. අනතුරුව මදක් දිවගා රසද බැලුවාය. මුත්රා පරිද්දෙන් කඩා හැලුනත් ඒවා මුත්රා නොවන බව ඈ පසක් කරගත්තාය.

මදවෙලාවක් දිය විද්ද එරන්දි වතුර බටයට යලි ඇබය ගසාගත්තාය. නාගයා යලි බෙනයට ඇතුල්වෙද්දී ඈ නයෙකු දෂ්ඨ කල අයුරින් ගැස්සි ගැස්සි දැඟලුවාය. ඇගේ විලාපයෙන් මුලු ගෙයම දෙවනත්වුවේය. ඇරගත් මුවෙන් යුතුව නිර්මලා තවමත් ඒ දෙස ගල්ගැසී බලා සිටියාය. මොහොතකට පසු රමණය යලි සාමාන්යය ආකාරයට පෙරලුණ අතර කුතුහලයෙන් පිරුණු ඈ අඹු සැමි යුවල අසලින් දිගාවූවාය.

“මොනවද දූ ඒ ගියේ?”

“එයාට වතුර ගියා අම්මා” එරන්දි වෙනුවට සම්පත් පිලිතුරු සැපයුවේය.

“වතුර යනවා කියන එකනම් අහලා තියෙනවා. මං හිතුවේ ඒ අපිට යනකොට ඇතුලෙ ගලන එවා කියලා” විමතියට පත් නිර්මලා පැවසුවාය. “මෙහෙම එකක් ගැන නම් දන්නෙත් දැං තමයි”

“ඇතුලෙ ගලන එකටත් එහෙම කියනවා නම් තමා”

“මං උන්නෙ දූට චූ යනවා කියලා”

“අම්ම තාත්තා එක්ක ඉන්නකොට කවදා හරි චූ යන්න එන්න වගේ දැනිලා තියෙනවද?” එරන්දි ඇසුවාය.

“ඔව් එහෙම නම් වෙලා තියෙනවා ඉඳහිට. චූ යයි කියලා බයට මං ඉතින් හිරකරගන්නවා”

“මින් පස්සෙ හිරකරගෙන නවත්තන්න යන්න එපා. යන්න අරින්න නිදහසේ. ”

“ආ..! ” නිර්මලා පැවසුවාය. “හොඳයි එහෙනම් මං ඊලඟ දවසෙ බලන්නම්කො”

“ඊලඟ දවසෙ?” එරන්දි ඇසුවාය. “අම්ම හිතුවෙ පුතාගේ වැඩ එක ගේමෙන් ඉවරයි කියලද? මේ මිනිහා පලවෙනි දවසෙ නංගිට එළිවෙනකම් හිකුවා”

“මහ වල් කොල්ලෙක් නෙව බලාගෙන ගියාම මං හදලා තියෙන්නේ”

“කොල්ලා විතරක් නම් මොකෝ? කෙල්ලත් දෙවනි නෑ!” එරන්දි සරදම් කලාය.

“හපෝයි…!”

“ඇයි ලමයි දෙන්න විතරද එරන්දි?” සම්පත් මැදින් පැන්නේය. “දැක්කනෙ අම්මගෙ තරම”

“නැතුව නැතුව” නිර්මලා ලැජ්ජාවෙන් රතුවෙද්දී පැවසූ එරන්දි මොහොතක් කල්පනා කලාය. “මොනවද ඉතිං, ගහේ කටු උල්කරන්න ඔනෑයැ කියලා කතාවක් තියෙන්නෙ නිකංයැ?”

“මේකි බලන්නකො පුතා..!” මව අමනාපයෙන් මෙන් කිව්වය. “ඔක්කොම පත්තු කරලා තියලා මෙයැයි සුද්දා වෙන්න යන්නෙ”

“ඔව් ඔව් අම්මා. මෙයැයි තමා ඔක්කොටම වග කියන්න ඕන”

“හපෝයි ඔව්. මං නැතිනම් මෙයා තාම නංගිගෙ තන් දිහා පෙරේතයා වගේ හොරෙන් බල බල හූල්ල හූල්ල ඉන්නවා” සරදම් සිනාවක් පාමින් එරන්දි කිව්වය. “මං ඉතින් පත්තු වෙච්ච ගිනිපෙල්ල ලිපට පොඩ්ඩක් එබුවා විතරයි ඉතිං”

“අනේ මං මෙච්චර කාලේකට පිට නොගිය ගෑණි” නිර්මලා හීල්ලූවාය.

“දැනුත් ඉතිං පිට ගිහිල්ලා නෑනේ අම්මේ” හිකි හිකි ගාමින් එරන්දි උත්තර බැන්දාය.

“අවලමී…..!” නිර්මලා ලේලියගේ සුවිසල් තට්ටම් දෙක දෑතින්ම වැරයේ මිරිකා දමමින් කිව්වාය.

සිනාසෙමින් සැමියාගේ සිරුරෙහි පැත්තකට රුටා ගිය එරන්දි අතක් ඔසවා අනෙක් පසින් ඔවුන් හට එක්වන්නට ආරාධනා කලාය. නිරුවත් මව පුතුගේ නිරුවත් සිරුරෙහි ඇලයකින් දිග ඇදුනාය.

නොබෝ වෙලාවකට පසු, දිනකීපයක විරාමයෙන් පසුව යලිත් වරක් තිදෙනෙකුගේ බර උහුලන්නට සිදුවූ යුගල ඇඳ කිරි කිරි ගා අඬන්නට වුවේය. වෙනදා තරුණ තිදෙනෙකුගේ වියරු දැඟලීම් වලින් වේදනා විඳි ඇඳ අද වැඩිහිටියෙකු අතිනුත් පීඩාවට පත්විය.

නිර්මලා ඇඳෙහි හරස් අතට දණගසාගෙන සිටිනු දකින්නට ලැබිණි. ඇගේ ආදරණිය ලේලිය ඇගේ දෙකලවා මැදින් බඩ දෙසට ඔලුව රිංගවා තම සැමියා මෙලොව එළිය දුටු ද්වාරයට කෘතගුණ සලකමින් සිටිනු පෙනින. දෙපසට පලල් කල එරන්දි දෙකකුල් මැදින් ඇදුන ඇගේ සැමියා තම ගිනිබටය නීත්යාණුකූල කුටියට ඇතුලු කරමින් ඉදිරියට නැමී මවගේ තට්ටම් සපා කමින් සිටියේය. ඔහුගේ අතැඟිලි තහනම් විවරය දිගේ අතුලුව අභ්යන්තර කාම නිලය පිරිමදිමින් පවතුනි. නිර්මලාගේ ඇඹරිල්ල හා විලාප දෙගුණ තෙගුණ කරමින් ඇගේ යෝනිය ලොවන ලේලියගේ දිව හා පුතුගේ දිවද එක්විය. පහලට එල්ලුන ඇගේ දැවන්ත තන් යුවල හතර අතේ වැනෙන්නට විය.

මවගේ දැඟලිල්ල වැඩිවත්ම සීමාව දත් තුරුණු යුවල ඈ හට මද විරාමය සපයන ලෙසකින් නතර වූහ. තම රහස් විවරය පුරා ලද රස පහස එකවර නතරවීමෙන් නිර්මලා මදක් අසතුටට පත් වූවාය. එහෙත් ඒ කනස්සල්ල පහකරමින් මොහොතකින් ලේලිය තුල පිනුම් ගසමින් සිටි බහිරවයා ඒ විවරයය පලාගෙන සිරුරට රිංගන්නට වුවේය. ඒ සමගම ඇතුලට ගිලෙන යගදාව වටා ඇදී ගිය යෝනි තොල්, තවත් ස්ත්රී තොල් යුවලක් මැදින් එලියට විහිදුනු දිවකින් ලොවා දමන්නට වුවේය.

මෙතෙක් නිදහසේ එල්ලි වැනෙමින් තිබුණ සුවිසල් තන් යුවල සුනඛ ලීලාවෙන් මවට හුකන පුත්රයාගෙ දෑතෙහි දැඩි ග්රහණයට හසුවිය. මෑ ඇටය නමින් සුපතල බාහිර රති නිලය ලේලියගේ දිවගෑමට යලි ලක්වෙද්දී, මවගේ ඇතුල් රති නිලය දැන් පුත්රයාගේ ඇඟිලි තුඩු වෙනුවට ශිෂ්ණ මුණ්ඩයෙන් පිරිමැදීමට ලක්විය. බල්බ ඔලුව ඒ මතින් පදමට අතුල්ල්ලා යවමින් පුත්රයා රති ආයූධය මනාව හැසිරුවේය. මවගේ විලාප මැද්දෙන් ඇගේ විවරයෙන් ගොජ ගොජ ගා සෙවල වෑහුනේය. තඩි මස් පොල්ලක දැඩි පහර කෑමට ලක්වුණ තෙත බරිත අසරණ යෝනියෙන් මැඩියෙකුගේ ජෙක ජෙක නාදය බඳු හඬක් නැගුනේය.

“අනේ අම්මේමේ…….හ්හ්හ්හ්” බොහෝ වෙලාවක් තිස්සේ පැවති අනංග යුද්ධයට ජයගෝෂාවක් එක්කරමින් නිර්මලා ගැහෙමින් විලාප නැගුවාය. තුරුණු යුවලගෙන් ලද මුලුමහත් රති සංතර්පයෙන් උන්මාදයට පත්ව හුන් වැඩිහිටියා, ලේලිය දුන් උපදෙස අනුව යෝනිය තුලින් නැග ආ පීඩනය පිටවී යන්නට ඉඩ හැරියාය. ඒ සමගම රති විවරය වසා තිබුණ ඇබය මදකට පිටතට ඇදී නතරවුයෙන්, අවසන් ප්රතිපලය වූයේ උපදේගිකාවගේම මුහුණ, චොර චොර ගා හැලන මහ දියකඳකට යටවීමයි. මටව වතුර යෑම අවසන්වනවාත් සමගම පුතුගේ පොල්ල යලි එකවර ඇතුලට බැස්සේය.

“අයියො….හ්හ්” එය දරාගත නොහැකි මව විකාර අයුරින් දැඟලුවාය. එනමුත් මවට ඉස්පාසුවක් නොදෙමින් පුතුගේ මිටිපහර යලි යලි වැදුනේය. කඩා හැලුන දිය දහරින් මදක් පසුබා ගිය ලේලියද, නැන්දනියගේ රස නිලය යලි ලොවන්නට වූවාය.

“අනේ මගේ පුතේ…..” ඊලඟ ප්රතිපලය කිවයුතු නොවේ. ජල කරාමය යලි විවෘත විය. ඒ යට හුන් අසරණිය යලි නැහැවුනාය. එනමුත් ක්රියාවලියෙහි නිමාවක් නොවුනේය. පුතා හා ලේලිය මවට දුන් රස පහස දිගින් දිගටම සැපයුවෝය. මුලු ගෙයම දෙවනත් වෙන්න කෑ ගසමින් නිර්මලාද නැවත නැවත සුරතාන්ත දිය මුදවා හැරියාය. කිසිම අනුකම්පාවකින් තොරව ඈ තමා යට සිටින ලේලිය නහවා දැමුවාය.

තව දුරටත් දණගසාගෙන සිටීමට පණ නැතුව ගිය නිර්මලා ඉදිරියට තලල්ලු වී ගොස් ඇඳ මත පත බෑවුනාය. ඒ සමග ඇදි ආ පුත්රයාද ඇගේ ඇඟමත දිග ඇදෙමින් අසරණ මව් යෝනියට වැරයේ පහර එල්ල කලේය. දිග ඇදීම නිසා නිර්මලා උරහිසින් ඉහල කොටස ඇඳෙන් පිටතට පැන්නේය. පුතුගේ අනුකම්පා විරහිත ආදරණිය පහරවල් වලින් ඈ තව තවත් ඉදිරියට තල්ලු වූවාය. එය නවතාගැනීමට මෙන් ඈ ඇඳේ පැත්ත දෑතින්ම හිරකර අල්ලා ගත්තාය. යෝනි මුවවිට තෙක් ඇදුන පුත්ර ලිංගයට මත්තෙන් යලිත් වතාවක් දිය උල්පත පෑදුනේය. තරුණියන් දෙදෙනෙකුගේ දියෙන් කොතෙකුත් බත්ව තිබූ ඇඳ රෙද්ද හා මෙට්ටය මෙවර වැඩිහිටි කතකගේ රතිවතුරෙන් බත් වුනේය.

එනමුත් රති යන්ත්රය තවම නොනැවතුනේය. පිස්ටනය සිලින්ඩරය දිගේ යලි යලි එහා මෙහා ඇදුනේය. වෑල්ව් ඇරුනේය. බොයිල් වූ ඇන්ජිමෙන් දිය විද්දේය. සැමියා ඔහුගේ මවට ලිංග ප්රහාරය එල්ලකරනු ඔවුන්ගේ කකුල් අතර දිගාවී හුන් එරන්දි නැරඹූවාය. මයිල් බුසිය අතරින් රත් පැහැ යෝනි තොල් නොපිට පෙරලමින් සැමියාගේ මස් ඉන්න එලියට ඇදෙන අයුරු බලමින් ඈ රසවින්ඳාය.

“ඕඕඕවුඋඋඋඋඋඋ….” කෑගසා ගන්නටනවත් ශක්තිය නැතිවී ගිය නිර්මලා ඇඳ බදාගෙන වැදහොත්තේය. ඒ සමගම සම්පත්ගේ තට්ටම් ඇකිලී යනු එරන්දි දුටුවාය. මව් කිරි බිව් පුතණුවන් පලමු වතාවට මවට කිරිපොවන්නට යන බව වටහා ගත් ඈ දෙනෙත් දල්වාගෙන බලාසිටියාය. මවගේ ජන්මේන්ද්රියට වැරෙන් තව පහර කීපයක් එල්ල කල පුතා ඒ තුල තම ජන්මේන්ද්රිය ඔබාගෙනම නැවතුනේය. ඔහු නැවතුනද මල්ලියානම් උපරිම ක්රියාකාරිත්වයට පැමිණ සිටියෙන් ඇකිලි ඇකිලි පිම්බෙන්නට විය. සම්පත් ගැබ්ගත් ගර්භාශයේම කලලයක් තන්නනට ඔහුගේ ශිෂ්ණයෙන් වේගයෙන් විදෙන්නට වූ ශුක්රාණු මව් යෝනි මග ඔස්සේ ඇදී විහිදී ගියේය. එරන්දිගේ ඇවිස්සීම නිසා මුලු රැයක් තිස්සේ එකතුවෙමින් පැවති සම්පත්ගේ ශුක්රාණු පදාසය මවගේ යෝනි මග පුරවා දැම්ම්මේය. වැඩිමනත් ශුක්ර තරලය යෝනි මුවෙන් වෑහෙන අයුරු එරන්දි ආශාවෙන් බලාසිටියාය.

තවමත් ආර්තවාභාවයට නොගියමුත් නිර්මලා හට ගැබ් ගැනීමක් ගැන සිහියක් නොවුනේය. ජීවිතයේ ප්රථම වරට වෙනත් පුරුෂ ධාතු ධාරාවක් තම රති විවරය ඔස්සේ සිරුරට ඇතුල්වෙන අයුරු ඈ මහත් ආශාවෙන් අත්වින්දාය. සැමියා හා දැන් නිතර ලිංගිකව එක් නොවන නිසා උපත්පාලන පෙති නොගන්නා ඈ සරුදිනවල පමණක් ප්රවේසම් වීමට වගබලාගත් නමුත්, තවමත් නිසිලෙස ක්රියාකරන ඔසප් චක්රයේ අවසන් ඔසප්වීම සිදුවූයේ කවදාද යන්නවත් මේ සොඳුරු මොහොතේ ඈ හට නිච්චියක් නොවුනේය. තම පුත්රයාගේ තහනම් බීජ, පුතු පිටතට පැමිණිදා සිට ඔහුහට තහනම්වූ මග දිගේ ඇතුලට යන අයුරු පමණක් ඈ සහමුලින්ම රසවින්දාය.

දෑස් පියාගෙන නිර්මලා රස සාගරයේ ගිලුනාය. තම මව, තම දරුවෙකුගේද මවක් කරන්නට ඇගේ සිරුර තුලට තම ශුක්රාණු විදෙන අතර ඒ ගැන කිසිම හැගීමක් නොවුණ ඔහුද, අතිශයින් තහනම් කුටිය නිදහසේ ඒවායින් පුරවා දැම්මේය. ඒ සමගම ඔහුගේ අප්රාණික වන සිරුර මවගේ සිරුරට සෙමෙන් බරවිය. උඩුකයෙන් වැඩිකොටසක් ඇඳෙන් පිටට පැන තිබුණ හෙයින් දෑතින් ඇඳ අල්ලාගෙන සිටි ග්රහණයද බුරුකල නිර්මලාද සෙමෙන් හිස හා එක් අතක් පහලට බර වෙන්නට ඉඩ හැරියාය. ලිහිල්වූ ගතින් එකාමත එකා වැටුනු මව් පුතු යුවලම මද වෙලාවක් විවේකී සුවයෙන් තුරුලුවී එලෙසම සිටියෝය.

හිස නිද්රාශීලීව බර වෙද්දී තම යෝනිය තුල සිරවි සිටි පුතාගේ ලිංගේන්ද්රිය සෙමෙන් පිටතට ඇදෙනු නිර්මලාහට දැනුනි. රමණයේ අවසානයේ සැමියාගේ ලිංගයනම් අප්රාණික වන්නට පටන්ගන්නා නමුදු පුතාගෙ ලිංගය එතරම් අප්රාණික වී නැති බව ඈ හට හදිසියේම වැටහිනි. මෙතක් වෙලා තමාට අපරිමිත සතුටක් ලබාදුන් ඒ සොඳුරු පයිය එළියට ගැනීම ගැන ඈ තුල සියුම් කණගාටුවක් ඇතිවිය. සෙමෙන් එළියට ඇදුණු හිකුම් දන්ඩ මුලුමනින්ම එළියට නොගොස් නැවතින. මොහොතකින් එය අපසු ඇතුලට බසින බව මවට වැටහුනෙන්, ඈ බෙහෙවින් කුතුහලයට පත්විය. පුත්රයා නැවතත් මවට හුකන්නට වූවේය. බැඳපු අලුත දිනකට දෙවරක් ලිංගිකව එකතුවුවද කිසිදිනෙක මෙලස එක විට දෙවරක් සැමියා හා රමණයේ යෙදී නැති ඈ පුදුමයට පත් වෙන්නට පටන් ගත්ත්තාය. තම නිර්මලත්වය සහමුලින්ම විනාශ කර දැමූ සුන්දර නාග රාජයා යලිත් වතාවක් දශ්ඨ කිරීමට පෙනය පුප්පාගෙන බිංගෙය දිගේ එහා මෙහා ඇදෙන විට නිර්මලා තට්ටම් පොපියවා පුක උස්ස උස්සා. එය පිලිගත්තාය.

එනමුදු මේ සිටින ලෙසින් තව වටයක් යන්නට අපහසු බව දැනුන හෙයින් ඒ බව පුතුට පැවසීම සිතූ නිර්මලා ඇස් හැරියාය. විවර වූ දෙනෙතට ඇඳයට වූ යමක් දිස්විය. ඒ කිසියම් පොත් වගයක් බව ඈහට පසක් විය.

‘අම්මෙක් හා පුතෙක්’

අපිලිවෙලට දමා තිබුණ පොත් ගොඩෙහි ඉහලින්ම පෙනෙන්නට වූ පොතෙහි නම විය. ඒ සමගම තම කුසින් බිහිකල පුතුම තමන් හට හුකන බව සිහිවුණ ඈ හට කිසියම් ලැජ්ජාවක් ඇතිවිය. එනමුත් එය යටපත් කරමින් ඒ සමගම කිසිවක් ඇගේ මතකයට නැගින.

‘යකඩෝ, මේ අපේ දුවගේ නවල්ස් නේද?’ ඉතිරි පොත් වලත් පෙනන කොටස්ද විමසා බලා ඈ මතකය තහවුරු කරගත්තාය.

“දූ එරන්දි?”

“ඇයි අම්මේ”

“මේ අපේ දූගේ පොත් නේද ඇඳයට තියෙන්නේ?”

“ආ! ඔව් අම්මේ. මං ඊයේ රෑ ගෙනල්ලා දැම්මා. ආයේ නංගිගේ කාමරේට ගිහින් දාන්න ඕන.” කටකොනකින් සිනාවක් නගාගත් එරන්දි කිවාය. “සම්පත් ආපහු ගෙනිහින් දායි ඕවා”

“අනේ! අනේ!! දුවේ…!!!” පවසමින් ඈ එසවෙන්නට වූවාය. “ඔයත් මාර පොතක් නෙ දැම්මෙ?”

අලුත් තුන් කට්ටුවේ අති කාමුක සාමූහික රමණයන් තිදෙනාම නොඅඩුවම රති සැප ගනිමින් ඇදීගියේය. බොහෝ දහවල්වන විට උදෑසන සැසියේ අවසානභාගය එලඹෙමින් තිබුනේය. උඩුබැල්ලෙන් නිදා හුන් නිර්මලා හට ඇගේ කකුල් අතරින් ගෙම්බෙකු සේ ඉදගෙන සම්පත් හිකුවේය. ඇගේ කකුල් පුතාගේ ඉණ දෙපසින් වටවි එකට පටලැවී ඔහුව බදාගෙන තිබිණ. මවට හුකන සැමියා දෙස බලාගෙන එරන්දි නිර්මලාගේ මුහුණ මත වාඩිවී සිටියාය. නැන්දනිය වරෙක ලේලියගේ පුක මිරිකමින්ද වරෙක රහස්මගෙහි ඇඟිලි ඔබා අභන්තර රති නිලය පිරිමදිමින්ද, ගජරාමේට ඇගේ යෝනිය ලොවමින් යහමින් දිව දැම්මේය. එහි ප්රතිපල ලෙසිස් වරින් වර විවර වුණු රති උල්පත් වලින් ඇගේ කටපුරවා ගලා හැලුන සුරතාන්න දියරෙන් මුහුණ හා බෙල්ලද, මෙට්ටයද හොඳ හැටි තෙමී ගියේය. පුතා හා ලේලිය බෙදාහදාගෙන ඇගේ සුවිසල් පයෝධර යුවලට සැප දුන්නේය. තම පුතනුවන්ගේ පයි ප්රහාරයෙන් ද, යුවලගේ තන් මිරිකීමෙන්ද, කිසිදා නොලද රති සැපයක් ලැබෙද්දී, ඈද හරිහරියට වරින් වර වතුර යවමින් ඇඳ තෙමා දමන්නට දායකවූවාය. ඔවුන්ගෙන් පිටවුනු කෙදිරිලි, සුසුම් හා විලාපයන් කාමරය පුරා දෝංකාර දුන්නේය. හිකුම් හා ඉරුම් හඬද ඊටම මුසුවී ගිය්යේය.

වරෙක පුතා නැමී මවගේ විසල් තන් යුවල ඉරුවේය, නැතිනම් ලෙව්වේය. වරෙක ලේලිය නැමී නැන්දම්මාගේ මෑ ඇටය ලොවමින් දිවෙන් සුරතල් කලාය. එරන්දිගේ දෙතනද ඉඳහිට මව හෝ පුතු ගේ අතකින් හෝ දෑතින් මිරිකී ගියේය. ස්ත්රීන් දෙදෙනා කොතෙකුත් යාමෙන් නැවත නැවතත් පණනැතිව ගියද, කිසිම විටෙක අඩපනනම් නොවුනෝය. කාමරසයෙන් මත් වුනු ඔවූහු යලි යලිත් මහත් ජවයෙන් තුන්පත් රමණයට පණ පෙව්වෝය. මව පැමීනි මොහොතේ පටන් සිත තුල නැගුණු නුරාගින්න මදකට නිමාගැනීමට සම්පත් හට අවකාශ ලැබිණ.

“ඔයාට අම්මටත් හුකන්න ඕනද?” උදෑසන තම පයිය උරා දැමු බිරිඳ කණට මුව ලංකොට එසේ අසනවිට එය කිසිවිටෙකත් සිදුවෙනු ඇතැයි ඔහු විශ්වාස නොකලේය.

“ඔහොම්ම ඇස් වහගෙන හිටියොත් මං වැඩේ කරන්නම්” ඔහුගේ හිස සැලීම එකඟවුවායැයි සැලකූ ඇය යලි පැවසුවාය. අනතුරුව යලි ඔහුගේ පයිය හමගසා උරා දැමූ ඈ යලි මුහුන ඔහුගේ කණට ලංකලාය. “හරි වෙලාව එනකම් ඇස් අරින්න එහෙම එපා”

හරි වෙලාව මොකද්දැයි සිතාගැන්මට නොහැකි වු සම්පත් එය විමසන්නට බලද්දී මුවට ඇඟිල්ල තබා ඔහුව නිස්ශබ්ධ වනලෙසට සංඤාකල ඇය යලිත් යකඩයා උරා ඔහුගෙන් ඈත් වූවාය. සැබවින්ම මවට හිකීමට ලැබීම කෙසේ වෙතත් ඒ කාමුක සිතුවිලි අතිශයින් රසවත් බැවින් හේ දෑස් පියාගෙන මව හා රමණයේ සුන්දර සිහින නැරඹුවේය. බිරිඳ යලි කාමරයට ඇතුල්වෙනු ඔහුට ඇසුනෙත් දෑස් විවර කොට බලන්නට සිතුනත් ඇගේ අවවාදය මතක්වීමෙන් ඔහු දෑස් පියාගෙනම සිටියේය. ඇරත් ඊලඟට කුමක් සිදුවූවත් මව හා සිතින් රමණය කිරීමේ රස සිතුවිලිවලින් මිදෙන්නට ඔහුට සිතක් නොවීය. කාමුක සිතුවිලි ගිණියම් රහසඟ තවතවත් ප්රාණවත් කලේය. ඒ අතර තුර එය කාන්තා අතක පහසට ලක්වනු ඔහුට දැණින. එහි කිසියම් නුහුරුබවක් දැනුනත්, රති ක්රීඩා ප්රයෝගයන්ගේ අති දක්ෂ තම බිරිඳ මැනවින් තම මවසේ රඟනු ඇතැයි සිතාගත් ඔහු එයට අනුගත වෙමින් රහසඟ අතගාන්නා මව සේ සිතින් මවා ගත්තාය. මැනවින් සිරිත්විරිත් දත් තම මව කිසිවිටෙකත් කතානොකර හෝ තට්ටු නොකොට ඔවුන්ගේ කාමරයට කිසිසේත් ඇතුලු නොවන බව දත් සම්පත්හට ඒ තම මෑණියන් නොවන බව නිසැක විය. එනමුත් කුමට නම් ඒ සුන්දර සිතුවිලිවලින් මිදෙන්නද. රිසිසේ තම මවසේ රඟන්නට බිරිඳට ඉඩදී සිටි ඔහු රතික්රීඩාව බෙහෙවින් රස වින්දේය.

මවට ඇන්ඳ බිරිඳ තම පයිය මත වාඩිවන විට බෙහෙවින්ම වෙනස් බවක් දැණුනත්, සිහින රමණය බිඳගන්නට අකැමතිවූ හේ දෑස් විවර නොකලේය. බිරිඳගේ හැකියාව ගැන පුදුමවූ ඔහු අමමාහට ඇත්තටම හුකන්නට තිබුණානම් කොච්චර හොඳදැයි සිතුවේය. මුලු රෑපුරා අවුස්සා දැමුණු තම රති ඉන්ද්රීයට අස්වැසිල්ලක් ලැබෙද්දී තවදුරටත් සසඳ සසඳා සිටින්නටද ඔහුට ඉස්පාසුවක් නොවුනේය. අශාවෙන් මත් වු ඔහු, අම්මා ලෙසින් පොල්ලෙලි ගසන බිරිඳගේ දෙතන ම්රිකන්නට අත් දෙක දිගුකලේය.

“අම්මට හුඩු. ඒ කොහොමද?” අතට අසුවුනේ, බිරිඳගේ තන් දෙකට වඩා සුවිසල් දෙතනක් බව පසක් වු සම්පත් වහා දෙනෙත් විවර කලේය. මව් යෝනිය තුලට ගිලාබසින පුත්ර ශිෂ්ණය දෙස බලමින් තමාගේම මව සැබැවින්ම පොල්ලෙලි ගසනු දුටු හේ මැඩගත නොහැකි ආශාවෙන් හා මහත් විශ්මයෙන් දෑස් දල්වාගෙන ඒ දෙස බලා සිටියේය. මොහොතකින් මවගේ දෙනෙත්වල බැල්ම ඔහුගේ මුහුණට එල්ලවිය. බිරිඳ කියූ හරි වෙලාව කුමක්දැදි ඔහුට එම මොහොතෙහි පසක් විය..

එතැන් පටන් එකලෙසටම ඇදි ආ රති ක්රීඩාවේ නිල නොලත් විවේක කාලය එලැඹීමට ආසන්න වෙමින් පැවතින. සම්පත්ගේ දෙවැනි ශුක්රාණු උණ්ඩ මිටිය ස්වයංක්රීය තුවක්කුවට පිරවෙන්නට විය. පළමු ප්රහාරය නිසා දෙවන ප්රහාරය සිදුවීමට බොහෝ සේ වෙලාව ගතවුවද, පමාවේ උපරිම පල නෙලාගත්තේ ආදරණීය සොඳුරු කන්තාවන් දෙපොලය. ඔහුගේ තුවක්කුව පත්තුවෙන්නට පෙර ඔවුන් දෙපලගේ දිය තුවක්කු දෙක හොඳ හැටියට පත්තු විය. නැගී එන කැරි කඳ රමණ වේගය අඩු වැඩි කරගනිමින් පාලනය කරගත් සම්පත් තවත් දෙතුන් විඩයක් මවව මුසපත් කලේය.

“හ්හහ්හ්ඟ්….” කෙඳිරියක් නැගු ඔහුගේ වේගය වැඩි වෙන්නට වූවේය. මෙතෙක් වෙලා එල්ලි වැනි වැනී මවගේ පුකේ වැදුන ඇට දෙක ගනවී ඉහලට ඇදුනේය. චන්ඩි පුතන්ඩියා තව වතාවක් තම කුස පුරවන්නට අර අඳින බව මවට වැටහින. ඔහුගේ ඉනවටා එතිගිය ඇගේ කකුල් වලින් තවතවත් ඔහුව බදාගත් ඈ පුක උස්ස උස්ස පුතුගේ උප්පත්ති ස්ථානය ඔහුට තව තවත් පිරිනැමුවාය. ඒ සමගම ඉතාමත් සහාසික විදියට ලේලියගේ යෝනිය උර උරා ලොවා දැම්මාය. සුරතාන්තයට ලඟාවන පුතනුවන්ගේ දැඩි ග්රහණයට ලක්වුනු පීන පයෝධර යුවල නිර්මලාව නුරාවෙන් තව තවත් මුසපත් කලාය. මුවින් නැගි මහා විලාපය ලේලියගේ තුනුවිල තුලම සිරකර දමමින් ඈ වියරු ලෙසින් අවසාන සුරතාන්තයට එලැඹුනාය. බියකරු දියතුවක්කුවේ මහා ජල ප්රහාරය පුතුගේ පයි ඇබයෙන්වත් මෙවර වලකනු නොහැකි විය. යෝනිය පුරවා ඇති පුරුෂ ලිංගය හා ඇගේ භගමනිය අතරින් උතුරා එලියට විහිදුන දිය කඳ, ගිණි තබ තබා නිමන බටය වටා ගලාගොස් යෝනි පල්ලෙන් පහලට ඇද හැලුනේය. ඒ සමගම ගිනි බටය තව තවත් දැඩි වී පිම්බී ගියේය.

බරපතල මිටි ප්රහාරයන්ගේ අවසන් මිරිපහර යටිඋගුරෙන් විලාපයක් නගමින් ඉතා වේගයෙන් එල්ලකල සම්පත් පයිය මවගේ යෝනියේ හැකි උපරිමයටම බස්සවා රමණය අවසන් කලේය. ඒ සමගම ස්වයක්රීය තුවක්කුව වේගයෙන් ක්රියාකරමින් පතුරම් කොපු හිස්කරන්නට වූවේය. සුදු පැහැති උකු දියර මවගේ අසරණ ගර්භාෂය දෙසට වේගයෙන් ඇදීගියේය. දරුවන් දෙදෙනෙකුගේ බර ඉසිලූ කුසයට දරුවන්ගේ දරුවෙකුගේ බරද උසුලන්නට සැලසීම පිනිස පුත්රයාගේ ශුක්රාණු දහරාව මවගේ ඩිම්බයක් සොයමින් තව තවත් ඇතුලට ඇදුනේය.

මව හා පුතාගේ රමණයේ වියරු සමාප්තිය බලමින්ම එරන්දි දියකඳක් නිර්මලාගේ කට තුලට විද්දාය. අඹුසැමි යුවලගේ තහනම් දියරෙන් මවගේ දෙකොන දොරටු පිරි ඉතිරි යද්දී ඇගේ යෝනිය පුතුගේ රහසඟ මිරිකමින් තව තවත් කිරි දෙව්වේය, නැතහොත් කැරි දෙව්වේය. මවගේ සුවිසල් දෙතන අත හැර දෑතින්ම බිරිඳව ඇද බදාගත් සම්පත් ඇගේ තොල් ආදරයෙන් උරන්නට විය.

මද වෙලාවකට පසු එරන්දි සෙමෙන් නිර්මලා මතින් ඉවත් වූවාය. ඒ සමගම මව මත දිග ඇදුනු පුත්රයා ඇගෙ දොතොල්ද උරන්නට වුවේය. ක්රමයෙන් දෙදෙනාම නිසසල වෙද්දී නිර්මලාගේ යෝනි මුවින් පිටාර ගැලූ පුතුගේ ශුක්රාණු තරලය ඇගේ කලවා මුලින් පහලට ගලනු ඈ හට දැණින. ඒ සමගම ඇගේ මනස මෙතෙක් නොගිය මගක දුවන්නට විය.

‘මාර වැඩේනේ’ තමන් සිටින්නේ හොඳම සරු දිනවල බව මතක්වු ඈ මනසින් කලබල වූවාය. කොළඹ එන්නට දින තුනකට පෙර සැමියා හා අවසන් වරට ඈ එකතුවූ අවස්ථාවේ සරුදින මොනවාදැයි ගණන් බැලුවාය. සරුදින වැටෙන්නේ තමන් කොළඹ සිටින කාලයේදී බව දැනගත් ඈ ඒ කාලය තුල කිසිම ලිංගික එකතුවීමක් සිදුනොවෙන හෙයින් කිසිම අවදානමක් නොමැති නිසා ඒ ගැන සහමුලින්ම අමතකකොට දැම්මාය. පුතාගේ ශුක්ර කලවා මත ගලද්දි හදිසියේ ඇයට එය සිහිපත්විය. ඇතිවූ ගැටලුව පුතා හා ලේලිය හා පවසන්නට මුලින් සිතුවත්, මේ ලබන සතුට නැතිකරගන්නෙ මන්දයැයි සිතා ඒ අදහස ඉවත දැම්මාය.

“හදිස්සියෙවත් හිට්ටොත් මොකද කරන්නේ” ඈ යලිත් සිතුවාය.

“හිට්ටොත් ඔහේ හිටපුවාවේ. මොකෝ පිට එකෙක්ගෙයැ. මගේ කොල්ලගෙ නෙව’ අවසානයේ ඇගේ නිගමනය විය.

“අදම ලමයින්ගෙ තාත්තට කෝල් කරලා මේ දේවල් ගැන කියන්න ඕන” විවේකි සුවයෙන් මව, පුතා හා ලේලිය අමු නිරුවතින් ඇඳමත ඇලවි තුරුලු වී සිටින අතර නිර්මලා කිව්වාය.

“අනේ අම්මෙ? ඒ ඇයි?” එරන්දි කලබලයෙන් විමසුවාය.

“ඒ මනුස්සයටත් සාධාරණයක් තියෙන්න එපායැ ඉතිං.” මව සිවිලිම දෙස බලාගෙන කිව්වාය. “අනික අපේ දූත් ගෙදර ආහම ආයේ කොච්චරවත් මෙහෙ එන්න බලාගෙන ඉන්නෙ නැතුව එහේ ඉන්නත් ආසාවක් තියෙන්න එපැයි…!”

බිරිඳගේ ඇමතුමෙන් පසු ගාමිණිගේ මනස බොහෝ සෙයින් ව්යාකූල වී තිබින. ඒ සඳහා කුමන පියවරක් ගතයුතුදැයි ඔහුට හිතාගැනීමට නොහැකිවිය. තම දියණියට තරවටු කරනවාද, නැතිනම් කොළඹ ගොස් විසඳුමක් සොයනවාද, එසේ නැතිනම් වෙනත් ක්රියාමාර්ගයක් ගන්නවාදැයි ඔහු අහස පොලව ගැටලන්න කල්පනා කරන්න විය.

‘අනේ මේකිට ඩිංගක් ඉවසන් ඉන්න බැරිවුනානේ කැම්පස් ගිහින් අහවර වෙච්චයින් පස්සෙ හොඳ කටයුත්තක් කර දෙනකං’ ඔහු හිතුවේය. බිරිඳ විස්තර කියන අතරතුරදීම ඔහුගේ කෝපය අසූහාරදාහට නැග්ගත්, ඇගේ උපදෙස් පරිදි කෝපය නිවාගෙන බොහෝ ඉවසිල්ලෙන් කල්පනාවෙන් වැඩ කලයුතු බව ඔහු තීරණය කලේය. මෙවැනි ගැටලුවකදී ආවේගයෙන් කටයුතු කරන්නට ගොස් තත්වය බරපතල විය හැකි බව ඔහුට වැටහින.

දවල් කෑමෙන් පැය භාගයකට පමණ පසු නිර්මලාගෙන් ඇමතුම ලැබූ වෙලේ පටන් ඔහු ඇඳට වී පැයක් පමන ගතවනතුරුත් කල්පනා දැලේ පැටලී සිටියේය. අනතුරුව දියණිය හා මේ සමග මුලින්ම කතාබහ කිරීම හොඳයැයි සිතූ හේ ඇගේ කාමරය දෙසට පිය මැන්නේය. කාමරය හිස්වූ අතර මුලුතැන්ගෙයින් නැගුන සද්ද අනුව රුචිරා කුස්සියෙහි කිසියම් දෙයක් කරන බව ඔහුට වැටහිනි. කල්පනාකරමින්ම කුස්සියට ගිය ඔහු දොරකඩින් ඇතුලුවන විට දියණිය ඔහුට පිටුපා කිසියම් කෑමක් හදමින් සිටිනබව ඔහුට පෙනින. බිරිඳ පැවසූ විස්තර නිසා පලමු වරට ඔහු වෙනස් ඇසකින් තම දියණිය දෙස බලන්නට පටන් ගත්තේය.

‘දූ මෙහෙ කොල්ලෙක් එක්ක පැටලිලා’ නිර්මලා කිවූ වදන් යලි මතකයට නැගින. බිරිඳගෙන් දැනගත් දේ අනුව දියණිය හා මතුවූ කෝපය සිතතුල තිබුණත් ඔහු පලමුවරට තම දියණිය වැඩිහිටි ගැහැණියක් ලෙසින් දුටුවේය. ඔහු පසුපසින් පෙනෙන ඇගේ සුන්දර නාරි දේහය දෙස නතරවී බලා සිටියේය. තම කාරිය කෙරෙහි අවධානයෙන් සිටි රුචිරා තම පියා පැමිණි බව හාංකවිසියක්වත් නොදැන උන්නාය. ඇගේ වැඩ සමග සිරුරද ලතාවකට ගැස්සුනේය නැතිනම් පැද්දුනේය. ඒ සමගම නොදැනීම ඔහුගේ සිතෙහි ඈ ගැන කාම සිතුවිලි සෙමෙන් මොදු වෙන්නට විය.

“කැම්පස්වල කොල්ලො කෙල්ලො ඉතින් යාලු වෙනවා තමයි. ඒවා එච්චර ගනන් ගන්න දෙයක් නෑ” ගාමිණි නිර්මලාට පිලිතුරු ලෙස කිව්වේය.

“ඔයා කලබල වෙන්න එපා. මේ වෙලාවෙ බොහොම කල්පනාවෙන් වැඩ කරන්න ඕන වෙලාවක්” බිරිඳගේ වදන් වලින් ඔහුගේ සිතට කිසියම් කුහුලක් ඇති වුනද ඇය ඕනවට වඩා සිතනවායැයි ඔහුට සිතිනි.

“ඕක ඉතින් කලබල වෙන්න දෙයක් නෙමෙයි. ඕනනම් පොඩ්ඩක් හොයලා බලමු”

“යාලූවුනාට නම් ප්රශ්නයක් නෑ තමයි …”

“එහෙනම්..”

“දෙන්න එක්ක එහෙමෙහෙ ගිහින් තියෙනවා”

“යාලුවුනාම එහෙම තමා ඉතින් රවුම් ගහනවා”

“ඔව්…” මොහොතක නිහඬතාවයකින් පසු ඇගේ කටහඬ යලි ඇසෙන්නට විය. “මට එන්න තව දවස් කීපයක් යයි. එතකම් දූව හොඳින් බලාගන්න වෙයි”

“ඇයි?” සිනාවක් නගාගනිමින් ඔහු ඇසුවේය. “කෙල්ල හොරෙන් පැනලා යයි කියලද?”

“අනේ මංදා මේවා ඔයාට කොහොම කියන්නද කියලා”

“මොනවද මනුස්සයෝ කියන්නෙ?” ගාමිණි ඉවසුම් රහිතව පැවසීය. “කියන දෙයක් තේරෙන සිංහලෙන් කියනවාකො”

යලි තරමක නිහඬතාවයකි.

“ඔන්න තරහා අරගෙන පිස්සු නටනව හෙම නෙමෙයි”

“ඉතින් කියනවකො”

“දෙන්නා රවුම් ගහලා විතරක් නෙමෙයි”

“එහෙනම්?”

“කාමරවලත් ගිහින් තියෙනවා”

“මොනවා..?” රිසීවරය මිරිකාගත් ගාමිණි කෝපයෙන් හා පුදුමයෙන් මහහඬින් ඇසුවේය.

“කිව්වනෙ මං, කෑ ගහන්න එපා. පිස්සු නටලා උඩබලාගෙන කෙළගහගන්න බෑ”

“මේකිට.. මේකිට.. ” තරහින් වෙව්ලමින් ඔහු ගිගුරුවේය. “පට්ට ගහනවා මං ඕකිව”

“ඔය ඉතින්…! දැන් පට්ට ගැහුවා කියලා ලමයා ආයේ කෙල්ලෙක් වෙනවද?”

“ඈ..?” ඔහු මදවෙලාවක් ගොලුවී ගියේය.”මේකි කඩාගෙනද?”

“ඒ විතරක් නම් බැරියැ. වැඩේ පුරුද්දට ගිහින්. දවසගානේ වගේ සිද්ද වෙනවා”

“මොනවා” තවත් කලබල වී ඔහු කෙඳිරීය.

“ඉතින් ඔයා කොහොමද දැනගත්තේ ඕවා? කවුද කිව්වෙ ඔයැයිට” බිරිඳගේ වදන් තවමත් සහමුලින්ම පිලිගත නොහැකිවූ ගාමිණි යලි විමසීය.

“කවුරුවත් කිව්වෙ නෑ.”

“එහෙනං?”

“දුවගෙ ඩයිරියේ ලියලා තියෙනවා”

ගොලුවූ ගාමිණි මද වෙලාවක් නිහඬවිය.

“අපි දැං මේකට මොකද කරන්නේ?”

“කෙල්ල දිහා ඇහැගහගෙන ඉන්න”

“කොල්ලා මෙහෙත් එයිද?”

“කොල්ලා නම් තව කමක් නෑ කියමුකෝ”

“එහෙනම්?”

“රසවැටුනම ඉතින් ඔව්වා නැතුව බැරිව යන්න පුලුහං”

“ඒ කිව්වෙ?”

“තේරෙන්නෙ නැද්ද මනුස්සයෝ?” නිර්මලාගේ ඉවසුම් රහිත හඬ දුරකතනය දිගේ ඇදී ආවේය. “ගමෙනුත් කොල්ලෙක් හොයන්න බැරි නෑ”

“ඕකිව කපලා ගඟේ මුදේ දානවා”

“කරන්න පුලුවන් දෙයක් කියනවකො මනුස්සයෝ” ලේලියගේ මායම් නැන්දම්මාටත් බෝවී ඇති සැටියකි. “කෙල්ලට ගමෙත් තිබ්බ හුටපටයක් ඉස්සර”

“මොනවා? මං දන්නෙ නෑනේ. ඇයි මට කිව්වෙ නැත්තේ?”

“දුරදිග නොගිය හින්දා ඔහේට කිව්වේ නෑ”

“ඕකනේ..! හැමදේම හංගන එකනේ වෙලා තියෙන්නෙ”

“ඇයි? ඔහේට ඒක කියලා තිබ්බ නම් මේවා වෙන්නේ නැති වෙනවද එහෙනම්?”

ගාමිණිහට පිලිතුරු නැතිවිය.

“දූ ගෙදර ආදාට පහුවදා ෆෝන් එකෙන් යාලුවෙක්ගෙන් ඒ කොල්ල ගැන අහනවා මං අහගෙන. ඒකයි කිව්වෙ”

“දැං මොකද කරන්නෙ?’”

“මං එනතුරු කොහෙවත් යන්න දෙන්න එපා”

“හා..” ඒ සමගම දියණිය හවසට තම යාලුවෙකුගේ ගෙදර යන්නට ඕන බැව් කී බව ඔහුට මතක්විය “අද හවසට පවනිලගෙ ගෙදර යන්න ඕන කිව්වේ”

“ආ..!” අවස්ථාවෙන් ප්රයෝජන ගත් නිර්මලා තවත් කෙබරයක් ඇදබෑවාය. “පවනිට තමා එදා කතාකලේ”

“හොඳයි මං එපා කියන්නම්” අනතුරුව ගාමිණි මදක් කල්පනා කලේය. “ඒත් ඉතින් මං වැඩට ගියාම අපේ ඇස් වලට වැලිගහලා මේකි මොනවා කරයිද කවුද දන්නෙ?”

“ගෙදර කෙල්ලො පිටයන්න නොදී බලාගන්න තාත්තලා දැනගන්න ඕන”

“ඇයි අම්මලා බලන්න ඕන නැද්ද එතකොට?”

“අම්මලාට පිරිමින්ගෙ වැඩ කරන්න බෑනේ”

“පිරිමින්ගේ…? ” ඒවා පිරිමින්ගේ වැඩ වෙන්නෙ කොහොමදැයි සිතාගන්නට නොහැකිවූ ගාමිණි උඩබිම බැලුවේය.

“අන්න පුතා එනවා. මං තියන්නම්. සැමියා කිසිවක් පවසන්නට පෙර නිර්මලා කලබලයෙන් කිව්වාය. “ගෙවල් ඇතුලෙ ඕන දෙයක්”

නිර්මලා දුරකතනට තැබූ පසුවත් ගාමිණි මද වෙලාවක් රිසීවරය කනේ ගසාගෙන හුන්නේය.

‘කාමරවලත් ගිහින් තියෙනවා’ මව දියණිය ගැන පැවසූ වදන් මතකයට නැගීමත් සමග ඇය කොල්ලෙකු හා රමණය කිරීම ගැන ගාමිණිගේ මනසේ හොල්මන් කරන්නට විය. එයින් ඔහුට දියණිය කෙරෙහි මුලින් ඇතිවූ කෝපය හා පිලිකුල යටපත් කරමින් ඈ ගැන කාමුක සිතුවිලි සෙමෙන් වැඩි ගියේය.

“දූ මොනවැයි හදන්නේ?”

පියාගෙ කටහඬින් ආපසු හැරී බැලූ රුචිරා ඔහුට මද සිනාවක් පෑවාය.

“රෑට ආප්ප හදන්න පිටි ටිකක් ඇනුවා තාත්තා”

දියණියගේ අහිංසක සිනහව දුටුවිට ඔහුගේ සිත උණුවී ගියේය.

“දූට කම්මැලිත් ඇති ඉතිං, අම්මත් නෑනේ”

“මං පොඩ්ඩක් පවනිලගෙ ගෙදර ගිහින් එන්න බැලුවේ තාත්තා” ඔහු දිහා යලිත් බැලූ ඈ පැවසුවාය.

‘නෑ! නෑ!! කොහෙවත් යන්නෙ නෑ! ගෙදරට වෙලා ඉන්නවා’ යනුවෙන් පවසන්නට ඔහුගේ සිතට නැගුනත් ගාමිණි එය යටපත් කරගත්තේය.

“අද යන්න එපා දූ. දූ ගියාම මටත් කම්මැලියි”

“හා.. තාත්තා” මද වෙලාවකට පසු බලාපොරොත්තු සුන්වූ අයුරින් ඈ පිලිතුරු සැපයුවාය.

“අම්මත් ආවම යන අහක යන්න බැරියැ ඔයැයිට”

පැයකට පමන පෙර එරන්දි කතාකොට අවසානයේ ඈ කල කුප්ප විහිලුව ඒ සමගම රුචිරාගේ මනසේ යලි ඇඳිනි.

“අපි නැතුව ඔයාට පාලු ඇති නේද හුඟක්” එරන්දි ඇමතුම අවසානයේ පැවසුවාය.

“ඔව් අක්කා. වෙලාවක දුවගෙන එන්න හිතෙනවා”

“බොරු එපා නංගි. මේ ටිකේ ඔයයි තාත්තයි විතරයි නෙ තනියෙන්. මොනවා මොනවා කරනවද කවුද දන්නෙ”

“මොනවා කියනවද මංදා..”

“අයියා මොකද,? තාත්තා මොකද?”

“අනේ අක්කා…”

“විහිලුවක් කලේ නංගි. ගනන් ගන්න එපා”

විහිලුවක් වුවද, පියා පිටුපසින් තමා දෙස බලාගෙන සිටීම නිසා ඇඟ කිලිපොලා හැරීමට එය සමත් විය. සොයුරා හා රමණය පිලිබඳ මතකයන් නිසා ඇගේ රහස් තැන සිහින් දිය බිඳු උනන්නට විය. එයින් , ඈ නොදැනුවත්වම පියාව පොලඹවනසුලු කෝමල හැසිරීම් ඈ කෙරෙන් මතුකෙරෙන්නට විය.

“තාත්තට තේ ටිකක් හදලා දෙන්නද?” ඈ හිස ගස්සා යලි පියා දෙසට හැරි ඇසුවාය.

“දැම්ම ඕන නෑ දූ”

“ආප්ප කන්න හොඳ මොනවද තාත්තා”

‘ආප්ප කන්න නම් කෙසෙල් ගෙඩි තමා හොඳ’ කියා කියන්න සිතුනත් ගාමිණි සිතට අගුල් දැම්මේය.

“ලුණු මිරිසක් ඇති දූ”

“මං නම් ආස කෙසෙල් ගෙඩි එක්ක කන්න” පියාව මවිත කරවමින් ඈ කිව්වාය.

“වත්තෙ හැදිච්ච කැනත් අහවරයි නෙ. කඩෙන් තමා කෙසෙල් ගේන්න වෙන්නෙ. මං කඩෙන් ගේන්නම්”

“ඕන නෑ තාත්තා. ගෙදර කෙසෙල් තමා රස. අයේ පිටින් ගේන්න ඕන නෑ!”

දියණියගේ අහිංසක වදන් ඔහුට දැනුනේ දෙපිට කැපෙන අරුත් ඇති ලෙසිනි.

“පැහිච්ච කෙසෙල් කැනක් නම් තියෙනවා ගෙයි. ඉදීගෙන ආවට තව මදි ඒත්” යටි සිතෙන් යටි අරුත් සහිතව පියා පැවසීය.

“කමක් නෑ! ඉදුනම කන්න බැරියැ හිතේ හැටියට”

දියණියගේ වදන් වලින් තමාගේ කෙසෙල් ගෙඩිය මෝරන බව ගාමිණිට දැණින. ඔහු සෙමින් සරම හදාගත්තේය.

“දූ ආසනම් ඉදවලා දෙන්නම්”

“බලෙන් ඉදවලා රස නෑ තාත්තා” මද සිනාවක් පාමින් රුචිරා පැවසුවාය. “ඉබේම ඉදුනම තමා රස”

තම කෙසෙල් ගෙඩිය දැනටමත් ඉබේම ඉදිගෙන එනබව ඔහුට කියන්නට සිතුනි. එනමුදු එය ඉබේ ඉදීමක් නොව තම බිරිඳගේ දුම් ගැසීමෙන් සිදුවූවක් බව ඔහු හාංකවිසියක්වත් දැන නොසිටියේය.

“ඉන්න මං ඇවරි දෙක තුනක් කපලා තියන්නම් ඉක්මනට ඉදෙන්න.” පිහියක් අතට ගනිමින් ගාමිණි පැවසීය.

“තෙමලා තිබ්බම ඉක්මනට ඉදෙනවාලු නේද තාත්තා”

‘හොඳට ඉදෙන තරමට තමා තෙමෙන්නේ’ කටට ආ වදන් හේ අපහසුවෙන් යටපත් කරගත්තේය.

“ඔව්!” සිත දවන කාමුක සිතුවිලි දමනය කරගැනීමට එන්න එන්න අපහසු වෙන බව ඔහුට පැහැදිලිවිය. “අපි එහෙනම් වතුර එකක බස්සලම තියෙමු තව ඉක්මනට ඉදෙන්න” විහිලුවක් ලෙසින් රාගී සිත එලියට පැන්නේය.

“හී…..” දියණියට සිනාවක් නැගින. “ඇත්තටම එහෙම හරියනවද? එහෙනම් බස්සමු”

“විහිලුවට කිව්වේ දූ”

පියා නොදැන සිටියද දියණියද සංවාදය සිතින් යටි අරුත් සමග පවත්වාගෙන ගියාය. නෑනා විසින් ඇගේ සිත පදමට අවුලුවා තිබිණ.

ගාමිණි කෙසෙල් ඇවරි තුනක් කපාගෙන එනවිට රුචිරා තම වැඩ අවසන්කොට තිබුණාය.

“තාත්තට තේ හදන්නද?”

“දැම්ම එපා දූ”

“එහෙනම් මං පොඩ්ඩක් නාගෙන එන්නම්”

“හා”

වැලේ වනා තිබූ දියරෙද්ද හා තුවාය අතට ගත් රුචිරා සබන් පෙට්ටිය හා ශැම්පු කුප්පිය ගෙන නාන ලිඳ දෙසට පිටත්විය. කුස්සියේ දොරකඩට විත් පියා ඈ දෙස බලාසිටිනු දුටු ඈගේ ගත ඇයටද නොදැනීම ලාලිත ඉරියව් පෑවේය. මද දුරක් ගිය ඈ හිස හරවා පියා දෙස කොමළ සිනහවක් පෑවාය.

එක් පසෙකින් මද බෑවුමක් සහිතවූ අක්කර දෙක තුනක් පමණ වූ ඉඩම පහලින් වෙල්යායකට මායීම්ව තිබිණ . නාන ලිඳ ඊට නුදුරෙන් පිහිටා තිබිණ. කෙසෙල් පඳුරු කීපයක් අතරින් වැටී තිබුණ අඩිපාර ඔස්සේ පහලට ඇදෙන තුරුණු රුව නොපෙනී යනතුරු ගාමිණි බලාසිටියේය. දියණිය ස්නානය කරන අයුරු ජීවිතයේ ප්රථම වතාවට කාමුක ලෙසින් නැරඹීමේ ආශාව යටපත් කරගත නොහැකිවූ හේ මද වෙලාවකට පසු ඒ දෙසට ඇදුනේය. ලිඳ අසල හොඳින් පෙනෙන මානයේ කෙසෙල් පඳුරකට මුවාවූ හේ, ගසක අත්තක් මතට තුවාය දමා, වෙල්යාය දෙසින් වැවී තිබුණ බට පඳුරට මුවාවූ රුචිරා දිය රෙද්ද ඇඳගැනීමට සැරසෙනු බලා සිටියේය. වෙල දෙසින් කිසිවෙකුටත් ලිඳ අසල නොපෙනෙන අයුරින් බට පඳුරු වැවී තිබුනි.

නිවසට පිටුපා ඇඳුම් මාරු කරගන්නා රුචිරා ගවුම තිබියදීම පසුපසට දෑත් යවා පලමුව තනපටෙහි ගාංචු පැන්නුවාය. අනතුරුව ගවුමට යටින් දිය රෙද්ද ගෙන එමින් ගවුම ඔසවා දැමු ඇය තනපටද ඔසවා තනමත්තෙහි දිය රෙද්ද ගැට ගසා ගත්තාය. ඒ දෙස බලාසිටි කාමුක දෑසට ඇගේ සිරුරෙහි බිඳකුත් දැක ගැනීමට නොලැබිණ. ගවුම හා තනපට උනා අත්ත මතටම දැමීමෙන් අනතුරුව ජංගිය උනා දමන අයුරු බැලීමට සිහින මවමින් හුන් දෑසෙහි බලාපොරොත්තු සුන්කරමින් තුරුණු ලිය ලිඳ දෙසට ඇදුනාය. දියණිය ජංගිය පිටින්ම නාන්නට යන්නේයැයි පියා හට සිතිනි. දියණිය හටද බිරිඳට නොදෙවෙනි ලෙසින් වැඩෙමින් තිබු සුවිසල් පයෝධර යුවලක් උරුම බව පියා පලමු වතාවට නිරීක්ෂණය කලේය. කෙහෙවල්ල උනා ඉස මදක් ගැසූ ඈ අතැඟිලි යවමින් එය ලිහිල් කලාය. අනතුරුව පනිට්ටුව අතට ගත් ඈ නැමී වතුර එකක් ඇදගත්තාය.

සීතලට සිරුර හුරුවනු වස් ඈ දෝතින් වතුර ගෙන මුහුණට හා ඇඟට ඉස ගත්තාය. අනතුරුව නැමි නැමී ලිඳෙන් වතුර අදිමින් ඈ නාන්නට වූවාය. බත්වූ දිය රෙද්ද, නාරි ලාලිත්යය මතුකරමින් තුරුණු යුවතියගේ සිරුරට ඇලී ගියේය. ඒ රුව ඒ අයුරින් කොතෙකුත් දැක තිබුණූ දෑස මුල් වතාවට එදෙස කාමුක බැලුම් හෙලන්නට වූවේය. වැඩි වෙලා යාමට මත්තෙන් තරුණිය ජංගියක් ඇඳ නොමැති බව විමසිලිමත් දෑසට හසුවිය.

බිරිඳගේ වදන් ගාමිණිගේ සිතතුල රැව්පිලිරැව් දෙමින් මනස කැලඹුවේය. තේරුම් ගැනීමට නොහැකිවී තිබූ ඇගේ අවසාන වැකි කිපයෙහි අරුත් මොනවාදැයි අනතුරුව ඔහුට නැවත සිතෙන්නට වූවේය.

‘ගෙදර කෙල්ලො පිටයන්න නොදී බලාගන්න තාත්තලා දැනගන්න ඕන’

‘අම්මලාට පිරිමින්ගෙ වැඩ කරන්න බෑනේ’

‘ගෙවල් ඇතුලෙ ඕන දෙයක්’

ඒ වදන් පෙලෙහි අරුත් මොනවදෑයි හේ නැවත නැවත කල්පනා කලේය. නොයෙක් අතට එහි අරුත විමසූ පිරිමි සිත අවසානයේ කාමුක හැඟුමට යටත්ව ඊට පක්ෂව පමණක් කරුණු සලකන්නට වූවේය. අවසානයේ එය දියණිය හා රමණය කරන්නට දුන් අවසරයක්ද, නැතිනම් රමණය කරන්නට යැයි නොකියා කීමක්ද යන අදහස් දෙකින් කෝකද යන්න පමණක් ගැටලුවක් බවට පත් කරමින් අන් සියලු අදහස් සිතින් බැහැර කරන ලද්දේය. එහි අවසන් ප්රතිපලය ලෙසින් තහනම් බන්ධනයකට මුලපුරනු වස් නාන ලිඳ දෙසට පියාගේ පිය නැගෙන්නට විය.

“මං වතුර ඇදලා දෙන්නද?” යලිත් වතුර පනිට්ටුවක් ඇදීමට නැමුණ රුචිරා හට පියාගේ හඬ සවනට වැටුනෙන් හිස හරවා ඒ දෙස බැලුවාය.

“එපා තාත්තා” ගාමිණි විසින් ඇයට හා මවට නාද්දී වතුර ඇදදීම අලුත් දෙයක් නොවුනද ඈ පැවසීය.

“කමක් නෑ. ඉඳ ගන්නකො” ඈ අසලට පැමිනි ඔහු ඇගේ අතින් පනිට්ටුව ගනිමින් පැවසුවාය. රුචිරා දණගසා ගත්තාය. පියා වතුර ගෙන ඈ නාවන්නට වූවේය. දියණියව නාවද්දී ඔහුගේ සරමද තැනින් තැන තෙමුණි. පනිට්ටු දෙකතුනකට වරක් රුචිරා දියරෙද්ද බුරුල්කොට ඒ තුලින් දිය ගලන්නට හැරියාය. විවරය තුලින් ඉහලින් පේන ඇගේ දෙතනෙහි සුලුකොටසද වතුර වක්කරන්නාගේ කාමුක දෑසට රසඳුනක් බඳුවිය. වරක් එසේ දිය රෙද්ද කඩාගෙන සිටියදී පියා දිය වක්කරන්න පමාවූයෙන්, ඒ ගැන විමසා බැලීමට ඈ උඩ බැලුවාය. ඈ දුටුවේ පියා ඇගේ දෙතන දෙස බලාසිටින අයුරකි. ඈ බලනවාත් සමගම පාහේ ඔහු ඈ මතට වතුර හැලුවේය.

පියා සැබැවින්ම තම දෙතන් දෙස බලාසිටියේමදැයි රුචිරා හට ස්ථිරව නිගමනය කල නොහැකි විය. ඇතැම්විට වෙනත් හේතුවක් නිසා පියා පමාවෙන්නට ඉඩ ඇති බව ඇයට හිතුනේය. එනමුදු ඇගෙ දෙතන් දෙස පියා බැලුවත් නැතත් ඔහුට පේන බව මනසට නැගීමත් සමගම යෞවන සිතෙහි ප්රදර්ශන කාමය දලුලන්නට විය. එයින් පසුව ඈ හැම වතුර පනිට්ටුවටම දිය රෙද්ද ලිහිල් කල අතර ක්රමයෙන් විවර කරන ප්රමාණයද වැඩි වෙන්නට විය. අවසානයේ කාමුක දෙනෙතට දැවන්ත තුරුණු තන්යුවලේ උඩකොටසින් බාගයක් පමන දර්ශනය විය.

තෙමෙමින් තිබූ සරම ගාමිණි සිරුරට ඇලීගියෙන් ප්රිය දසුනට අනුව සෙමෙන් පණ ගහන බහිරවයා එහි කූඩාරම් ගසන්නට වූවේය. ඇස්මට්ටමට කිට්ටුවෙන් පිහිටි එය රුචිරාගේ නෙතට අසුවිය. සරම උඩ හරිය එතරම් හොදින් තෙමී නොතිබූ බැවින් පැහැදිලිව වෙනස නොපෙනුනි. එහෙත් ඉදිමි ඇතිබව අනුමානකල ඈ, පියා ඇගේ දෙතන් දෙස බලන බව තහවුරු කරගන්නට එය සාධකයක් කරගත්තාය.

තවත් බාල්දි දෙක තුනක් නෑ පසුව රුචිරා කෙස්වැටිය ශැම්පු කොට සෝදා හැරියාය. අනතුරුව සබන් ගාන්නට වූවාය. ඇයට තවත් වතුර බාල්දියක් ඇද තැබූ පියා පසෙකට වී ඈ දෙස බලා සිටියාය. ඔහුට පිටුපා දිය රෙද්ද අතරින් අතදමා ඈ පපු පෙදෙස හා යෝනි පෙදෙසෙහි සබන් ගාගන්නා අයුරු ඔහු පලමු වරට මනසින් සිතුවම් මවාගනිමින් බලා සිටියේය. අනතුරුව ඈ පිටෙහි සබන් ගාගන්නට වූවාය.

“ඉන්න මං පිටේ ගාන්නම්” වෙනත් අවස්ථාවලත් ඕන තරම් හේ දියණියගේ පිටෙහි සබන් ගා ඇති වුවත් මෙවර නම් රති කාමයෙන් ඇවිලෙමින් සිටින සිත නාඹර දියණියගේ පිට අතගාන්නට සැලසුම් තැනුවේය. පියා අතට සබන් කැටය දුන් රුචිරා ඔහුට පිටුපා දිය රෙද්ද ලිහිල්කොට පිට නිරුවත් වන්නට ඉඩ හැරියාය. සබන් කැටය තෙමාගත් ගාමිණි, දියණියගේ පිටෙහි සබන් ගාන්නට වූවේය.

පියා කොතෙකුත් මින්පෙර පිටෙහි සබන් ගා ඇති නමුත් මෙවර එහි අමුතු නැවුම් ආශ්වාදයක් රුචිරාහට දැනුනේය. ගාමිණිද පලමු වරට තමාට දාව උපන් දියණියගේ සිරුර කාමුක සිතුවිල්ලෙන් අතගාන්නට වූවේය. පිට දිගේ සබන්ගා අතුල්ලන දෑත තට්ටම් දක්වා දිවගියේය. දෙපසින් බඩ හා දෙතන් කෙලවර තෙන් ඇදුනේය. නැවුම් සුවයෙන් මුසපත්වූ රුචිරා දැස් පියාගෙන සිටියාය.

ක්රමයෙන් ගාමිණිගේ දෑත් සීමා පසුකරමින් ටිකෙන් ටික ඇදුනේය. පලමුව තට්ටම් මතට යනතෙක් ඇදුනු දෑත් සබන් ගා අතුල්ලන මුවාවෙන් යහමින් අතගෑවේය. පියාට පහසුවනු පිනිස රුචිරා දියරෙද්ද තවත් බුරුල්කොට පහත් වෙන්නට ඉඩ හැරියාය. ඒ නිසා කාමුක දෑසට සුවිසල් දෙතනහි කොටසක්ද දෙපසින් දැකගන්නට හැකිවූයේය. එම දසුන් බාගෙට ඇහැරි සිටින බහිරවයා තවතවත් අවදිකරන්නට සමත්විය.

වෙනදාට වඩා බොහෝ වෙලාවක් පිටෙහි සබන් ගෑම දීර්ඝවූ නමුත් වෙන වෙනම සිහින ලෝකවල සිටි පිය දූ දෙපලටම ඒ ගැන වගක් නොවීය. අවසානයේ තට්ටම් අතගෑම උවමනාවට වඩා වැඩිබව පියාහට පසක්වූයෙන් ක්රමයෙන් දෑත් ඉණ දෙපසින් ඉහලට ගෙන ආවේය. ඒ අතරතුර ඔහුගේ ඇඟිලි තුඩු ඇගේ තන් යුවලේ දෙපසින්ද මදක් අතුල්ලාගෙන ගියේය. දෙතනෙහි ඇඟිලිතුඩු වදිත්ම ඇගෙ සියොලඟ කිලිපොලා ගියේය.

යලි පිට උලන්නට වූ ගාමිණි වරක් නොදැනී සිදුවූවාක් මෙන් එක් අතක් ඇගේ තනයක් මතින් පසෙකින් ගෙනගියේය. ඒ පහසින් දියණියගෙ නංගියා සලිතවී ගියාය. වැරදීමක් වෙන්න ඇතැයි රුචිරා සිත හදාගත්තාය.

දියණියගෙන් කිසිම අයහපත් ප්රතිචාරයක් නොවුනෙන් ඔහු යලිත් වතාවක් තනය ඉලුවේය. මෙවරත් කිසි විරෝධයක් නොමැත. එයින් උදම් වූ ගාමිණි යලි සබන් කැටය තෙමාගෙන සබන් ගානා මුවාවෙන් ඉණ සිට කිහිලි තෙක් දෙපසින් ඉහලට හා පහලට අතගාන්නට වූවේය. තන් යුවලේ දෙපසද යහමින් අනියම් සබන් ගෑමට ලක්විය.

ගාමිණිගේ ක්රියාවෙන් මල්ලියා හොඳටම උරණවී දරදඬු වුවේය. තෙත සරමෙහි බර නිසා රිසිසේ ඉහලට එසැවීමට නොහැකිවූ එය කොට්ටයක්මෙන් ඉදිරියෙන් පුම්බා දමමින් ඒ තුල හිරවී ගියේය. පියාගේ අතගෑම් දැන්නම් අහම්බයන් නොවන බව රුචිරාහට ඒත්තු ගියේය. නෑනා විසින් සිතතුල පැලකරන ලද අතිශය තහනම් කාම බීජය දලුලා වැඩෙමින් පැවතියෙන් ඈ නිහඬව පියාගෙ පහස රසවින්දාය.

මොහොතකටපසු ඈ මදක් ඉදිරියට නැමී පුක පසුපසට දිගුකලාය. එයින් තවත් ඉදිරියට නැමෙන්නට සිදුවූ ගාමිණිගේ උකුල ඇගේ තට්ටම් වලට හේත්තුවිය. ඒ සමගම තෙත්ව සිරුරට ඇලී ඇති දිය රෙද්ද මතින් බේරි තිබූ තට්ටම් යුවලේ කපොල්ලට කොට්ටය හිරවිය. පියාගේ පොල්ල හොඳහැටි කෙලින් වී ඇතිබව ඈ නිසැකව දැන ගත්තාය. පලමුව එයින් මදක් සිත කලබල වූ පියා අනතුරුව නොදන්නා සේ එලෙසෙම සිටිමින් ව්යාජ සබන් ගෑමෙහි යෙදුනේය.

තවදුරටත් අත් ගෙනයමින් පියයුරු හෝ යෝනි පෙදෙස යහමින් අතගාන්නට වූ ආසාව ඉතා අපහසුවෙන් මැඩගත් ගාමිණි ප්රවේශමෙන් පමණ ඉක්මවා නොයමින් අතගෑවේය. එනමුදු දැනටත් අතගාන ප්රමාණයද පියෙකු හැටියට අතිශයින්ම පමණ ඉක්මවා ගොස් තිබිනි.

“ඇති තාත්තා” හදිසියේ සියල්ල දැනුනාක් මෙන් කෙලින්වූ රුචිරා පියාගෙන් ඈත්වෙමින් දිය රෙද්ද තදකොටගත්තාය. තමා හා සොයුරාගේ සම්බන්ධය ගැන කිසිවක් නොදත් පියා තමා ගැන කෙලෙස සිතනු ඇතිදැයි හදිසියේ ඇයට කල්පනාවිය. නිර්මලා පැවසූ කිසිදෙයක් පිලිබඳව කිසිවක් නොදන්නා දියණිය, තමා ඇගේ රහස් ගැන දන්නා බව නොදැන තමා ගැන මොන ආකාරෙන් සිතනු ඇතිදැයි ඔහුටද ඒ සමගම සිහියට නැගිනි.

“දූ දිගටම බාත් රූම් එකේ නාලා දැං දියරෙදි ඇඳගෙන නානකොට පිස්සු වගේ ඇති නේද?” තත්වය වෙනතකට යොමුකරනු පිනිස ඔහු පැවසීය.

“ගානක් නෑ තාත්තා. මෙච්චර කාලයක් පුරුදු එකනෙ” විලියෙන් බරව ගිය ඈ ඔහුදෙස නොබලාම දෙපාවල සබන් ගාමින් පැවසුවාය.

“වෙල පැත්තෙන් නම් කාටවත් පේන්නෙ නෑ!” වටපිට බැලූ ගාමිණි පැවසීය. “දූට අනිත් පැත්තෙන් කොටු කරලා දෙන්නද නිදහසේ නාගන්න?”

“ඕන නෑ තාත්තා. මෙහෙම හොඳයි”

“සබන් ගාලා ඉවරද?”

“ඔව්”

යලි දණ නමා ඉඳගත් දියණිය මතට පියා වතුර වක්කරන්නට වුවේය. සබන් යවන මුවාවෙන් රුචිරා දියරෙද්ද තවතවත් විවර කලෙන් පියාහට ඇගේ සුවිසල් දෙතන ඉහලින් මුලුමනින්න්ම පාහේ දැකගන්නට හැකිවිය. එයින් ඉදිමි ඇති කොට්ටය දෙස බලමින් උන් දියණියද එතැන අතගා බැලීමට ඇති ආසාව වාවාගත්තේ බොහෝ අපහසුවෙනි.

දූ-පිය දෙපොලගෙම පිබිදුනු රති ආශාවන් සඟවා ගනිමින් ඇදී ගිය නෑම හා නෑවීම අවසන්විය. කෙස්වැටිය පිසදමමින් රුචිරා දියරෙද්ද පිටින්ම ගේ දසට ගියාය. බාගෙට තෙමුණ ගාමිණිද නාන්නට පටන් ගත්තේය.

දිය නා ගොඩවූ ගාමිණි ගේ අසලට ගොස් රෙදිවැලෙහි වනා තිබූ තුවායකින් සිරුර පිහදමාගෙන, එයම ඇඳගෙන. තෙත සරම උණා, වතුර මිරිකා, දියණියගේ දියරෙද්ද අසලින්ම එය වැලෙහි වනා ගේතුලට පිවිසියේය.

තනිවම නාන අතර ඔහු බොහෝදුරට සිතුවේය. දියණිය කුමක් සිතන්නට ඇතිදැයි ඔහු කල්පනා කලේය. බිරිඳගේ ප්රකාශය යෝජනාවක් ලෙසින් සලකාගත් ඔහු එය සිතින් සම්මත කරගත්තේය. සබන් ගාන අතරතුර ඈත්වීම හැර, දුවගේ වෙනත් කිසි විරෝධයක් නොතිබුන බව ඔහු කිරාබැලුවේය.

‘මං තාත්තා වෙලා අල්ලනකොට ඔහොම නම් වෙන කොල්ලෙක් එහෙම අතගෑවානම් මොනව නොකරයිද මේකී’ සිතේ අරමුණු සාධාරණිකරණයට ඔහු එලෙස කල්පනා කලේය. ‘නිර්මලා කිව්ව එක හරි’

හදිසියේ ඇ අකමැති වුවහොත් මොකද කරන්නේ යැයි යලි යලි සිතෙත්ම අරමුණු ආපස්සට ඇදුනි.

‘මොනවා වෙන්නද? ගෙදරත් තව කවුරුත් ඇති එකක් යැ?” ගාමිණි යලි වාසි පැත්තට කරුණු ගොනු කලේය. ‘අනික අකැමති වුනත් දූ පිට කා එක්කවත් එක්ක ඕවා කියන්න යන්නේ නෑ නේ. ඕන නම් අම්මට කියයි. ඒ කිව්වට අවුලක් නෑ නෙව’

‘කෙල්ල අකමැති වෙන එකකුත් නෑ කොහොමවත්’ සියල්ල ස්තිර කරගනිමින් හේ සිතුවේය. ‘කොල්ලෙක් එක්ක හුකපු ගෑණි නොදන්නවායැ මං අතගානකොට වෙනස. ඔය හිටියේ දීගෙන අපූරුවට’

‘අද රෑම මොනවා හරි කරනවා’ සියල්ල සිතින් ස්තිර කරගැනීම සඳහා පමණක්ම කරුණූ ගොනුකරගනිමින්ම ඔහු ගෙට ගොඩවිය. දියණියගෙ කාමරය පසුකරමින් තම කාමරය දෙසට ඇදෙන අතර තුර හිස ඔබා දියණිය කුමක් කරන්නේ දැයි බැලීමට ඔහුට සිතිනි. දොර රෙද්ද මදක් ඈත් කොට ඔහු බැලුවේය. දියණිය කන්නාඩිය ඉදිරියට වී තෙතමනය සහිත කෙස් වැටියේ අවුල් කඩමින් උන්නය. ඈ තවමත් දිග තුවාය ඇඳගත්වනමය.

රුචිරා තුවාය ඇඳගෙන සිටිනු ඔහු කොතෙකුත් දැක තිබුණත් අද තත්වය වෙනස්ය. වෙනදා සාමාන්යය දසුනක් වූ එය අද මහත් කාමුක දසුනකි. ඇගේ ක්රියාකරකම් හා තුවායෙන් පමණක් වැසුණු පිරිපුන් නාරි දේහය මෙතෙක් වෙලා පැවති ඔහුගේ හැඟීම් සිය දාස් ගුණයකින් ඉහල නැවීමට සමත් විය. සුවිසල් පයෝදර මත ගැටගැසුනු තුවාය ඉදිරියෙන් සිරුරට නොගෑවෙමින් එල්ලා වැටුනේය. දෙතනෙහි ඉහල කොටස වසා ගැනීමට නොහැකි වූ තුවාය යන්තම් ඇගේ තට්ටම් වලට පහලින් නිරුවත වසාදැමීමට පමණක් සමත් විය.

‘රෑට මොකටද’ දියණියගේ අඩ නිරුවත් සිරුර දෙස නෙත් දල්වා බලාසිටිමින් ඔහු සිතීය. ‘තාච්චිය රත් වෙච්ච එකේ දැම්මම ආප්පයක් පුච්චනවා’

දියණිය හා රමණයට පොටක් පාදාගැනීම සඳහා ගාමිණි උපායක් කල්පනා කලේය.

“දූගෙ පිටේ අලුහම් පිපිලා නේද” රති මගට අවතීර්ණවීමට සුලු අදහසක් පහලවූයෙන් ඔහු එසේ පවසමින් කාමරයට ඇතුලු විය. “මං දැක්කා පිටේ සබන් ගානකොට තියෙනවා වගේ”

“නෑ තාත්තා” මදක් කල්පනා කල රුචිරා පිලිතුරු සැපයූවාය. එසේ තිබුණානම් සොයුරා හා නෑනා තමාට පවසනු ඇත. “තියෙන්න නම් විදියක් නෑ”

“බලමු කෝකටත්” ඈට ලංවු හේ පැවසීය.

“හා” ප්රතික්ශේප කිරීමට නොහැකි නිසා ඈ අවසර දුන්නාය. “එහෙනම් බලන්න”

නාද්දී සිදුවූ දෑ ඒ සමගම යලි මතකයට නැගීමෙන් ඈ තුලද පියා ලවා යලි පිට අතගාවා ගැනීමේ ආශාවක් පහලවිය.. රුචිරා වෙත ලංවූ පියා තුවායට නොවැසුන කොටස පරික්ශා කරන්නට වූයේය.

“උඩ හරියෙ නම් නෑ. මං දැක්කෙ පහල හරියට වෙන්න මයෙ හිතේ” ඇඟිලි තුඩගින් සිහින්ව පිට අතගාමින් ගාමිණි පැවසීය.

“එහෙනම් නැතුව ඇති” පියාගෙ ප්රතිචාරය කෙසේදැයි දැනගැනීම පිනිස ඈ කිව්වාය.

“පෙන්නන්නකො බලන්න”

තුවා ගැටය බුරුල් කල රුචිරා පිටුපසින් තුවාය පහත් වෙන්නට ඉඩ හැරියාය. ගාමිණි ඇගේ පිට දිගේ සියුම්ව ඇඟිලි තුඩු ගෙනයමින් පරික්ෂා කරන්නට විය. ගැටය ලිහි බුරුල් වීමත්, තුවාය දෙකොනෙන් අල්ලාගෙන ලැමට තදකරගෙන සිටීමත් නිසා දෙපසට තල්ලුවූ සුවිසල් පයෝධර යුග්මයේ කොටසක් පිටදෙපසින් කෑදර පියාහට දැකගන්නට හැකිවිය. ඔහු කෙමෙන් ඇඟිලි තුඩු ඒ දෙසට යොමු කරන්නවට විය. පියාගෙ අතැඟිලි දෙතන් දෙපසින් වදිනවිට ලද නැවුම් පහසින් රුචිරාගේ ගත කිලිපොලා ගියේය.

“තියෙනවද තාත්තා” මද වෙලාවකට පසු ඈ ඇසුවාය.

“ම්ම්ම්හු” දෙතන් දෙපසින් තවතවත් ඉදියට අතැඟිලි යවමින් ඔහු පැවසුවේය. “තට්ටමේද මංදා මං දැක්කේ”

“තුවාය නම් ඔයිට වඩා පාත් කරන්න බෑනේ” පිටේ සබන් ගාද්දී පියා තට්ටම් ඇල්ලුවද ඔහුට ඒවා දකින්නට ඉඩක් නොමැතිබව පැහැදිලි හෙයින් පියා එනපොට තේරුම් ගත් දියණිය පැවසුවාය.

“ඉන්න එහෙනම්” දෑතින් තුවා වාටීය අල්ලා ඔසවමින් ඔහු කීවේය. “උස්සලා බලමු”

නිරුවත් තට්ටම්ද පරික්ෂා කරන මුවාවෙන් ඔහු මදක් පහත්වී එවා අතගාන්නට වූවේය. ඔහුට පහසුව සැලසීමට මෙන් රුචිරාද මදක් ඉදිරියට නැමුණාය.

“හම්බුනාද?”

“පුකේ ලපයක්වත් නෑ. වාත්තු කලා වගේ තියෙනවා” මින් ඉදිරියට කලයුත්තේ කුමක්දැයි සිතමින් ගාමිණි පැවසීය. අතගෑම් තවදුරටත් පවත්වාගන්නේ කෙසේදැයි නාද්දී දලුලා වැඩුණ රති අශාව අතුපතර විහිදෙමින් යද්දී රුචිරා කල්පනා කලාය. කිසියම් තැනක බොරු අමාරුවක්වත් මවා පෙන්වා පියාට බලන සේ පැවසිය යුතුයැයි අවසානයේ ඇ තීරණය කලාය. ඒ සමගම පියාගෙ කටහඬ යලි අවදි විය.

“දූ පියයුරු පිලිකා එහෙම තියනවද කියලා පරික්ෂා කරල බලනවද?”

“නෑ තාත්තා” වයස දහසයේ දහහතේ පමණ සිටම පිලිකා පරික්ෂාව සිදුකරමින් සිටියද ඈ කිව්වාය. ඇගේ මිතුරියක් පිලිකාවකට ගොදුරුවී සිටියාය. “අපිත් බලන්න ඕනද?”

“නැතුව ඉතින් පිරිමි අපියැ බලන්න ඕන?”

“නෑ මං කිව්වෙ කෙල්ලොත් බලන්න ඕනද? මං උන්නේ වැඩිහිටි අයට හැදෙන්නෙ කියලා”

“දැං කාලේ ඔවාට වයසක් කොහෙද?”

“එහෙනම් හොයලා බලන්න ඕන කොහොමද බලන්නෙ කියලා”

“ඉන්න මං කියලා දෙන්නම්”

ඉස්සු තුවාය ඉණමතම තියාගනිමින් යලි සිටගත් ගාමිණි දියණයට තවත් ලංවුනේය. තම උකුල ඇගේ නිරුවත් තට්ටම්වල ගෑවෙන නොගෑවෙන තරමට ලංවූහේ තවමත් මදක් ඉදිරියට නැමීසිටින දියණියගේ තන් දෙපසින් අතැඟිලි ගෙන එන්නට විය. කිලිපොලා ගිය යුවතියගේ යෝනිමග තෙත්වන්නට පටන් ගත්තේය. දෙතන්වල නොයෙකුත් තැන් පිරිමදිමින් තදකරමින් පියා පරික්ෂාව සිදුකරන හැටි කියා දෙන්නට වූවේය. පරිකෂා කරන ක්රම ගැන හොඳ අවබෝධයක් ඇති ඈ පියා කරන්නෙ අමූලික බොරු බව හොඳින් දැන සිටියාය.

ක්රමයෙන් පියාගෙ දෑත් තන්පුඩු කරා ඇදෙද්දී තුවාය අතහැර දැමූ ඈ පියා පවසනදෑට හූමිටි තබමින් ඉදිරියෙහි වූ පුටු ඇන්ද අල්ලා ගෙන ඊට බරදුන්නාය. හැකිලි පාත් වු තුවාය ඉණ දෙපසින් පහලට එල්ලුනේය. ක්රමක්රමයෙන් පියා දියණියගේ සුවිසල් දෙතනම නතු කරගත්තේය. ඒ අතරදී ඔහු ඈගේ පිටුපසින් හේත්තු විය. දවස් කීපයකට නොමැතිව සිට පයෝදර පුරා ලැබෙන රති පහසින් මත්වන්නට වූ බාලෝලිය සුසුම් හෙලන්නට වූවාය. මත් වෙමින් සිටින පියාද නෑකම් සියල්ල අමතකොට රහසේම තමන් ඇඳ සිටින තුවායද ලෙහෙන්නට ඉඩ හැරියේය. බුරුල්ව ගිය එය, ගාමිණි මදක් ඇගෙන් ඈත්වූයෙන් දෙපා වටා ඇද වැටුනේය. අනතුරුව දියණියගෙ නිරුවත් සුමුදු දෙපා හා තට්ටම් යුවලට පියාගේ නිරුවත් හැඩි දැඩි දෙපායුග හේත්තුවූයේය. දියණියට උපත දුන් තහනම් සොඬය හොඳහැටි දිග ඇරෙමින් ඇගේ දෙපා අතරින් තට්ටම් මුලට තද වූයේය.

තවමත් පියයුරු පිලිකා ගැන මොන මොනවදෝ දොඩවමින් හේ දෙතන් හොඳහැටි මිරිකුවේය. ඒ අතරම තහනම් අවයවය තට්ටම් අතර කිටිකිටියේ සිරවී තහනම් කුටිය සොයමින් ගැහුනේය. උස්මහත් වන විටම තොප්පිය ගසාගත් මල්ලියාව ඔහු සෙමෙන් ඒ මැද උලන්නට විය. මද වෙලාවකින් රුචිරාද දෙපා මදක් පලල් කලෙන් එය ඇගේ යෝනි මුල ඇතිල්ලෙමින් එහා මෙහා ඇදුනේය. තහනම් සිදුරෙන් වෑහුනු සෙවල දියෙන් එකැස් මොට්ටයා නැහැවෙන්නට පටන් ගත්තේය. දෙතන් හා යෝනිය ලබන නැවුම් පහසින් රුචිරා වේගයෙන් සුරතාන්තයක් වෙත ඇදෙන්නට විය. එය කෙල්ලෙකුට අතිශයින්ම තහනම්ම පහස වූ පියාගේ පහස වීම යන හැඟීම එයට තව තවත් රුකුල් දුන් ප්රධාන හේතුවක් විය. සොයුරා හා කොතෙකුත් අතිශයින්ම අශික්ෂිත රමණයන් හා යෙදුනද, කිසිවිටෙකත් ඈ පියා ගැන කාමුක ලෙස සිතනවා තබා කිසිම අයුරක කාමුක සිතුවිල්ලක් සිහිනයෙන් හෝ ඈහට පහලවී නොතිබුනේය. නෑණා පැල කල අලුත් තහනම් බීජය මුල් ඇදී අතුපතර විහිදා දැන් පල දැරීමටද ආසන්න වෙමින් පැවතිනි.

“තාත්තා…!” අවස්ථාව තව තවත් කාමුක කරනු වස් රුචිරා හඬ අවදි කලාය.

“අ….?” ඒ ඇමතුමෙන් මදක් තිගැස්සි වරදකාරී හැගීමක් ඇතිවූ ගාමිණි හඬ නැගුවේය.

“පියයුරු පිලිකා තියෙනවද බලන්න ඔහොම අතුල්ලන්නත් ඕනද?”

එයින් වික්ෂිප්ත වූ හේ පිලිතුරක් සොයාගනු නොහැකිව මදක් තැවුනේය.

“මෙහෙමත් බලනවනම් තමා වැඩිය හොඳ.” අවසානයේ පිලිතුරක් ගැටගහගත්තේය. “එතැනත් නොයෙකුත් ලෙඩ ජාති තියෙනවා නෙ”

“එහෙමද?”

එයින් පසු පියාගෙ ඇතිල්ලීම තව දීර්ඝ හා බරපතල වූයේය.

“මාස දෙක තුනකට සැරයක් බැලුවම ඇතිද?” දියණිය අහිංසක ලෙස පිලිවිසියාය.

“නිතර නිතර බලන තරමට තමා හොඳ”

“එහෙන මේටිකේ හැමදාම බලනවද තාත්තා?”

“දූ ආයේ කොළඹ යනකම් බලන්නම්කො”

“අම්මා ආවම නම් ඉතින් බැරිවෙයි?” මව හා පියාගේ දුරකථන සංවාදය ගැන හංකවිසියක්වත් නොදැන සිටි රුචිරා කණගාටුවෙන් පැවසුවාය.

“ඒක මං බලාගන්නම්කෝ” පියා ස්ථාවර ස්වරයෙන් පැවසීය. “අම්මටත් මං තේරුම් කරලා දෙන්නම්කෝ දෙමව්පියෝ මේවා ගැන බලන්න ඕන කියලා”

“අම්මා දැනගත්ත්තොත් මොන අඩව්වක් අල්ලයිද දන්නෙ නෑ”

“ඒවා ගැන බය වෙන්න එපා. මට ඒවා බලගන්න පුලුවන්” ඔහු මහත් විශ්වාසයෙන් පැවසීය.

“තාත්තා ඒත්….”

“ඒ ගමන මොකද.?”

“මට ඉතින් දවසට දෙතුන් වතාවක්වත් බලන්න ඕන වෙයි” දියණියගේ වදන් වලින් පියාට තරු විසිවුනේය. ඔහු කිසිවිටෙකත් එවන් රමණයක් ගැන නොසිතුවේය.

“බලමුකො..! බලමුකෝ…!!”

තවතවත් රති කාමයෙන් මත්වූ දූ-පිය දෙපල කෙදීරිලිද නගන්නට විය.

තවත් ඉවසා ගත නොහැකි වූ ගාමිණි අමෝරා ගත් තහනම් අවියෙන් තහනම් දොරටුව දෙබෑකරන්නට පටන් ගත්තේය. පිලිකා පිරික්සුම් දණ්ඩ ක්රමයෙන් යෝනි මගට ඇතුලු වෙන්නට පටන් ගත්තේය. දියණියගේ යෝනිතොල් පලාගෙන පියාගේ ශිෂ්ණ මුණ්ඩය ඇතුලට ඇදෙන්නට විය. ලේ පිරුණු ඉස්ගෙඩිය, ඒ වටා ගැලූ රතිසෙවලෙහි ආධාරයෙන් පහසුවෙන් රහස් තොල් අතරින් ලෙස්සා ඇතුලට ඇදී ගියේය.

රුචිරා සහමුලින් නිරුවත් වීමෙන් වලකමින් ඉණ වඩා වැටි එල්ලෙමින් තිබුනු තුවායේ දෙකෙලවර තාලයට පැද්දෙන්නට වූවේය. පියා දියණියට සෙමෙන් සෙමෙන් හිකුවේය. තුවායේ තාලයටම ඔහුගේ වල්ලද පැද්දුනේය. ඒ සමගම තරුණියගේ රස හැඟුම් තවතවත් වඩවමින් දෙතන් මිරිකීම තව තවත් දැඩිවිය. පියෙකුගේ සෙනෙහසින් මෙන් ගාමිණි ඈ හට සෙමෙන් පහර එල්ල කලේය. පියාගේ පයිය තදකොට බදාගත් දියණියගේ හුතු බිත්ති, මිටින් ගෙන මිරිකන්නාක් මෙන් එය මිරිකුවේය. මිරිකි මිරිකී ලෙස්සමින් තහනම් පොල්ල තහනම් හිල දිගේ එහා මෙහා තල්ලුවූයේය.

සමාජ තහංචියට සහමුලින්ම පයින් ගසා සිදුවන රිසිසේ හිකුම හමුවේ තව දුරටත් දරාගත නොහැකිවූ දෝණියැන්දා සිය පියාණන්ගේ පයිය තම හුත්තෙන් වැරයේ මිරිකා දමමින්, මහ හඬින් කෙඳිරිලි නගමින් සුරතාන්ත දිය පහ කරන්නට වූවාය. පොල්ල මතින් ඇදී ගිය ස්වේත දියරය පියාගේ වෘශණ කෝෂයෙන් පහලට බේරෙන්නට විය. ගහන ගහන පහරට සුදු පැහැ පෙන කැටි මෙන් තම රහසඟ වටා එතෙන අමුතුම නුහුරු දියරය දෙස පුදුමයෙන් බලමින් පියා දියණියට තව තව නෙලුවේය. ඉස්සර අතින් පහරක් දෙකක් කා හූ තිය තියා අඬන දෝණි අද පියාගෙ බැටන් පොල්ලෙන් එකපිට එක බැටකා ගේ දෙක වෙන්නට බෙරිහන් දී කෑගැසුවාය.

ඇගේ රති අඳෝනා වලින් තව තව කුපිත වූ පියා හරි හරියට පොල්ලෙන් දමා ඇන්නේය. සියලු සිදුවීම් වල බලපෑම් නිසා තවදුරටත් පාලනයෙන් ගිලිහී ගිය ගාමිණිගේ සිරුර වතුර මාරු කරන්නට වහ වහා හරිබරි ගැසුනේය. දුවගේ සුරතාන්නය හීන වන්නටත් ප්රථම පියාගේ එන්නත් කටුවේ අගට ජනන දියර රැස්විය. ඒ සමගම ඇතිවූ මාංශපේෂී පීඩනයෙන් දැඩි තෙරපුමකට ලක්වූ ශුක්රාණු තලියක් දියණියගේ තහනම් උමං මග දිගේ අනාරක්ෂිත දරු බොක්ක දෙසට විද්දේය. යලිත් ගැහුනු රමණ මැශිම තව තලියක් විද්දේය. තවෙකක් විද්දේය. කාල තුවක්කුවකින් වෙඩි මුරයක් පිටවන අයුරින් රමණ බටය පසු පසට ඇදි ඇදී සෙවල ගුලි විදහලේය.

නිවාඩු මාසයේ කිසිසේත්ම උවමනා නොවුන නිසා උපත් පාලන පෙති නොගෙන සිටිය රුචිරාගේ දරු ගැබ දෙසට පියාගේ මල් කෙමියෙන් මිදි යෝනි පතුලට විසිවුණ රති රොන් ඇදි ඇදී යන්නට විය. උප්පත්තියට නවමසකට පමණ පෙර දවසක මෙලෙසින්ම පියාගේ මෙවන් දියර රොත්තක් මවගේ රතිමග ඔස්සේ ඇදීගොස් රුචිරාව ජනිත කල අයුරින්ම අද දියණියට දියණියක හෝ පුතණුවකු දායක කරන්නට පියාගෙ සරු දියර ඇතුලටම ගලා ගියේය.

තහනම් අඟෙන් අවසාන වතාවටත් දියණිය හට ඇන පියා නිසල විය. මෙතෙක් ගත සිත පෙලූ බර හෑල්ලු කරගත් මල්ලියා යලි නිද්රාවට පත්වෙන්නට පටන් ගත්තේය. ඒ සමගම ගාමිණිගේ සිතතුල කිසියම් සාංකාවක් මතු වෙන්නට විය. දියණිය හා මෙලෙස වරදෙහි බැඳීම මොනම හේතුවක් නිසා වුව නුසුදුසු දෙයකැයි සිත පෙලන්නට විය. එය මදක් අස්වසාලමින් බිරිඳගේ වදන් යලි සිහියට නැගිණ. දිගු රමණයේ වැඩි පුරුද්දක් නොමැති අසරණ පියා ඔහුගේ දවසේ යුතුකම ඉටුකලායැයි සෑහීමට පත්වූයේය. එහෙයින් එලියට අදින්නට ගිය රහසඟ තහනම් යෝනිය තුලම තියෙන්නට හරිමින් හේ සුසුම් හෙලුවේය.

අනාරක්ෂිත බව මොහොතකටවත් සිහියට නොනැගුන රුචිරා, පියාගෙ සරු බීජ තම කුස පුරවන ආකාරය රස වින්දාය. අවසානයේ ඒ වින්දනයට බාධා පමුණුවමින් මෙතෙක් ඈ සැනසූ සොඳුරු පයිය කෙමෙක් වියැකෙන බව ඈ හට දැණුනි.

“තාත්තා…”

ඇගේ ඇමතුමෙන් ඔහුගේ සිත යලි වරදකාරි හැඟීම් වලින් පෙලන්නට විය. පිලිතුරු දෙනු නොහැකිව ඔහු රමණාන්තයේ දී අල්ලාගෙන සිටි අයුරින්ම තවමත් ඉණ හා කලව දෙපසින් ඇයව අල්ලාගෙනම ඇගේ හිස දිහා බලා හුන්නේය. රුචිරා උරහිස් හා බෙල්ල හරවා ඔහු දෙස බැලුවාය. කාමරයට පැමිනි පසු පලමු වතාවට දෙදෙනාගේ ඇස් එකිනෙක ගැටිනි. ඈ සිහින් සිනහවක් පෑවාය. ඔහුටද නිතැතින්ම පිලිතුරු සිනහවක් නැගින.

“තාත්තා, තව ගහන්න දිගටම”

“තව?” එක ලඟ රමණ වාර දෙකක් නුහුරු පියා විමතියෙන් ඇසුවේය. “දූටත් ගියා නේද?”

“පටන් ගත්තා විතරනේ” මදහස කාමුක සිනහවකට පෙරලෙන අතරෙහි ඈ පැවසුවාය. “පරික්ෂාව කරන්න වෙයි කීප සැරයක් යනකම්වත්, හරියට කෙරෙන්න නම්”

“ඈ..?”

ඒ සමග ඔහුගේ සිතට නොයෙකුත් අදහස් පහල විය. තම රහසඟ යලි ප්රාණවත් වෙයිද, තමාට යලිත් වතාවක් රමණයේ යෙදෙන්නට හැකි වෙයිද යනුවෙන් ඔහු තුල සැක පහල විය. දියණිය කොතරම් කාමුකදැයි සිතුව ඔහුට ඒ සමග බිරිඳගේ වදන් ද සිහිවෙන්නට විය. ‘ගෙදර කෙල්ලො පිටයන්න නොදී බලාගන්න තාත්තලා දැනගන්න ඕන’ යනුවෙන් ඈ පැවසුවේ වඩාත් හේතුසහිතව විය යුතුය. ඇ රුචිරා ගේ දිනපොතෙන් ඇගේ උවමනාවන් ගැන හොඳින් වටහා ගන්නට ඇත. ඈ ඔහුට වගකීමක් පවරා ඇත. ප්රමාණවත් ලෙසින් තමාගෙන් සතුට නොලදහොත් දියණිය පිට යෑමෙහි අවදානමක් ඇත.

ඔහුගේ කල්පනාවන් අතරේදී යලි ඉදිරියට හැරී සිටි දියණියගේ අඩ නිරුවත් සිරුර ඔහු නරඹන්නට වූවේය. රහස්ය කිසිවක් මුවා නොවුණ සිරුර අඩ නිරුවත් කල තුවාය ඔහු ඉවතට ඇද්දේය. අඩක් අප්රාණික වූ රහස් ඉන්ද්රීය තවමත් යාන්තමින් ඇගේ යෝනිය තුල රැඳි පැවතින. එතුල පැවති සුවදායක නැවුම් පහස නිසාදෝ ඔහු ඇගෙන් එය පිටට ගැනීමට උත්සහ නොගෙන තිබිණ. ඒ සුවයම රහසඟ තවමත් යන්තමින් සප්රාණිකව තබාගැනීමට සමත් වූයේය. බිරිඳ හා මෙලෙස රමණයක් සිදුවූවානම් මේ වනවිටද එය කුඩාවී එළියට පනිනු ඇත. දියණිය හා සිදුවූ තහනම් රමණයක් වීමද එය සහමුලින්ම අප්රාණික නොවීමට බලපෑවේය.

දියණියගේ රති නලය හැකිලෙමින් දිගහැරෙමින් අඩපනවූ මල්ලියා තෙරපන්නට වූවේය.

‘යකෝ මේකි දන්න දේවල් ‘ පලමුවෙන් එය ඉබේ සිදුවෙන්නක් යැයි සිතු ඔහු එය දියණිය විසින් සිදුකරණු ලබන්නක් බව වටහාගැනීමත් සමගම සිතුවාය. ‘මේකිට හුකන්නෙත් සුලුපටු කොල්ලෙක් වෙන්න බෑ’.

කොල්ලා තමාගේම එකාවත්දෝ යැයි ඔහුට නිකමටවත් නොසිතිනි.

යලි කාමුක හැඟිම් නංවාලීමට සියලු හැඟීම් දැනීම් හා සිතුවිලි දායක වූයේය. ගාමිණිවද පුදුමයට පත් කරවමින් අඩනින්දේ පසුවූ බහිරවයා නිදිගැට කඩන්නට විය. යලි ප්රාණවත් වන රහස් අවයවය, හැකිලෙන තහනම් නලය දිගේ ඔහු යලි තල්ලු කරන්නට වූවේය. පියාගේ අවිය පිටුපසින් තම සිදුර, සිදුරු කරනවිට රුචිරා පුක ඇඹරුවාය. ඒ සමගම සෙමන් ප්රාණවත් වෙමින් පැවති පයි කොටය වේගයෙන් පණගැසී ගැහෙන්නට වූවේය.

ගාමිණි දියණියගේ හිලට හරි හරියට දමා ඇන්නේය. එක් අතකින් ඉණ අල්ලාගෙන අනික් අතින් ඔහු ඇගේ විසල් තනයක් මිරිකුවේය. මද වෙලාවකින් පසු දෑතින්ම තන් දෙකම මිරිකා අදිමින් ඔහු දුවට වැරයේ හුකන්නට වුවේය. පියාගෙන් පහර පිට පහර වදින විට මහත් වේදනාවෙන් මෙන් ඈ කෙඳිරිලි නැගුවාය; කෑ ගැසුවාය; සුසුම් හෙලුවාය. රුචිරා පුක අඹරමින් පියාගේ පොල්ල අභ්යන්තර රති නිලය මත්තෙහි යහමින් මැදෙන්නට සලස්වා ගත්තාය.

“හයියෙන් ගහන්න තාත්තා ..! හයියෙන් ගහන්න..” දියණිය මොර දුන්නාය. ගාමිණි තව තව වේගවත් වූයේය.

වැඩි වෙලා යාමට මත්තෙන් දියණියගේ දෙවන සුරතාන්තය පියා හට දැකගැනීමට එසේ නැතිනම් අත්විඳීමට හැකිවිය. පිස්ටනය දිගේ තල්ලුවූ සුදු පැහැ පෙණපිඬු යෝනි තොල් වටා එකතුවිය. තරුණයෙක් සේ ජවයෙන් ඔහු නොනවත්වාම දියණියට හිකුවේය. පියගේ බලවත් ලිඟු පහර කෑමට ලක්වූ ආදරණිය දියණිය බෙරිගන්දෙමින් පණ නැතුව යද්දී ඔහු කිසිවිටෙකත් සැර බාල නොකලේය.

අප්රාණික වූ තරුණියට කිසිම ඉස්පාසුවක් නොදෙමින් අලුත් රති අවිය, හැකිලෙන රමණ විවරය දිගින් දිගටම පසාකරගෙන ගියේය. ගැහි ගැහී දැඟලූ යුවතිය මදකට නිසල වූවාය. අනතුරුව ඈ යලි රමණයට අත්වැල් සැපයූවාය. ප්රතිපලය තවත් ගේ දෙවනත් වන මොරදීමකින් යුතුව ඈ සුරතාන්තයට එලැඹීමයි. කිසිම අනුකම්පාවක් නැති අයුරින් දුබලවූ දියණියට පියා තව තවත් ප්රහාර එල්ල කලේය.

වංගෙඩියක බුලත් විටක් කොටන අයුරින් නොනවත්වා වදින පහර ඔස්සේ රුචිරා බොහෝ වාරයක් දිය පහ කලාය. රමණ ප්රයෝගයෙහි සුපුරුදු ඈ පියා හට යලි සුරතාන්තයක් එලැඹෙන විට නැවතුනාය. නැග එන හැගීම් අතරේ පියාව අතරමං කරමින් සිටගත් ඈ ඔහුගේ අවියෙන් මිදුනාය. අන්ද මන්දවූ පියාගේ දෑත් ලිහිල් වෙද්දි නිරුවත් කොමලිය ඔහු දෙසට හැරුණාය. තම වින්දනයට බාධා වුවත් පියා පලමු වතාවට ඇගේ නිරුවත් ඉදිරිපස සහමුලින්ම ආශාවෙන් නරඹන්නට වූවේය. දියණිය පියාහට ඇතිතරම් නෙත පිනවා ගැනීමට ඉඩ හරිමින් ඔහුගේ නිරුවත නැරඹුවේය. සොයුරාට වඩා පියාගේ අවයවය කුඩා බව ඈ තහවුරු කරගත්තාය. රමණයේදී ඒ බව ඇයට දැනුනත්, උපරිම සතුට ලබන්නට එයින් කිසි බාධ…

සම්පත්ගෙ වැඩ 3